Βεργίνα
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Βεργίνα
Περισσότερα...
Αριθμός
561
Κοινότητα
Βεργίνας
Επαρχία
Βέροιας
Νομός
Ημαθίας
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Λεγόταν Μπάμπα Κούτλες. Δηλαδή ήταν δύο μαχαλάδες μ΄ αυτά τα ονόματα.
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Το χωριό κατοικείται από γνήσιους ντόπιους Έλληνες και πρόσφυγες Πόντιους και Καυκάσιους σαν "μειοψηφία"
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Δεν υπήρχαν ιδιαίτερες οικογένειες
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Καμμιά διάλεκτο. Μιλούσαν και μιλούν καθαρά ελληνικά.
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Υπήρχαν δύο Εκκλησίες οι οποίες υπάρχουν και σήμερα: 1)Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής έτος κτίσης 1918, 2)Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου του 18ου αιώνα
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Ανήκαν στο χωριό
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Δύο νεκροταφεία
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Το 1925
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Γεωργία με πρωτόγονα μέσα, κτηνοτροφία οικόσιτη, καπνοκαλλιέργεια
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Σιτάρι, βρώμη, καλαμπόκι, κριθάρι, καπνό, λαχανικά
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι. Για εμπόριο ήταν μόνο ο καπνός.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Εξακολουθούν οι ίδιες καλλιέργειες και προσετέθηκαν οι φρουτοκαλλιέργεια ροδακίνων, μηλιάς, κερασιάς, βαμβακιού. Οι νέες καλλιέργειες έχουν αρχίσει κυρίως μετά το 1950 και γίνονται με σύγχρονα μηχανήματα (μηχανοκαλλιέργεια).
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Ήταν τσιφλίκι και ανήκε σε Έλληνα τσιφλικά ονόματι Παπαγεωργίου Ν.
Αν ήταν τσιφλίκι ή βακούφι ποιές οικονομικές υποχρεώσεις (δοσίματα) είχαν οι καλλιεργητές προς τους γαιοκτήμονες (τσιφλικούχους) ή τα μοναστήρια;
Ο τσιφλικούχος έπαιρνε το 1/3 από τη σοδειά, κυρίως στη σιταροκαλλιέργεια.
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Από το 1925 έπαψε η περιοχή ν΄αποτελεί τσιφλίκι και παραχωρήθηκε στην Κοινότητα και στη συνέχεια μοιράστηκαν τα χωριάφια στους κληρούχους, σύμφωνα με τα άτομα οικογένειας.
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Από 33 στρέμματα και άνω
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Μόνο οι πολυμελείς οικογένειες όσες αποτελούνταν από 5 έως 16 άτομα
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Είναι από 15 μέχρι 28 στρέμματα
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Υπήρχε από παλαιά ποιμενική κυρίως γιδοκτηνοτροφία. Μέχρι 500 γίδια υπήρξε κτηνοτρόφος να διατηρεί.
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Κυρίως μετά το 1950
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Δεν υπήρξαν τσελιγκάτα
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι δεν υπάρχει θάλασσα
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Όχι
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Η κοινοτική οργάνωση στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν υποτυπώδης. Όριζαν οι Τούρκοι έναν Έλληνα άρχοντα τον κοτσαμπάση να συγκεντρώνει τους φόρους και να παραδίνει στις τουρκικές αρχές. Μετά την απελευθέρωση το 1912 έγιναν τα ελληνικά κοινοτικά συμβούλια.
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Οι φόροι ήταν μέρος από τη σοδειά του αραποσίτι, σιτάρι, κριθάρι, βρώμη. Το έπαιρνε Τούρκος μπέης και από το 1912 - 1925 Έλληνας τσιφλικούχος (Παπαγεωργίου Ν.).
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δεν υπήρχαν κοινωνικές διακρίσεις
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ναι, ήταν πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο αυτό.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Η συμμετοχή δεν επιβαλλόταν αλλά εθελοντικά λάβαιναν μέρος όλοι οι δυνάμενοι να εργαστούν από 15 ετών μέχρι 60 άνδρες, γυναίκες και παιδιά.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Τέτοιες περιπτώσεις ήταν σπάνια αλλά και αν συνέβαινε δεν δίνανε σημασία. Αν κάποιος δεν βοηθούσε θα πει ότι είχε σοβαρούς λόγους (άρρωστος, ανήμπορος κ.α.).
