Objects All centers

<< 10 10 >>

Total: 316214

Leontios 001

Ενότητα: Κατάλογος μολυβδοβούλλων αξιωματούχων του βυζαντινού θέματος Ελλάδος
Δεν υπάρχει περιγραφή

Lerebours προς Ιωάννη Κωλέττη

Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή

Lerique προς Ιωάννη Κωλέττη

Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή

Les Académies et leur vocation scientifique culturelle et sociale

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Les académies et leur vocation

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Les contraintes esthétiques de l' éthique

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Les deux discours panégyriques du Timée et du Critias: La perfection de lordre de l' univers et la mémoire altérée de l' Athènes Idéale

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ακολουθώντας το παράδειγμα του ποιητού της Ιλιάδος, ο οποίος αφηγήθηκε την καλλιτεχνική δημιουργία του κόσμου όπως αυτή απεικονίζεται στην ασπίδα του Αχιλλέως, καθώς και την νίκη του Αχιλλέως επί του Έκτορος, ο Πλάτων συνέθεσε τον Τίμαιο και τον Κριτία, των οποίων οι λόγοι, που υποτίθεται πως εξεφωνήθησαν κατά τον εορτασμό των Παναθηναίων, συνιστούν δυό διαφορετικές και συμπληρωματικές εκδοχές της ρητορικής τέχνης του Φαίδρου. Ο αληθοφανής λόγος του Τίμαιου συνιστά, κατ΄ εικόνα του κόσμου που δημιουργήθηκε και υποβαστάζεται από τον θείο νού, έναν αληθινόν Άτλαντα, ένα σώμα ολοκληρωμένο και αρμονικό. Ο φιλαλήθης λόγος του Κριτία, δημιούργημα ανάμνησης, παραμένει ανολοκλήρωτος- διακόπτεται πριν από την εξιστόρηση της ήττας και της καταστροφής της ισχύος του Άτλαντος που συνιστά αλληγορία περί της ιμπεριαλιστικής δύναμης των Αθηνών, η οποία εξέλιπε μετά τους Πελοποννησιακούς πολέμους. Ο λόγος αυτός αποτελεί, τελικώς, ένα μνημείον προς τιμήν της παιδείας του αθηναίου πολίτη....

Les dépassement de l' esthétique dans l' herméneutique heideggérienne de l' oeuvre d' art

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η μελέτη μας πραγματεύεται την επεξεργασία της νιτσεϊκής φιλοσοφίας της τέχνης από τον Χάιντεγκερ στην πρώτη από μια σειρά πανεπιστημιακών παραδόσεων που αφιέρωσε στον Νίτσε στη δεκαετία 1936-46, η οποία φέρει τον τίτλο «Η βούληση για δύναμη ως τέχνη». Πιο συγκεκριμένα, το ενδιαφέρον μας εστιάζεται στη χαϊντεγκεριανή θέση ότι η νιτσεϊκή φιλοσοφία της τέχνης δεν είναι παρά μία αντιστροφή της δυτικής αισθητικής στο σύνολο της, αρχής γενομένης από την πλατωνική θεωρία της μιμήσεως. Έτσι ο Νίτσε δεν υπερβαίνει, παρ΄ όλες τις διακηρυγμένες προθέσεις του, τη δυτική αισθητική, της οποίας την έκπτυξη παρακολουθεί ο Χάιντεγκερ σε στάδια, από τον Πλάτωνα στον Νίτσε. Σε αυτή την κίνηση της αντιστροφής αντιτάσσει το δικό του πρόγραμμα μιας «συστροφής» (Herausdrehung) εκτός της αισθητικής. Το ιδιαίτερο στοιχείο της ανάλυσης δεν είναι άλλο από τον τρόπο με τον οποίο ο Χάιντεγκερ εννοεί αυτή τη «συστροφή»: δανείζεται μια σειρά από μοτίβα της υπαρκτικής αναλυτικής τα οποία θέτει στην υπηρεσία μιας ερμηνευτικής φαινομενολογίας της τέχνης. Εντούτοις, το φαι...

