Objects All centers
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 316214
Th. Feburier προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Th. P. [Theobald Piscatory] προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Th. Piscatory προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Th. Piscatory προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
The "Oikonomos" in Tyrnavos [Ioannis Pezaros] to Rafaïl metropolite of Larisa
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση - Ενότητα αρχείων KEMNE
Δεν υπάρχει περιγραφή
The 21st International Congress of the Association of Societies of French Speaking Philosophy: L’ Avenir. Actes du XXIe Congrès de l’ Association des Sociétés de Philosophie de Langue Française, publiés par E. Moutsopoulos (1986), Paris, Vrin, 1987 (Publication de la Fondation de Rescherches et d’ Éditions de Philosophie NH, Série «Recherches» no 3), 437 pp.
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
The Aristotelian De anima and Man as «thinking on thinking»
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Το ζήτημα της φύσεως του ανθρώπινου νου που ο Αριστοτέλης πραγματεύεται στο Περί ψυχής, προκάλεσε πλήθος φιλοσοφικών συζητήσεων: ορισμένοι μελετητές υποστήριξαν ότι ο Αριστοτέλης διατηρεί αθάνατη ακόμη και την ανθρώπινη ψυχή, ενώ άλλοι αρνήθηκαν διαρρήδην αυτή την εκδοχή. Το παρόν άρθρο έχει στόχο να παρουσιάσει κάποιες βασικές προϋποθέσεις ανάγνωσης, που θα παρείχαν τη δυνατότητα πληρέστερης ερμηνείας της θέσεως του Σταγιρίτη σχετικά με την σημαντική αυτή πραγματεία. Συγκεκριμένα, επιχειρεί να αποδώσει δέουσα βαρύτητα στις δυναμικές κατηγορίες του όντος που, κατά την ερμηνεία του φαινομένου της αντίληψης και της σύλληψης επιτελούν μια σημαντική λειτουργία, Υπ΄ αυτήν την έννοια, πρόκειται να γίνει μία εκ νέου ανάγνωση της αριστοτελικής πραγματείας Περί Ψυχής, υπό το πρίσμα της «τελεολογικής» οντολογίας του Σταγιρίτη. Σύμφωνα με αυτήν το πραγματικό αρθρώνεται σε διάφορα επίπεδα δυνάμεων και πράξεως, κατά τα οποία οι κατώτερες δυνάμεις τείνουν πάντα προς το ανώτερο επίπεδο του πραγματικού, καθώς καθοδηγούνται από τη βασική δύναμη η οποία εν...
The Aristotelian νους in De Anima, Γ 5. Two kinds of νους or One?
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Το Πέμπτο Κεφάλαιο του Τρίτου Βιβλίου της πραγματείας Περί ψυχής αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα και αινιγματικά σημεία της σκέψης του Αριστοτέλη. Στο κεφάλαιο αυτό γίνεται η περίφημη διάκριση του νου σε δύο είδη: (α) στον παθητικό νου που γίνεται όλα τα νοητά (ο μεν τοιούτος νους τω πάντα γίνεσθαι) και είναι φθαρτός, και (β) στον ποιητικό νου που τα πραγματώνει όλα σαν μία έξη, όπως το φως (ο δε τω πάντα ποιείν, ως έξις τις, οίον το φως), και είναι χωριστός, απαθής, αμιγής, αΐδιος και αθάνατος. Τα όσα αναφέρει ο Σταγειρίτης φιλόσοφος στο συγκεκριμένο κεφάλαιο για τον παθητικό και ποιητικό νου απασχόλησαν από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή τους μελετητές και ερευνητές του φιλοσοφικού του έργου, όπου, όπως επιχειρούμε να δείξουμε στο παρόν άρθρο, οι περισσότεροι απ΄ αυτούς υποστήριξαν ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη νου. Εμείς, όμως, με τη σειρά μας υποστηρίζουμε ότι η διάκριση του νου στο Πέμπτο Κεφάλαιο του Τρίτου Βιβλίου της πραγματείας Περί ψυχής σε παθητικό και ποιητικό νου αφορά τη δυαδικότητά του (duality) ή τα διαφορετ...
