Objets Κέντρον Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας

<< 10 10 >>

Total: 4244

W.D. Gordfare, Logic in the Twenties: The Nature of the Quantifier,

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

W.K.C. Guthrie, A History of Greek Philosophy, vol. 3. The Fifth-Century Enlightenment (1.The World of the Sophists, 2.Socrates), Cambridge, University Press 1969, 544 σελ.

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Walter Schulz, Ich und Welt. Philosophie der Subjektivität, Pfullingen, Neske, 1979, 280 σελ.

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Walter von Del-Negro, Konvengenzen in der Gegenwartsphilosophie und die moderne Physik, Berlin 1970

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

World Philosophy

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Πρωταρχικό πρόβλημα για οποιονδήποτε αναλάβει το πρόγραμμα αυτό που αφορά στη διοργάνωση μιας κοσμικής φιλοσοφίας, όχι από επίσημο φορέα αλλά από ενδιαφερόμενους γι΄ αυτό ιδιώτες, είναι πως να τους αποτρέψει από το να παραμορφώσουν τους γενικούς σκοπούς του. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να αγνοηθεί το γεγονός ότι ένας από τους σκοπούς της κοσμικής φιλοσοφίας συνίσταται ακριβώς στην αναγνώριση όλων των επιμέρους ενδιαφερόντων.

Writing, Space and the Construction of Utopia

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Xenophanes' s Contribution to the Explanation of the Moon' s Light

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Ξενοφάνης ούτε ήξερε ούτε πίστευε ότι η σελήνη φωτίζεται από την ήλιο, κάτι που πρωτοεξηγήθηκε τουλάχιστον μιά γεννεά άργότερα (ασφαλή σχετικά στοιχεία υπάρχουν για τον Αναξαγόρα και τον Εμπεδοκλή, και μάλλον πιθανά στοιχεία για τον Παρμενίδη). Στην κοσμολογία του Ξενοφάνη όλα τα ουράνια σώματα ή φαινόμενα είναι τύποι νεφών, και η λάμψη τους οφείλεται σε εσωτερική δόνηση - όπως η αστραπή οφείλεται σε δόνηση μέσα στα σύννεφα. Η ορθή εξήγηση των φάσεων της σελήνης εμποδίζεται από το δόγμα του Ξενοφάνη ότι η γη είναι άπειρος σε βάθος, ώστε ν΄ αποκλείεται η δυνατότητα φοράς, είτε της σελήνης είτε του ήλιου, κάτω από την οριζόντιο επιφάνεια της γης. Δεν είναι όμως διόλου απίθανο ότι αυτή η εσφαλμένη και απλοϊκή θεωρία συνέβαλε στη σύλληψη της ορθής αιτιολόγησης του φωτισμού της σελήνης. Έχοντας προτείνει ότι η σελήνη δεν είναι παρά νέφος πεπιλημένον, ο Ξενοφάνης προκάλεσε τους συγχρόνους του και τους αμέσως επόμενους στοχαστές να παρατηρήσουν σημεία ομοιότητας της σελήνης με τα γνώριμα σύννεφα. Στο πλαίσιο των σχετικών παρατηρήσεων, κάτι που...

Ysabel de Andia, Hénosis. L' Union à Dieu chez Denys l' Aréopagite, Leiden, E.J. Brill, 1996, XV+510 pp.

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Zu Aristoteles (De Mundo, 5, 396 b7)

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Zu Herakleitos und Anaxagoras

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή

Zum Begriff Άτομον: Herkunft - Eigenschaften

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η λέξη άτομον συνδέεται πρωταρχικά με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους Λεύκιππο και Δημόκριτο, τους λεγόμενους ατομικούς, και χαρακτηρίζει τη διδασκαλία τους. Η έννοια όμως της λέξης υπάρχει τόσο στον Παρμενίδη όσο και στους Πυθαγόρειους. Το άτομο των ατομικών φιλοσόφων δεν εκφράζει παρά την έσχατη δομική μορφή του είναι, που ταυτίζεται με το πλήρωμα των όντων. Σύμφωνα με τους ατομικούς φιλοσόφους τα άτομα είναι ειδολογικά ταυτόσημα και καθ΄ εαυτά τελειωμένα, αμετάβλητα και ακίνητα, πράγμα που εξηγεί τη σταθερότητα και ενότητα των ουσιών, ενώ παρουσιάζουν ποικιλία μορφής, βάρους και μεγέθους, στην οποία ακριβώς οφείλονται οι φαινομενολογικές διαφορές της πραγματικότητας, των διαφόρων δηλαδή όντων, που από την άποψη της ουσίας απαρτίζουν μια ενιαία πραγματικότητα. Τα ιδιαίτερα αυτά γνωρίσματα των ατόμων, και ιδιαίτερα το βάρος, αποτελούν την αιτία της κίνησης και κατά συνέπεια της γένεσης, της αύξησης και της φθίσης, αφού η κίνηση είναι η αιτία της μεταβολής της θέσης και της τάξης των ατόμων, ενώ παράλληλα η μεταβολή αυτή προσδιορίζεται από...

Zur Bestimmung des οικείον-Begriffs bei Platon

Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Αντικείμενο της πραγματείας αποτελεί η ιστορικο-εξελικτική και συστηματική διερεύνηση και διακρίβωση του φιλοσοφικού νοήματος της έννοιας «οικείον» στον Πλάτωνα. Με προϋπόθεση μεθοδολογική την φιλοσοφική πεποίθηση, πρώτον, ότι ο Πλάτων δεν δημιουργεί — ή κατασκευάζει — κατ΄ ουσίαν νέους φιλοσοφικούς όρους αλλά προϋπάρχουσες συχνά σε άλλες περιοχές του επιστητού έννοιες (όπως άλλωστε το ίδιο συμβαίνει και με τον κλασσικό όρο: είδος-ιδέα) τις μετασχηματίζει κατά την χρήση τους χωρίς, κατά βάθος, να εξαφανίζωνται τα αρχέγονα ψήγματά τους· και, δεύτερον, ότι είναι εσφαλμένη η αντίληψη εκείνων — και είναι πολλοί — που πιστεύουν ότι οι πρωτοέννοιες των Προσωκρατικών χάνοντας την πρωταρχική υλικο-φυσική τους υπόσταση στον Πλάτωνα μετατρέπονται σε εξιδανικευμένες καθαρές μορφές υψηλής οντολογικής και μεταφυσικο-διαλεκτικής λειτουργίας (πρβλ. την έννοια της «μείξεως» και «κράσεως» που διαπραγματευόμεθα στην φρειβούργια διατριβή μας), χωρούμε σε μια βραχεία αναδρομική θεώρηση του εννοιολογικού σχηματισμού: «οικείον» από τους Προσωκρατικούς ως τον Πλ...
<< 10 10 >>