Φίλια
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Φίλια
Περισσότερα...
Αριθμός
304
Κοινότητα
Φίλια
Επαρχία
Καλαβρύτων
Νομός
Αχαΐας
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Δεν υπάρχει
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Όχι
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Μόνον Ελληνικά.
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Πάντα υπήρχε μια Εκκλησία. Φαίνεται πώς υπήρχε και επί Τουρκοκρατίας ένα μικρό εκκλησάκι. Κανονική Εκκλησία πρωτοχτίστηκε το 1840.
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Όχι ήταν κοινοτική.
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Πάντα υπήρχε ένα νεκροταφείο.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Το 1840.
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αμπελοκαλλιέργεια.
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, ψυχανθή, αραποσίτι και αμπέλια.
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Σε χρονιές καλής παραγωγής διετίθεντο στο εμπόριο μικρές ποσότητες κυρίως σιταριού. Βασικά όμως το πρόβλημα για τους κατοίκους ήταν η αυτάρκεια.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Μεταπολεμικά έγιναν προσπάθειες καλλιέργειας δένδρων (καρυδιές, μηλιές, ελιές) αλλά χωρίς μεγάλες επιτυχίες. Οι παλιές καλλιέργειες εξακολουθούν σε ασήμαντες εκτάσεις γιατί το χωριό έχει ερημώθεί.
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Κεφαλοχώρι.
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Το μόνο πού είναι γνωστό είναι ότι έκταση 200 στρ. ποτιστικών είχε παραχωρηθή κατά το έτος 1874, σαν πολεμική αποζημίωση σε αγωνιστή του 1821.
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
100 - 150 στρ. ξερικής γής, 5-10 στρ. ποτιστικής γής και γύρω στα 5 στρ. αμπέλια.
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Πολύ λίγοι.
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Οι καλλιέργειες έχουν εγκαταλειφθεί. Δεν υπάρχει θέμα γεωργικού κλήρου σήμερα.
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Υπήρχε κτηνοτροφία σαν το δεύτερο σκέλος της οικονομίας των κατοίκων ,Γεωργία , κτηνοτροφία.
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Μεταπολεμικά, όταν άρχισε διάθεση ζωοτροφών σε προσιτές τιμές.
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Δεν υπήρχαν.
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Όχι
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Από το έτος 1828 έως το 1836 το χωριό εξέλεγε Δημογέροντα, όπως και επί Τουρκοκρατίας. Από το έτος 1836, όταν εδημιουργήθη ο θεσμός των Δήμων το χωριό υπήχθη στον Δήμο Κλειτορίας. Κατά το έτος 1870 απεσπάσθησαν από τον Δήμο Κλειτορίας 6 χωριά τα οποία απετέλεσαν τον Δήμο Λευκασίας, με πρωτεύουσα το χωριό Φίλια. Από το έτος 1912 που καταργήθηκαν οι Δήμοι και εδημιουργήθηκαν χωριστές κοινότητες, εκλέγονται κανονικά μέχρι σήμερα, κοινοτικά συμβούλια με πρόεδρο κοινότητος επί κεφαλής
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Βασικά εφορολογούντο υπέρ του Δημοσίου τα παραγόμενα Γεωργικά προϊόντα (φόρος Δεκάτης) και τα αιγοπρόβατα (κατά κεφαλήν). Φυσικά υπήρχε και η έμμεση φορολογία. Μικρό μέρος των φόρων αυτών διετίθετο στις κοινότητες. Οι μικροεπαγγελματίες πλήρωναν "φόρο" επί/ειδεύματος".
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δεν υπήρχε διαχωρισμός σε τάξεις: Απλώς υπήρχαν οι πολύ φτωχοί (εργάτες γής) οι λιγότερο φτωχοί (με μικρό κλήρο) και οι συνήθεις φτωχοί (με στοιχειώδη κλήρο).
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ναι. Έχουν προσφέρει τεράστιες προσπάθειες σε εργασία και χρήμα για την κατασκευή της εκκλησίας του χωριού. Επίσης εργάζοντο χωρίς αμοιβή για την κατασκευή δρόμων και άλλων κοινοτ. έργων.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Υποχρεωτική για τους άνδρες από ηλικία 22 ετών (κατά βάσιν όταν επέστρεφαν, μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεών τους). Οι γυναίκες δεν είχαν υποχρέωση παροχής προσωπικής εργασίας αλλά αδυνατούν να εργασθούν αντί των συζύγων των ή άλλων μελών της οικογενείας των.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Επεβάλετο από το κοινοτικό συμβούλιο πρόστιμο το οποίο εισεπράτετο από το Δημόσιο Ταμείο σαν Δημοτικό έσοδο.