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Ήταν βέβαια συνηθισμένο φαινόμενο η αλληλοβοήθεια κυρίως στις πιο επίγουσες γεωργικές εργασίες, στο τσάπισμα αμπελιού, αραποσίτι, θέρισμα, αλώνισμα.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Βέβαια και για το κτίσιμο των σπιτιών. Μπαίνανε όλοι στην αράδα και χέρι - χέρι μετέφερναν τις πέτρες ή τα κεραμίδια στον τόπο εργασίας. Οι δυνατότεροι κουβαλούσαν με τα ζώα κι από το βουνό τις πέτρες και ξύλα.
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Εξ ίσου βοηθούσαν άνδρες και γυναίκες με μια διαφορά ότι τις πιο βαριές δουλειές αναλάμβαναν οι άνδρες.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Μια συνηθισμένη οικογένεια είχε τα αδέρφια, παντρεμένα ή ελεύθερα, τους γονείς, τους γέρους (παπού και γιαγιά) και σε σπάνιες περιπτώσεις τους Θείους ή Θείες (αδέλφια των γονιών ή παπούδων).
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Πατέρα - μάνα
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παπού
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Μανιά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παπού
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Μανιά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Στα βαπτιστικό τους όνομα
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Στο όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Ο μικρότερος έλεγε μπέμπη τον μεγαλύτερο
Πώς τις αδελφές του;
Ο μικρότερος την μεγαλύτερη αδελφή Ντότω
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Είχε μεγαλύτερη εκτίμηση
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Το μεγαλύτερο βάρος της δουλειάς του σπιτιού είχε
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Στο όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Μπάρμπα
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Τέτου
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Τα ίδια, μπάρμπα - Τέτου
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Στο όνομά τους
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Στα ονόματά τους
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Τα πρωτότοκα με τα ονόματα. Το μικρότερο λεγόταν σονιάρι.
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Παραπαίδια
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Δίδυμα και διδυμάρκα (ντιντιμάρκα)
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Σπέθεροι
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πατέρα
Πώς την πεθερά της;
Μάνα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Αφέντη - μπότια
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Παπού
Πώς την πεθερά του;
Μπάπου
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Στο όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Στο όνομά τους
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Στο όνομά τους
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Αν ήταν μεγαλύτερος τον έλεγαν Μπέμπη ή Τσίτση. Αν ήταν μικρότεροι στην ηλικία προσφωνούσαν με το όνομά τους.
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Νύφη
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Νύφη
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Στο όνομά τους
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Το όνομα διάλεγε πάντα ο νονός αλλά συνηθιζόταν να παίρνει το όνομα του παππού ή της γιαγιάς.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Οι έξω από το σπίτι δουλειές ανήκαν πάντα στους άνδρες (όργωμα, σπορά, ξύλα, άλεσμα κλπ). Μόνο σε περιπτώσεις μεγάλης ανάγκης, όταν πχ ο άνδρας ήταν άρρωστος ή δεν υπήρχε άνδρας, τότε και ατυές τις δουλειές τις έκαναν οι γυναίκες. Και δεν ήταν ντροπή γυναίκα να σπέρνει, να οργώνει, να κουβαλάει ξύλα από το βουνό ή να πηγαίνει στο μύλο.
