Objects All centers
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 316214

Politis C. D., Amr Nawar Al Muazzad Al-Azm, Bakirtzis Ch., The Syrian Mosaic Pavement Documentation Training Program, ICCM 9 (2008), Πρακτικά, σ. 377-379.
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Politis K. D., Römerreich [Bonn 2010], Teil 2,1, σ. 155-178 (The monastery of Aghios Lot at Deir Ain Abata in Jordan) (περιλήψεις στα γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά, σ. 178).
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφήPolitische Typologie und menschliche Individualität im platonischen Staat
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
1. Στην Πολιτεία του Πλάτωνος έχουμε την εντύπωση, ότι ο πολίτης ως άτομο εντάσσεται εξ ολοκλήρου στις τρεις εξειδικευμένες τάξεις, στις οποίες ανήκει και τις οποίες υποχρεούται να υπηρετεί. Κάθε τάξη-λειτουργία με τα οικεία σ΄ αυτήν καθήκοντα και όρια αρμοδιότητας διαχωρίζεται από τις άλλες· αυτός ο διαχωρισμός ωστόσο αποτελεί ταυτόχρονα και μιαν αρχή ενοποίησης των μερών εντός του συνόλου, που ο Πλάτων ονομάζει δικαιοσύνη. Έτσι η δικαιοσύνη αναγκάζει τον πολίτη να ενεργεί κυρίως χάριν του συνόλου. Γεννάται όμως το ερώτημα: Πως μπορεί ο πολίτης να είναι δίκαιος, αφού γίνεται συνεργός μιας μόνο λειτουργίας μέσα στην πόλη; Πως μπορεί η δικαιοσύνη του πολίτη να συμβιβασθεί με την εξειδικευμένη κατά μέρος άσκηση ενός έργου, όπως το απαιτεί η αρχή της οικειοπραγίας; Ο Πλάτων, νομίζω, θα απαντούσε, ότι ο πολίτης, που είναι μια πόλη σε σμικρογραφία, είναι υποχρεωμένος να εναρμονίζει τις δυνάμεις του σ΄ ένα όλον. Ενεργώντας όμως έτσι παύει να είναι «μέρος», αλλά αποτελεί ένα όλον. Είναι δίκαιος με τον τρόπο, που και η πολιτεία είναι δίκαιη. Η ενό...Poros
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφήPort of Stilidi
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφήPosidonius 1, the Fragments, ed. by L. Edelstein-I. G. Kidd, Cambridge 1972
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφήPosidonius' «Hierarchy» between God, Fate and Nature and De Divinatione
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο ορίζοντας μιας προσωπικής θεολογίας του Ποσειδωνίου ολοένα και στενεύει με θετικότερα και νηφαλιότερα κριτήρια της σύγχρονης έρευνας. Ο περιορισμός των περισσοτέρων ειδικών στη χρήση αυθεντικών αποσπασμάτων και μαρτυριών που τον αντιπροσωπεύουν ονομαστικά – και που η άρτια πρόσφατη έκδοσή τους από τους Edelstein – Kidd καθώρισε τα περιγράμματά τους με αυστηρότητα – ελάχιστα πια περιθώρια αφήνει για αυτοσχεδιασμούς και εξεζητημένες συσχετίσεις. Με την κατάρρευση του μύθου που (με βάση αόριστες επιδράσεις στον Κικέρωνα, Πλούταρχο Σέξτο Εμπειρικό, Κλεομήδη και άλλους) είχε πλάσει η φαντασία ερευνητών του περασμένου αιώνα – αλλά και των αρχών του δικού μας- η στωική ορθοδοξία του Ποσειδωνίου επιβεβαιώνεται συνεχώς (εκτός κάπως από την Ηθική και κάποιες άλλες λεπτομέρειες του συστήματος), και ο φιλόσοφος προσφέρεται πλέον στην έρευνα ως οικουμενική επιστημονική μορφή περισσότερο πάρα ως μυστικός οραματιστής και ηλιοκεντρικός θεολόγος με πρωτότυπες εσχατολογικές θεωρίες. Αν δεν αμφισβητείται ολότελα η φιλοσοφική πρωτοτυπία του, πρόκειται πάντω...Possidonmagnetism or Saturnmagnetism
Ενότητα: Επιστημονική Ορολογία
Δεν υπάρχει περιγραφήPossidonology or Neptunology
Ενότητα: Επιστημονική Ορολογία
Δεν υπάρχει περιγραφήPossidonophysics or Neptunophysics
Ενότητα: Επιστημονική Ορολογία
Δεν υπάρχει περιγραφήPost-Scriptum a "Qu΄est-ce que le psychique?"
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Jacques Jouanna πέτυχε, αναλύοντας τα κείμενα από τον Όμηρο ως τον Ιπποκράτη, ν΄ αποδείξει ότι είχε άδικο ο Emile Benveniste που πίστευε ότι το ρήμα ψυχώ = φυσώ (παράγωγο: ψυχή) και το ρήμα ψύχω = κρυώνω (μεταβατικό), παγώνω, δροσίζω (παράγωγο: ψυχρός) είναι δύο ρήματα ετυμολογικά και σημασιολογικά άσχετα μεταξύ τους. Η μελέτη του J. Jouanna μας επιτρέπει να ξαναεξετάσουμε την έκφραση του Αισχύλου ψυχείν ψυχάν εμάν, όπου δύο λέξεις που ανήκουν στην ίδια ρίζα, μαρτυρούν όμως δύο νοήματα που η ρίζα αυτή πήρε διαδοχικά, αποχτούν με τη γειτνίαση τους τη δραματική δύναμη μιας αντιθετικής εννοιολογικής σχέσης. Η αντίθεση θερμού και ψυχρού είναι φυσικά δραματική, γιατί ισοδυναμεί με την αντίθεση ζωής και θανάτου. Εντάσσοντας την αντίθεση θερμού και ψυχρού στις κοσμολογικές τους θεωρίες, οι Προσωκρατικοί την αποσπούν από αυτή την άμεση δραματικότητα. Οι συγγραφείς ιατρικών πραγματειών συμβάλλουν, με τον τεχνικό χαρακτήρα και την ψυχραιμία του επαγγέλματός τους, στην απελευθέρωση της θεωρητικής σκέψης. Η αριστοτελική αντίληψη για το «ψυχικόν θε...