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Ίσχυε σαν κανόνας για τις περιπτώσεις φυτεύματος αμπελιών (ονομαζόνταν ΞΕΛΘΕΗ). Για τις άλλες εργασίες ίσχυε περιστασικά, αν π.χ. μια οικογένεια, λόγω ιδιαιτέρου τινός οικογενειακού συμβάντος αδυνατούσε να τρυγήση, να θερίση κλπ.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Ίσχυε σχεδόν σαν κανόνας για την μεταφορά μεγάλων ξύλων (πατέρα) για τα πατώματα των σπιτιών (ιδίως κατά την επανακατασκευή των σπιτιών μετά το κάψιμο του χωριού από τους Ιταλούς.
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Κυρίως για το ξεφύλισμα των αραποσίτων. Σε μικρότερη έκταση ίσχυε και για το "ξάσιμο" των μαλιών των προβάτων.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Ο παντρεμένος Γυιός. Η γυναίκα του. Τα παιδιά του. Οι ανύπαντρες αδερφές του. Ο πατέρας του. Η μητέρα του.
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Πατέρα, μάνα ή μητέρα.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παππούλη
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Κυράκα ή γιαγιά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παππούλη
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Κυράκα ή γιαγιά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με το όνομά τους
Πώς τις αδελφές του;
Με το όνομά τους
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Κάποιος σεβασμός εν απουσία του πατέρα.
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Όχι
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Μπάρμπα ή θείο
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θεία ή θειά
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Μπάρμπα και θεία
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Με το όνομά τους
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Όχι (Στερνοπούλια έλεγαν, κάπως αστεϊζόμενοι τα υστερότοκα)
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Ξεναδέρφια
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Μπινιάργια
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Συμπεθέρους
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πατέρα
Πώς την πεθερά της;
Μητέρα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Με το όνομά τους ή "Μωρή"
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Πατέρα
Πώς την πεθερά του;
Μητέρα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Με το όνομά του
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Με το όνομά του
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Με το όνομά τος
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Με το όνομα του άντρα της (Κώστας -Κώσταινα, Γιώρης- Γιώργαινα)
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Όπως παραπάνω
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Με τα ονόματά τους
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Κατά βάσιν ο νονός έδιδε όποιο όνομα ήθελε, αλλά δεν έκανε χρήση αυτού του δικαιώματος. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πάτερα και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς. Στα υπόλοιπα εδίνονταν ονόματα των γονιών της συζύγου.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Πλήν των περιπτώσεων κωλύματος λόγω εγκυμοσύνης ή ανατροφής πολύ μικρών παιδιών, οι γυναίκες μετείχαν σε όλες τις αγροτικές εργασίες, πέραν βέβαια των οικιακών εργασιών που ήσαν της αποκλειστικής των αρμοδιότητος. Πρέπει να τονισθή ότι οι γυναίκες έπερναν την μερίδα του λέοντος από όλες τις εργασίες και το μικρότερο μερίδιο από τις όποιες απολαβές. Την μεγαλύτερη προσπάθεια για την επιβίωση, της οικογένειας, την κατέβαλε η γυναίκα η οποία ζούσε υπό καθεστώς σχεδόν δουλείας.
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Όλες
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Όλες
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Το κόψιμο μεγάλων δένδρων και το όργωμα των χωραφιών, αν και όργωναν και οι γυναίκες.
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Οι γυναίκες παλαιότερα δεν πήγαιναν σχολείο. Έτσι βοηθούσαν στις δουλειές από την νηπιακή τους ηλικία. Τα αγόρια άρχιζαν αφού τελείωναν το Δημοτικό σχολείο. Δεν υπήρχε διάκρισις στην εργασία για τα αγόρια ή τα κορίτσια.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Από 20-24 για τις γυναίκες, από 24-28 για τους άνδρες. Πλήν ειδικών περιπτώσεων, δεν έπαιρναν οι άνδρες μεγαλύτερές τους γυναίκες.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Ναι, συνήθως από το ίδιο χωριό. Πάντως οι γυναίκες προτιμούσαν να πανδρεύονται σε μεγάλα χωριά. Οι άνδρες έπαιρναν γυναίκες από οπουδήποτε.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Στο πατρικό του γαμπρού. Σπανιώτατα σε άλλο σπίτι παλιό ή καινούργιο γιατί υπήρχε μεγάλη στενότης στέγης.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Συνήθως μόνον ένα από τα αγόρια της οικογενείας παντρευόταν και έμενε στο πατρικό σπίτι, για να συνεχίσε την παράδοση. Τα υπόλοιπα αγόρια σπούδαζαν, μετανάστευαν ή έφευγαν σε αναζήτηση τύχης. Στις περιπτώσεις που έμεναν και άλλα αδέρφια, βολεύονταν όπως μπορούσαν.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Όχι
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Όταν πέθαινε ο πατέρας. Τον χωρισμό επέσπευδαν και οι γάμοι των αδελφών.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Συνήθως έμενε ο μεγαλύτερος γιός. Αλλά αναλόγως περιπτώσεως έμενε και άλλος γιός ή και κάποια κόρη, αν δεν υπήρχαν αγόρια.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Μόνο όταν δεν υπήρχαν άνδρες στην οικογένεια.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Μάλλον όχι.
