Objets Tous les centres
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 316214
Μερτζιμέκης Ν., Ενεπίγραφα «εμπροστάλια αγίων εικόνων» από την αθωνική Μονή Ζωγράφου, Άγιον Όρος 2 (2006), Πρακτικά, σ. 195-215 (γαλλική περίληψη, σ. 205).
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Τσουρής Κ., Μπρίκας Α. (1966-2005), Βυζαντινές οχυρώσεις στον Έβρο. Ι. Μεσημβρία-Ποταμός-Άβας-Τραϊανούπολις-Φέρες, Βυζαντινά 26 (2006), σ. 153–209.
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Τσουρής Κ., Μπρίκας Α. (1966-2005), Βυζαντινές οχυρώσεις στον Έβρο. Ι. Μεσημβρία-Ποταμός-Άβας-Τραϊανούπολις-Φέρες, Βυζαντινά 26 (2006), σ. 153–209.
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Τσουρής Κ., Υστεροβυζαντινός ναός στην Τραϊανούπολη, ΔΧΑΕ 28 (2007), σ. 67–74 (αγγλική περίληψη, σ. 74: A Late Byzantine Church in Trajanoupolis).
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Μερτζιμέκης Ν., Σιώμκος Ν., Περί του γρηγοριάτικου κελιού του Αγίου Τρύφωνα στις Καρυές Αγίου Όρους και της ιστορήσεως του ναού του, ΧΑΕ 27 (2007), Περιλήψεις, σ. 74-75.
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Μερτζιμέκης Ν., Σιώμκος Ν., Περί του γρηγοριάτικου κελιού του Αγίου Τρύφωνα στις Καρυές Αγίου Όρους και της ιστορήσεως του ναού του, ΧΑΕ 27 (2007), Περιλήψεις, σ. 74-75.
Ενότητα: Βιβλιογραφία για τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Η ελληνική συμβολή
Δεν υπάρχει περιγραφή
<Κωνσταντίνου Ἀρμενοπούλου> Ἀνέκδοτη «Πραγματεία» περί νηστειών
Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
18
A Concise Reference to the Pictorial and Mathematical Representation of Kairos
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Μέσω του εγγενούς δυναμισμού των καιρικών κατηγοριών, η ανθρώπινη συνειδητότητα οδηγείται στον εξανθρωπισμό του Χρόνου (humanization of time), αλλά και στο αίτημα για την αναπαράσταση και, αντίστοιχα, για την κατά το δυνατόν τεκμηριωμένη διαπίστωση της ύπαρξης της κατηγορίας του Καιρού και της καιρικής όρθωσης στην φύση και στην τέχνη. Παρ΄ όλα αυτά, η προσπάθεια διαπίστωσης συχνά δυσχεραίνεται λόγω της ασάφειας που προκύπτει από την απουσία μιας, κατά το δυνατόν, λειτουργικής κατηγοριοποίησης των σχημάτων που υποδηλώνουν την ύπαρξη καιρικών κατηγοριών, αρχικώς από μιαν αμιγώς οπτική πλευρά. Η μαθηματική αναπαράσταση αυτής της στιγμιαίας όρθωσης της συνειδητότητας προσκρούει και στο γεγονός ότι η χρονική αυτή στιγμή, μεταξύ ενός ούπω και ενός ουκέτι, αντιστοιχεί σ΄ ένα και μόνο αδιάστατο σημείο στη συμβατική γραμμή του χρόνου. Με τη συστηματική όμως μελέτη χαρακτηριστικών περιπτώσεων στιγμιαίας εξαίφνης ανάδυσης καιρικής όρθωσης, γίνεται προφανές ότι στην πρώτη περίπτωση οι αντίστοιχες μορφές κι απεικονίσεις είναι δυνατόν, πράγματι, να κατ...