The Aristotelianism of Averroes and the Problem of Porphyry΄s «Isagoge»
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο κατ΄ εξοχήν σχολιαστής του Αριστοτέλους, για τον Αραβικό κόσμο, Αβερρόης έχει επίσης σχολιάσει και του Πορφυρίου την Εισαγωγή. Αντίθετα προς άλλους Άραβες, Λατίνους ή Βυζαντινούς σχολιαστές που είχαν αφιερώσει ενθουσιώδη υπομνήματα στο μικρό αλλά σημαντικό έργο του Νεοπλατωνικού φιλοσόφου, ο Αβερρόης παίρνει καθαρά κριτική θέση απέναντι του Πορφυρίου. Από την άποψη αυτή ο Αβερρόης δύναται να θεωρηθεί πρόδρομος συγχρόνων ερευνητών, όπως οι D. Ross, Ε. Moody και Μ. Kneale, που έχουν ασκήσει αυστηρά κριτική κατά του Πορφυρίου, του διαφθορέα του Αριστοτελισμού, όπως εκείνοι νομίζουν. Η παρούσα μελέτη ερευνά το πρόβλημα που δημιούργησε η Εισαγωγή του Πορφυρίου για τον Άραβα σχολιαστή του Αριστοτέλους. Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει είναι διττό. Πρώτον, επισημαίνεται ότι ο Αβερρόης είχε ειδικούς λόγους που στηρίζουν την κριτική και δικαιολογούν, κατά τη γνώμη του, τις επιφυλάξεις του έναντι του Πορφυρίου ως αυθεντικού Αριστοτελικοϋ ερμηνευτή. Δεύτερον, παρατηρείται ότι οι λόγοι για τους οποίους ο Αβερρόης θεώρησε καλό να ψέξει τον Πορφύριο...
The Autonomy of the Stoic View of Time
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Κατά την διαπραγμάτευση του προβλήματος του Χρόνου από τους διαφόρους μελετητές, συχνά η γενικευμένη και απλουστευτική έκφραση «Ελληνική Σκέψη» χρησιμοποιείται για να αποδώσει κατά τρόπο ενιαίο αντιλήψεις Ελληνικών Σχολών οι οποίες διαφέρουν ριζικά μεταξύ των. Σε ότι αφορά το θέμα του Χρόνου, στην καλύτερη περίπτωση επισημαίνεται η (προφανής άλλωστε) διαφορά μεταξύ της Πλατωνικής και Αριστοτέλειας αντιλήψεως περί Χρόνου. Μέχρι σήμερα αυτή η διάκριση είναι η μόνη που γίνεται μέσα στο σύνολο των Σχολών, οι οποίες ονομάζονται «Ελληνική Σκέψη». Κάθε άλλη αντίληψη περί Χρόνου θεωρείται ότι σχετίζεται (ή, ότι πρέπει να σχετίζεται) είτε με την Πλατωνική είτε με την Αριστοτέλεια περί Χρόνου αντίληψη. Στο άρθρο αυτό αποδεικνύεται ότι η ελλιπής κατανόηση της Στωικής αντιλήψεως περί Χρόνου είχε ως συνέπεια να μην έχει γίνει (ούτε σήμερα να γίνεται) αντιληπτό ότι πρόκειται για μιαν άποψη τελείως ανεξάρτητη από την αντίστοιχη Πλατωνική ή την Αριστοτέλεια. Τούτο οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι δεν έγινε αντιληπτός ο τρόπος με τον οποίον η Στωική αντίλη...
The Concept of ύλη (Matter) in Plato΄s Timaeus
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Εάν υπάρχει ένας ιδιαίτερος λόγος για να διερευνηθεί η περί ύλης αντίληψη στον Τίμαιο του Πλάτωνος, αυτός ο λόγος δεν έγκειται τόσο στο γεγονός ότι ο Πλάτων ήταν ο κατ΄ εξοχήν ιδρυτής του Ιδεαλισμού. Όπως εκ των υστέρων αποδεικνύει η σχετική έρευνα, η διερεύνηση του ανωτέρω θέματος αποτελεί μία από τις λυδίες λίθους για να απαντηθούν μερικά ερωτήματα, αφορώντα και στον Τίμαιο ειδικότερα, αλλά και στην σκέψη του Πλάτωνος γενικότερα. Τα κυριότερα από τα ζητήματα που μας απασχολούν είναι το πως αντιλαμβάνεται την ύλη ένας φιλόσοφος με τις προϋποθέσεις καί τις πεποιθήσεις του Πλάτωνος, και μάλιστα σε ένα έργο που εγράφη μετά από τον Σοφιστή. μετά από την Πολιτεία και, πιθανότατα, μετά από τον Πολιτικό. Εγράφη. δηλαδή, αφού ο Πλάτων είχε ήδη εκθέσει σχεδόν το σύνολο των απόψεων πού διακαθορίζουν την όλη φιλοσοφία του. Η πλατωνική περί ύλης αντίληψη στον Τίμαιο προϋποθέτει μία θεμελιώδη διάκριση αναφερόμενη στην οντολογία του: Υπάρχει εκείνο το οποίον πάντοτε υπάρχει και δεν έχει γένεση -το ον αεί, γένεσιν δε ουκ εχον (27 d) και εκείνο το οποί...