Les esclaves publics des cités grecques : qu' est-ce qu' un statut personnel?

Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
P. Ismard: Οι δημόσιοι δούλοι στις αρχαίες ελληνικές πόλεις Η μελέτη εκκινεί από μία συγκριτική επισκόπηση του θεσμού των δημοσίων δούλων (ή «υπηρετών του στέμματος» ή «βασιλικών αιχμαλώτων») σε αρχαϊκές και νεώτερες κοινωνίες όπου διαπιστώνεται η προφανής δυσαρμονία μεταξύ των λειτουργιών που επιτελούσε ο θεσμός αυτός στο εσωτερικό της αρχαίας πόλεως (και αργότερα βασιλείου/κράτους) και της κοινωνικής θέσεως των δούλων. Ακολούθως το θέμα της νομικής και κινωνικής θέσεως των δημοσίων δούλων στις ελληνικές πόλεις προσεγγίζεται με βάση τις ακόλουθες παραμέτρους: α. Τα ειδικότερα καθήκοντα που ανατίθενταν στους δημοσίους δούλους στην κλασσική Αθήνα (αστυνομικά ή διοικητικά καθήκοντα (αρχειοθέτηση, διαχείριση ναών, δικαστήρια), β. Τους γενεσιουργούς λόγους της ιδιότητας του δημοσίου δούλου (αγορά από την αρχαία πόλη, γέννηση από πατέρα δημόσιο δούλο, κατάσχεση δούλου ιδιοκτησίας αθηναίου πολίτη από την πόλη), γ. Την ενεργό συμμετοχή των δημοσίων δούλων στις τελετές κάποιων αθηναϊκών μυστηρίων, δ. Την χρήση του πατρωνυμικού και τη δυνατότητα ...

Les exigences des orthodoxes arabophones de Palestine

Ενότητα: Βιβλιοθήκη
20782

Les katavothres du Peloponese

Ενότητα: Βιβλιοθήκη
20793

Les mesures de l' empereur de Byzance Nicéphore Ier (802-811) concernant les naukleroi: formes atypiques de sûreté de créances en droit maritime byzantin?

Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
Γ.Ε. Ροδολάκης, Τα μέτρα του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Νικηφόρου του 1ου (802-811) που αφορούσαν τους ναυκλήρους: άτυπες μορφές εξασφάλισης των απαιτήσεων στο βυζαντινό ναυτικό δίκαιο; Ανάμεσα στα μέτρα που έλαβε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Νικηφόρος ο 1ος, τις “κακώσεις”, όπως έχουν γίνει γνωστά, η 9η και η 10η είναι από τις περισσότερο δυσερμήνευτες, αφορούν όμως αναντίρρητα τους ναύκληρους οι οποίοι κατανέμονται σε δύο ομάδες ανάλογα με την κατοικία τους. Δεχόμενοι ότι ο όρος “ναύκληρος” έχει έννοια συγκεκριμένη που δεν επιδέχεται παρανοήσεις καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο Νικηφόρος, δέσμιος της καθολικής απαγόρευσης των εντόκων δανείων που είχε θεσπίσει, παίρνοντας τα εν λόγω μέτρα εισήγαγε υπέρ των ναυκλήρων. της ομάδας δηλαδή που έπληττε περισσότερο από όλους η απαγόρευση, δύο μορφές -άτυπες-για την εξασφάλιση των απαιτήσεων: Η πρώτη (9η κάκωση) συνίσταται σε εμπράγματη ασφάλεια βασισμένη στην κατοχή από τους επαρχιώτες ναυκλήρους των ιδιοκτησιών που υποχρεώθηκαν να αγοράσουν με προκαθορισμένο τίμημα. Η δεύτερη (10η κάκωση) συνί...
<< 10 10 >>