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Σχεδόν όλες ήταν πάντα δίπλα στον άντρα στο χωριάφι, στη σπορά, θέρισμα, τσάπισμα, αλώνισμα, στην συγκομιδή κλπ.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Τη φορντίδα διατροφής των οικόσιτων ζώων, τάϊσμα, πότισμα ζώων, καθάρισμα του σταύλου, κουβάλημα της κοπριά στο χωράφι
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Τη σπορά, όργωμα του τσοπάνη, του μυλωνά, του οδηγού τρακτέρ
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Τα παιδιά, κορίτσια και αγόρια από τα 8 τους χρόνια ήταν σε θέση να βοηθούν την οικογένεια στις διάφορες δουλειές, να πάνε ψωμί στο χωράφι, να φέρουν νερό, να βοηθούν στοΦ άρμεγμα των προβάτων - γιδιών.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Στη Βεργίνα αγόρια ή κορίτσια επικρατούσε η συνήθεια να παντρεύονται κατά σειρά ηλικίας πρώτα ο μεγαλύτερος ή η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειεας.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Τα 18 - 20 χρόνια για τα κορίτσια και τα 20 -24 για τα αγόρια θεωρούσαν τα κανονικά γαι το γάμο. Σε λίγες περιπτώσεις μπορούσε η γυναίκα να έχει μεγαλύτερη ηλικία από τον άνδρα, χωρίς αυτό να θεωρηθεί ντροπή ή αιτία κουτσομπολιού.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Συνήθως τα νιόπαντρα ήταν από το χωριό. Παντρεύονταν όμως κι από γειτονικά χωριά, σπανίως από μακρινά, πάντα όμως μεταξύ γνωστών ανθρώπων.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό σπίτι του γαμπρού, όσο φτωχό κι αν ήταν αυτό. Η προίκα σε χωράφια, ακίνητα, ζώα ήταν άγνωστη μέχρι το 1950. Οι περισσότερες συνήθειες διαταράχθηκαν μετά το 1950.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Ακριβώς αυτό συνέβαινε. Όλα τα αγόρια και οι νύφες μένανε σαν μια οικογένεια στο ίδιο σπίτι, στο πατρικό των αδελφών και είχαν αρχηγό τον παπού. Εργάζονταν και έτρωγαν όλοι μαζί.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Μάλιστα κυρίως τα χτήματα, χωράφια
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Τα αδέλφια χώριζαν μόνο τότε όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι. Όλοι μαζί κτίζανε ένα καινούργια άλλο σπίτ, πάντα φτωχικό και τακτοποιούσαν σ΄αυτό τον παντρεμένο αδελφό με τα περισσότερα άτομα αλλά εξακολουθούσαν να δουλεύουν τα χτήματα όλοι μαζί.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Συνηθιζόταν μετά το χωρισμό των αδελφών να μένει με τους γέρους - έτσι έλεγαν τους γονείς - ο μικρότερος γιός.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Κατά κύριο λόγο όταν δεν είχε γιούς και κατά δεύτερο λόγο όταν είχε μεγάλη κόρη και πολύ μικρότερα αγόρια
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Όχι
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Για το μεγαλύτερο κορίτσι
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Δεν γινόταν καμμιά μοιρασιά ούτε άλλη συμβολαιογραφική πράξη αλλά εξακολουθούσαν όλοι μαζί να ζούνε σαν μια οικογένεια.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Ο σώγαμπρος διατηρούσε πάντα το πατρικό του επώνυμο αλλά την περιουσία την όριζε ο πεθερός. Τα παιδιά του σώγαμπρου έπαιρναν το πατρικό τους επώνυμο. Η περιουσία μεταβιβαζόταν στα παιδιά του σώγαμπρου μόνο μετά το θάνατο και των δύο πεθερικών.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Στο ζήτημα του γάμου ήταν πολύ προσεκτικοί και μέχρι τρίτα εξαδέλφια απαγορευόταν ο γάμος. Τα νιόπαντρα δεν έπρεπε να έχουν καμιά συγγένεια. Δεν θυμούνται περιπτώσεις που να έχουν παντρευτεί όχι πρώτα ξαδέλφια αλλά ούτε και δεύτερα.
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Βεβαίως θεωρείτο μεγάλη αμαρτία
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Όχι, το κοινό όνομα ή επώνυμο δεν ήταν εμπόδιο στο γάμο φτάνει να μην είχαν μεταξύ τους συγγένεια.
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Το διαζύγιο γενικά θεωρείτο μεγάλη ντροπή και το απέφευγαν τα ζευγάρι. Αλλά υπάρχουν και λίγες περιπτώσεις όπου χώρισαν ανδρόγυναν ή επειδή έδερνε ο άνδρας ή επειδή η γυναίκα διατηρούσε παράνομες σχέσεις με άλλους άνδρες.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Του γαμπρού
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό, συνήθως αυτόν που τους στεφάνωνε. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου άλλαζαν τον κουμπάρο πάντα όμως με την συγκατάθεση του πρώτου κουμπάρου.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Προτιμούσαν φιλικά προς το σπίτι πρόσωπα ανεξάρτητα αν ήταν πλούσιοι ή κοινωνικά ανώτεροι
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Απαγορευόταν
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Δεν μπορούσαν, θεωρούνταν αδέλφια
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Φτάνει να το ήθελαν οι ίδιοι και να ήταν φίλιοι καρδιακοί
Ποιες ήταν τότε οι αμοιβαίες υποχρεώσεις τους;
Αλληλοβοηθιούνταν μέχρι αυτοθυσίας. Πάντως λίγες περιπτώσεις μία ή δύο θυμούνται οι γεροντότεροι του χωριού.
Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν μόνον οι άνδρες μεταξύ τους; Γυναίκα με γυναίκα ή γυναίκα με άνδρα μπορούσαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Μόνο οι άνδρες μεταξύ τους ή γυναίκες μεταξύ τους. Γυναίκα με άνδρα δεν μπορούσαν.
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Δεν υπήρχε ο θεσμός της προίκας μέχρι το 1950. μετά εισήχθηκε. Πρώτα σαν προίκα έφερνε μαζί της η νύφη είδη ρουχισμού και οικοσκευής "δύο στρωσιές και δύο αλλαξιές του σπιτιού".
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Δεν γίνονταν προικοσύμφωνο διότι δεν έδιναν προίκα, ακίνητα ή ζώα.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Τίποτε
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Τίποτε
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Πάντα την ίδια προίκα όλα τα κορίτσια αλλά εννοούμε την προίκα σε ρουχισμό. Ποτέ σε χρήμα, σπίτι ή ακίνητη.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Ουδέποτε
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Σε μερικές περιπτώσεις αναφέρεται ότι γαμπρός ενίσχυσε οικονομικά τον πεθερό για να τα βγάλει πέρα στα έξοδα του γάμου αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν συνήθεια να δίνει ο γαμπρός ζώα ή άλλα πράγματα στον πεθερό.
Ποιος ακριβώς έδινε; Ο γαμπρός ή ο πατέρας του;
Γενικά η πλευρά του γαμπρού αν συνέβαινε να ενισχυθεί ο πεθερός οικονομικά.
Πότε έδιναν την προσφορά; Πρίν απο το γάμο ή κατά τη στιγμή του γάμου;
Δεν δίναμε προσφορά, γενικά
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Ύστερα από τον θάνατο και των δύο γονιών, όταν το αποφάσιζαν όλα τα αδέλφια. Διότι σε πολλά σπίτια συνεχιζόταν η κοινή συμβίωση στο πατρικό σπίτι και μετά τον θάνατο των γονιών, με αρχηγό αυτή τη φορά τον μεγαλύτερο αδελφό.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Αν καμιά φορά αποφάσιζαν να κάνουν μοιρασιά της πατρικής περιουσίας, όλα τα αδέλφια που ζούσαν στο ίδιο πατρικό σπίτ μοιράζονταν εξ ίσου τα χωράφια, τα ζώα, γενικά την πατρική περιουσία.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Τα παντρεμένα κορίτσια δεν είχαν δικαιώματα στη μοιρασιά της πατρικής περιουσίας
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ διαθήκη. Η μεταβίβαση γινόταν προφορικά με μάρτυρες δύο - τρία συγγενικά πρόσωπα, συνήθως γεροντικής ηλικίας.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Ο τρόπος της μοιρασιάς με λαχνό συνηθιζόταν σ΄ όλες σχεδόν τις περιπτώσεις και μάλιστα μπροστά στους συγγενείς για να αποφευχθούν τυχόν παρεξηγήσεις.
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Αν πρωτα πέθαινε ο άνδρας τότε όλη την περιουσία όριζε η γυναίκα. Μόνο τότε έχανε τα δικαιώματά της αν παντρευόταν άλλον άνδρα κι εγκατέλειπε τα παιδιά της. Τότε τα παιδιά κληρονομούσαν την πατρική περιουσία.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Ο μόνος κληρονόμος της περιουσία του άνδρα ήταν η χήρα σύζυγος. Κανείς άλλος συγγενής δεν είχε δικαιώματα μόνο αυτή και τα τυχόν τέκνα του αποθανόντος συζύγου.
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Οι κόρες του και η χήρα σύζυγος του
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Βέβαια ο ανηψιός μπορούσε να κληρονομήσει την περιουσία του θείου του από την πλευρά του παπτέρα, αν ο αποθανών δεν εγκατέλειπε χήρα σύζυγο. Το ίδιο δεν μπορούσε να γίνει με θείο, αδελφό της μητέρας του.
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Και στις δύο περιπτώσεις μπορούσε να υιοθετήσει.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Προτιμούσαν παιδιά συγγενών κατά κύριο λόγο, αλλά και ξένα ή ορφανά κατά δεύτερο λόγο
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Τα ίδια κληρονομικά δικαιώματα με τα φυσικά τέκνα. Έπαιρνε το επώνυμο του θετού πατέρα και καμιά διάκριση δεν γινόταν ανάμεσα σ΄ αυτό και στ΄ άλλα φυσικά τέκνα.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