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Έπαιρναν σώγαμπρο για όποιο κορίτσι παντρευόταν τελευταίο.
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Το κορίτσι που έμενε στο σπίτι ήταν και η κληρονόμος. Δεν έγραφαν περιουσία στον γαμπρό.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του τόσο για τον ίδιο όσο και για τα παιδιά του.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Τα κωλύματα λόγω συγγενείας ετηρούνταν αυστηρά. Περιπτώσεις γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων δεν υπήρχαν.
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Ναι υπήρχε κώλυμα.
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Όχι. Μπορούσαν να παντρευτούν.
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Περιπτώσεις χωρισμού με έκδοση διαζυγίου δεν υπήρχαν. Υπήρξαν όμως περιπτώσεις, ανδρόγυνων που ζούσαν χώρια από λόγους ηθικής.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Ο νονός του γαμπρού.
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο νουνός. Ποτέ δεν είχαν τον ίδιο νουνό όλα τα παιδιά μιας οικογένειας.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Επροτιμάτο να είναι κοινονικά ανώτερος ο κουμπάρος, αλλά και οι άλλες περιπτώσεις δεν εξέλιπαν.
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Δεν νονμίζω ότι απαγορεύονταν.
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Εθεωρούντο πνευματικοί αδελφοί.
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν υπήρχε τέτοιο έθιμο.
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Ναι οπωσδήποτε.
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Με προικοσυμβόλαια, αλλά και προφορικά ενίοτε.
Μήπως εκτός απο τα προικοσύμφωνα γνωρίζετε να υπήρχε και κάποιο άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων;
Όχι
Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα;
Μέχρι το 1940 όλες οι πράξεις μεταβιβάσεως ακινήτων, λόγου προικός ή άλλης αιτίας, εγίνοντο ενώπιον συμβολαιογράφον. Μεταπολεμικώς όλες οι πράξεις μεταβιβάσεων γίνονται με ιδιωτικά συμφωνητικά ενώπιον μαρτύρων.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Σπανίως χρήματα.
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Ποτέ
Χωράφια;
Ναι. Κυρίως χωράφια και αμπέλια.
Δέντρα; ζωα; καϊκια;
Ναι και αιγοπρόβατα.
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Η προίκα δινόταν αναλόγως περιπτώσεων. Δεν υπήρχαν κανόνες.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Συνήθως όχι.
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Η προίκα της γυναίκας αποτελούσε ενιαίο περιουσιακό στοιχείο με την περιουσία του άντρα. Δεν υπήρχε καμμία ιδιαίτερη μεταχείρηση για την περιουσία της μητέρας.
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Ευθύνες για την αποκατάσταση των κοριτσιών της οικογένειας είχαν οι αδελφοί, εφ' όσον δεν υπήρχε πατέρας.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Εφ' όσον προικιζόταν με συμβόλαιο παντός κληρονομικού δικαιώματος. Πάντως το θέμα είναι νομικό. Δεν ίσχυε κανένα έθιμο.
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Δεν γνωρίζω. Το θέμα και πάλιν το λέω νομικό.
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Όχι. Ο γαμπρός μόνον έπερνε την προίκα δεν έδιδε τίποτα.
Αν μια γυναίκα πέθαινε χωρίς να προλάβει να αποκτήσει παιδιά, μπορούσε ο γαμπρός να ζητήσει πίσω ο,τι είχε δώσει;
Δεν είχε δώσει τίποτα.
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Ύστερα από τον θάνατο του πατέρα συνήθως.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Όλοι κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Δεν υπήρχε κανόνας, ήταν θέμα περιπτώσεως.
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Και προφορικά και με διαθήκη, αλλά και χωρίς καμμιά πρόβλεψη.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Μεταξύ αδελφών κυρίως γινόταν διανομή και με λαχνό στις περιπτώσεις ασυμφωνίας τους προς την αποδοτικότητα κάποιου χωραφιού. Μπορούσε όμως και όλη η περιουσία να μοιραστή με λαχνό.
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Ότι ορίζει ο νόμος. Δεν υπήρχε όμως πρόβλημα αν η οικογένεια συνέχιζε ενωμένη.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Ότι ορίζει ο νόμος. Δεν ίσχυε τίποτα σαν έθιμο.
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Κληρονομούσαν οι κόρες του.
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Ότι ορίζει ο νόμος. Δεν κληρονομούσε κανείς αν δεν είχε νόμιμο κληρονομικό δικαίωμα.
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Μόνο αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Συνήθως αδελφών παιδιά, αν και τέτοιες περιπτώσεις ήταν σπάνιες.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Ακριβώς τα ίδια που είχε και το νόμιμο παιδί.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
