Objets Tous les centres
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 316214
Mithridate : tragedie en cinq actes : avec notes et commentaires
Ενότητα: Βιβλιοθήκη
23910
Mitropoulos Th., The Restoration of the Church of Golgotha in the Holy Sepulchre Church and the authenticity of the site of the Crucifixion, Routes of Faith (2008), Πρακτικά, σ. 441-458 (ελληνική απόδοση, σ. 534-542: Η αποκατάσταση της εκκλησίας του Γολγοθά στον Ι.Ν. της Αναστάσεως και η αυθεντικότητα του τόπου της Σταύρωσης του Κυρίου).
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Mitsani A. (1959-2006), A Thirteenth-Century Vita-Icon of Saint John Lampadistis in Cyprus, Griechische Ikonen (2010), Πρακτικά, σ. 175-190 (ελληνική περίληψη, σ. 190: Εικόνα του 13ου αιώνα του αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή με σκηνές της ζωής του από την Κύπρο).
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Modern Aspects of Aristotle' s Teachings on Time
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Monastery of Daphne formerly Temple of Venus on yhe road of Eleusis
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφή
Monastery of Pentelicus
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφή
Monastry of Pentelicus
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφή
Monete inedite dei Gran Maestri : dell'ordine di S. Giovanni di Gerusalemme in Rodi
Ενότητα: Βιβλιοθήκη
23301
Monique Dixsaut: Le naturel philosophe. Essai sur le dialogues de Platon
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Monsieur Jacovato Président de l΄Assemblée Législative
Ενότητα: Αρχείο Ηλία Ζερβού Ιακωβάτου
Φάκελος επιστολής προς τον Ηλία Ζερβό Ιακωβάτο.
Montaigne et la valeur de la voix (sur une influence stoïcienne dans l' écriture des Essais)
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Montaigne αναζητεί τη σοφία μέσα από την απλότητα και καθαρότητα της έκφρασης. Η προσέγγιση αυτή του λόγου είναι στενά συνδεδεμένη με τη στωική άποψη για τη γλώσσα, σύμφωνα με την οποία χαρακτηριστικά της είναι η ελληνικότητα και το πρέπον. Η φωνή, μέσον διακίνησης του λόγου και των ιδεών, τρόπος πειθούς για τον σοφό διαλεκτικό και ρήτορα, εντάσσεται στο πλαίσιο της ηθικής και ως αρετή χαρακτηρίζεται από τους Στωικούς «άνθος της ωραιότητος», χαρακτηριστικό το οποίο προσδίδεται κατ΄ αυτούς μόνο στον σοφό. Ο Montaigne, πιστός στο στωικό πρότυπο, τάσσεται υπέρ μιας ομιλίας πυκνής σε νόημα και απομακρύνεται έτσι από τον εξεζητημένο ρητορικό τρόπο του Κικέρωνα και, οπωσδήποτε κατ΄ αυτόν, ανεπαρκή. Η ευθύτητα του λόγου οδηγεί στη «φύσει» ομιλία, η οποία είναι ορθός λόγος. Αυτό, διότι δεν υπάρχει αισχρότης στο δηλούμενο πράγμα, εφόσον τόσο κατά τους Στωικούς όσο και για τον Montaigne, οι ονομασίες των πραγμάτων υπάρχουν «φύσει». Έτσι δικαιολογείται και το γεγονός ότι οι Στωικοί επινοούν νέες λέξεις και νέους όρους για να προσδιορίσουν τα πράγμ...
