Objects All centers
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 316214
«Ἡ ἰδέα τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν συναφίων...» Ένας διοργανισμός συναφίων του 1831
Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
36
«Ἡ ἰδέα τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν συναφίων...» Ένας διοργανισμός συναφίων του 1831
Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
36
«Ἡ ἰδέα τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν συναφίων...». Ένας διοργανισμός συναφίων του 1831
Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
36
«Ὅσα τοῖς νόμοις ἐφεῖται». Ο Κώδικας Β της μονής του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στο Μενοίκιον όρος Σερρών , Μέρος Α :13ος-15ος αιώνας
Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
Lisa Benou: «Ὅσα τοῖς νόμοις ἐφεῖται» Le Codex B du monastère Saint-Jean-Prodrome du mont Ménécée de Serrès. Patrie A: XIIIe –XVe siècles Actuellement l’avis prépondérant des spécialistes est que les actes byzantins faisant partie des archives des monastères ne représentent pas la pratique juridique byzantine. Leur intérêt scientifique concerne uniquement l’histoire économique de Byzance. Par contre, je pense que ces actes, - plus nombreux pour le XIVe siècle -, représentent l’effort des Byzantins d’imposer la légalité byzantine par ces actes de tous les jours pendant une époque que l'instabilité du régime est manifeste à cause de divers facteurs, qui vont conduire l’Empire à la fin définitive au siècle suivant. Le but de la présente étude est de présenter un manuscrit qui comporte 218 actes de la pratique, qui, je pense, devait être considéré comme un outil de travail principalement pour les historiens du Droit. Il s’agit du Codex B du monastère de Saint-Jean-Prodrome sur le mont Ménécée de Serrés. Les aventures du monastère, fondé ve...
À propos de l' «astrophysique» kantienne
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Échéance nécessaire ou opportune?
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Éclairage sur le Kairos a partir de la philosophie de Bergson
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Bergson δεν ασχολήθηκε με την καιρικότητα, όμως, έμμεσα, διείδε την ουσία της. Έτσι, κατά τον συγγραφέα, είναι δυνατό με την έννοια αυτή να φωτισθεί η μπεργκσονική φιλοσοφία, καθώς και αντίστροφα, να γίνει δηλαδή σαφέστερη η έννοια της καιρικότητας μέσω του μπεργκσονισμού. Η μελέτη αποτελεί συνεχή αναφορά στον φιλόσοφο της καιρικότητας Ε. Μουτσόπουλο, ο οποίος συνέλαβε και έδειξε τη διαρκή παρουσία της έννοιας στον ελληνικό στοχασμό. Ο συγγραφέας διαρθρώνει τη διερεύνηση της έννοιας σε επτά ενότητες: δυαδική ρυθμολογία όχι ακόμη/ποτέ πιά, η δημιουργία ως καιρός, ο καιρός ως στιγμή του πλέον είναι, ο καιρός ως παρέγκλιση, η γενναία συναίρεση του καιρού και οι βαθμοί της· δύο αντίστροφοι δρόμοι γνώσης: καιρός της ενόρασης και αντικατοπτρισμός της αντίληψης· η στιγμιαία διάρκεια. Η μελέτη του μπεργκσονικής φιλοσοφίας δια μέσου της έννοιας του καιρού γίνεται από τον συγγραφέα με συνεχή αναφορά στον Ευ. Μουτσόπουλο, ο οποίος κατενόησε «ότι ο καιρός αποτελεί παράδειγμα της γόνιμης συνέπειας της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς και απόδειξη...
École Spéciale et Pratique des Sucréries de Belteraves προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Écrits apocryphes Chrétiens, I. Edition publiée sons la direction de Francois Bovon et Pierre Geoltrain, Gallimard, 1997, «Bibliothèque de la Pleiade», 1783 pp.
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Égalité et élections. Les anciens et les modernes
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Σ' αυτό το άρθρο μου πραγματεύομαι την ιδέα της ισότητας ως υποκειμενικού δικαιώματος - υποστεγάσματος της δημοκρατίας σε σχέση με την ισότητα στην κλασσική Ελλάδα. Προτίθεμαι ν' αναλύσω τις πολιτικές ιδέες οι οποίες εμφανίζονται στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης (Rousseau και Sieyès) σχετικά με τις εκλογές και το πολιτικό καθεστώς που πρέπει να επικρατήσει. Για μια καλύτερη κατανόηση της εργασίας μου ερευνώ τις πολιτικές απόψεις δύο κορυφαίων φιλοσόφων, τού Kant και τού Hegel. Ο πρώτος μας παρουσιάζει την κυριαρχία (souveraineté) ως έκφραση της συλλογικής θέλησης του λαού, ενώ ο δεύτερος, με την θεωρία που αφορά την ιδέα της ελευθερίας, αγγίζει τις απόψεις του Rousseau αλλά, τελικά, απομακρύνεται από την πολιτική φιλοσοφία τού Ελβετού διανοητή. Ο βασικός στόχος αυτού του άρθρου είναι να υπογραμμίσει τις αντιθέσεις των αρχαίων οι οποίες πηγάζουν σε μια αντικειμενική πολιτική φιλοσοφία, σε σχέση με τον πολιτικό υποκειμενισμό της μοντέρνας φιλοσοφικής σκέψης....