A Critical Evaluation of Universals in Nominalism
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Το άρθρο επιχειρεί μια εκτίμηση των καθόλου στην Ονοματοκρατία (Nominalismus) με τελική επιδίωξη τόσο να την ερμηνεύση ως μια ένα θεωρία για την κατανόηση του γενικού όσο και να υποβάλη σε κριτική τη ευλογοφάνεια και την συνέπειά της. Στην αρχή αναλύεται η πραγματοκρατική τοποθέτηση του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους, αλλά όπως είναι φυσικό το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στην Ονοματοκρατία των μεσαιωνικών φιλοσόφων (Abaelardus και Ockham), των νεώτερων (Hobbes) και τον συγχρόνων (Quine Και Goodman). Ιδιαίτερη προσπάθεια γίνεται να φωτισθή η κριτική θέση φιλοσόφων, όπως οι Russel, Pears, Wittgenstein, Bochenski, Woosley και Strawson, με συνέπεια την άσκηση και προσωπικής κριτικής από μέρους του συγγραφέως. Παρά το γεγονός ότι η κριτική αυτή δεν είναι εξαντλητική, αποβλέπει στο να προχωρήση ένα βήμα πάρα πέρα. Η έννοια των καθόλου πρωτοεμφανίζεται στην πλατωνική προσπάθεια να βρεθή ο λογικός σύνδεσμος, δηλαδή το αντικειμενικό ενδιάμεσο μεταξύ ανθρώπινης γνώσεως και επί μέρους πραγμάτων, με το οποίο είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, αφού στον Πλάτ...
A comparative study of vedic and platonic education
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Στο άρθρο επιχειρείται μια σύγκριση της θεωρίας για την παιδεία και την καλλιέργεια του ατόμου, που επικρατούσε στην Βεδική περίοδο της ιστορίας της Ινδίας, με την αντίστοιχη Πλατωνική, όπως προβάλλεται στην Πολιτεία του Αθηναίου φιλοσόφου. Στα εκπαιδευτικά συστήματα, που διαμορφώνει κάθε θεωρία, υπάρχουν εντυπωσιακές δομικές ομοιότητες, καθώς και τα δύο δίνουν μεγάλη έμφαση στον έλεγχο του παιδευτικού περιβάλλοντος, ως το σημείο ακόμη να θέλουν να το μεταβάλουν. Ωστόσο η Βεδική άποψη για την ανάπτυξη του ατόμου στηρίζεται κατά βάση στην αυτο – πραγμάτωση του ανθρώπου μέσα από την συνειδητοποίηση της αληθινής φύσης του, ενώ η πλατωνική θεωρία τονίζει την διάπλαση του εγώ μέσα από την παιδεία και με τα μέσα της. Οπωσδήποτε και στις δύο περιπτώσεις το επιθυμητό αποτέλεσμα στο παιδευτικό έργο είναι ένα άτομο, που πραγματώνει στο έπακρο τις δυνατότητές του....
A la recherche de la valeur suprême. Platon et l' Un absolut
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η πλατωνική φιλοσοφία σημασιολογείται με αναφορά σ’ ένα αφετηριακό και συνάμα τελικό σημείο, το Ένα Αγαθό. Πολύτροπη επανάληψη μιας και μόνης ζήτησης, μονοδιάλογος που ιστορεί την ατελεύτητη πορεία της ψυχής προς το Ένα, η φιλοσοφία αυτή είναι διαλεκτική άσκηση και τριπλή κλήση : κλήση για υπέρβαση με επέκταση στην αντικειμενικότητα, αλλά και κλήση για μετριοφροσύνη αντί για απόλυτη πιστοδότηση της λογικής μας· κλήση για συνειδησιακή έγερση και αξιακή θεώρηση της πράξης· κλήση γι’ αποκατάσταση με αφοσίωση στη θεότητα. Το πλατωνικό Ένα, στόχος και σύμπτωση όλων αυτών των κλήσεων, ικανοποιεί τη λαχτάρα του διαλεκτικού – μαθηματικού για επιστημονική γνώση και επιστημονική μέθοδο σκέψης· του διαλεκτικού δασκάλου για ψυχαγωγία – αγωγή της ψυχής προς το παρεπεσθαίτε και συσκοπείν τον λόγον (Απολογία 28 e), της καρτερικής και επίμονης έρευνας 9 (Λάχης 194 a) τη λαχτάρα του δεοντολόγου για το αγαθό του πιστού διάνοιξη στο Επέκεινα. Παντοπόρος άπορος ο Πλάτων κατορθώνει πάντως να βρη και να δωρίση το μήνυμα της ελπίδας που απελευθερώνει και λυτρών...
