Ψηφιακό Αποθετήριο Ακαδημίας Αθηνών

Αγάπιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Ο Σερρών Αγάπιος υπογράφει σιγίλλιον κατ΄Ιανουάριον 1778.

Αγάπιος, αρχιμανδρίτης εξ Ικαρίας ή Μυκόνου, καθίσταται ηγούμενος μονής παναγίας Καμαριωτίσσης εν Χάλκη. Τώ 1792 (Οκτώβρ.) γίνεται μητροπολίτης Ρόδου. Ετελεύτησεν εν Ρόδω Μάρτιον 1827. σ. 269 αναφέρεται ο αυτός ως Θηραίος καί ως παραιτηθείς μητροπολίτης Ρόδου ή βιώσας εν μονή Ταξιάρχου εν Σύμη, εν ή (μονή) εγένετο πατριαρχ. επίτροπος τή 17 Ιανουαρ. 1798.

Αγάπιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Ως τελευταίον έτος τής εξαρχίας εν τή Μητροπόλη Αθηνών τού αρχιμανδρίτου-πρωτοσυγκέλλου τού Παναγ. Τάφου Αγαπίου αναφέρεται τό 1791.

Αγάπιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Αγάπιος, πρωτοσύγκελλος έξαρχος τού Παναγίου Τάφου εν Αθήναις αντικαταστήσας τόν δι΄υπερβασίας κατηγορηθέντα Ιάκωβον τώ 1786. σ. 315 τώ 1787 μετέβη εις Ύδραν δι΄υποθέσεις τού Αγ. Τάφου, όπου επανήλθε τό αυτό έτος. σ. 319 κ.εξ. κατηγορείται δ΄υπερβασίας, έρχεται ες σύγκρουσιν πρός τους Αθηναίοις καί του Ιακώβου, παύεται εκ τής εξαρχίας καί διατάσσεται να απέλθη τώ 1788. σ. 324 τώ 1791 ευρίσκεται εν Λιβαδεία 14 Δεκεμβρίου

Αγάπιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Υπό Γερμανού, ένθ΄ανωτ. αναφέρονται τα εξής: "...Τούτου [τού Νεοφύτου Παραμυθίας] προαχθέντος εις τόν θρόνον τής αγιωτ. μ/λεως Άρτης κατά 8βριον 1826, [διεδέχθη τούτον] ο ιερομόναχος αγάπιος, αναφερόμενος τη 4 Αυγούστου 1827" "Αγαπίου πρός Κύριον εκδημήσαντος καί εις τάς ουρανίους μονάς μεταστάντος, εξελέγη 27 Μαϊου 1849) ο θεοφιλ. επίσκοπος Ευδοξιάδος κύριος Διονύσιος..."

Αγάπιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Υπό Δ. Παναγιωτίδου δημοσιεύονται ένθ΄ανωτ. σ. (291) δύο χρεωστικά έγγραφα / υπ΄αριθ. 6 και 7) εκ τής εν Ηπείρω μονής τού Ραγίου. Τό πρώτον χρονολογείται από 18 Μαρτίου 1821 καί δέν φέρει τό όνομα τού οφειλέτου καλογήρου ("φανερώνο υποβεβεωμένος καλώγερος τού μοναστιρήου ραγύου ώτη...") έχει όμως τόν αυτόν γραφικόν χαρακτήρα τού δευτέρου από 25 απριλίου 1822, όπερ άρχεται ομοίως: "φανερόνο υποβεβεομένος καλόγερος τού μοναστηριού ραγίου αγάπιος ότι έλαβα από τον [ουτεραγά τζαφέρη]..." κλπ Ο εκδότης εικάζει ότι καί τού πρώτου γραφεύς είναι ο μοναχός Αγάπιος (Ίδε καί: Αγάπιος (ηγούμενος) 19αι.)...