Ευρετήριο Βυζαντινών Τοιχογραφιών Ελλάδος
Το «Ευρετήριο Βυζαντινών Τοιχογραφιών Ελλάδος» αποτελεί μέρος του διεθνούς προγράμματος για την καταλογογράφηση των βυζαντινών τοιχογραφιών σε όλο το χώρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των χωρών της ακτινοβολίας της, του οποίου εμπνευστής και υλοποιητής υπήρξε ο ακαδημαϊκός Μανόλης Χατζηδάκης. Το ερευνητικό αυτό πρόγραμμα (Corpus de la peinture monumentale byzantine / Corpus of Byzantine Wall-paintings) τελεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημιών (Union Académique internationale / International Union of Academies.Αρχείο Αγίου Όρους Ακαδημαϊκού Παύλου Μ. Μυλωνά
Πρόκειται για ολοκληρωμένη συλλογή σχεδίων, φωτογραφιών και διαφανειών από μονές και άλλα μνημεία του Αγίου Όρους, αλλά και ανάλογου παράλληλου υλικού (π.χ. εικόνες, γλυπτά) από άλλες περιοχές. Η συλλογή καταρτίσθηκε από τον ακαδημαϊκό Παύλο Μ. Μυλωνά και τους συνεργάτες του κατά τα έτη 1969-1972. Το Αρχείο δωρήθηκε στο ΚΕΒΜΤ από τον ακαδημαϊκό Παύλο Μ. Μυλωνά (1915-2005) το 2005. Ένα μεγάλος μέρος από το υλικό αυτό είναι αφιερωμένο στις μοναστηριακές τράπεζες.Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Αντικείμενο της συλλογής αυτής είναι η συνεχής συγκέντρωση με παράλληλη επεξεργασία (επιλεκτική αποδελτίωση περιεχομένου και ευρετηρίαση των αποδελτιωμένων όρων) της ελληνικής επιστημονικής συγγραφικής δραστηριότητας στο πεδίο της βυζαντινής και μεταβυζαντινής αρχαιολογίας και τέχνης για τη χρονολογική περίοδο από τον 4ο αιώνα έως και τον 19ο αιώνα.Κατάλογος μολυβδοβούλλων αξιωματούχων του βυζαντινού θέματος Ελλάδος
Το πλήθος των βυζαντινών σφραγίδων που έχουν σωθεί (περίπου 80.000) και η δημοσίευση πολλών σιγιλλογραφικών συλλογών την τελευταία τριακονταετία διευκολύνουν και επιβάλλουν μια νέα επιστημονική προσέγγιση του τεράστιου αυτού υλικού, η οποία μπορεί να εκμαιεύσει αποτελεσματικότερα τις πολύτιμες πληροφορίες που προσφέρουν οι σφραγίδες σε πολλούς τομείς των βυζαντινών σπουδών (διοίκηση, πολιτική, στρατιωτική, οικονομική και κοινωνική ιστορία, προσωπογραφία, ιστορία της τέχνης). Μια τέτοια προσέγγιση είναι η οργάνωση του σφραγιστικού υλικού σύμφωνα με τις μεγάλες διοικητικές μονάδες της βυζαντινής αυτοκρατορίας, τα θέματα.