Αλεποχώρι
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Αλεποχώρι
Περισσότερα...
Αριθμός
142
Κοινότητα
Αλεποχωρίου
Επαρχία
Μαντινείας
Νομός
Αρκαδίας
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Υπάρχουν δύο παραδόσεις α)Επί Τουρκοκρατίας ονομάστηκε Αληποχώρι και το 1840 πήρε το όνομα Αλεποχώρι από το Βασιλιά Όθωνα-β)Ονομάζετο Αλουποχώρι από τις πολλές καταστροφές που έκαναν στους κατοίκους οι αλεπούδες της περιοχής.-
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Οι κάτοικοι του χωριού Αλεποχωρίου είναι ντόπιοι δεν ανήκουν σε ομάδες.
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Δεν υπάρχουν οικογένειες που να ανήκουν σε κάποια από τις παραπάνω ομάδες.-
Οι ομάδες αυτές κατοικούσαν, παλαιότερα, σε ιδιαίτερους οικισμούς (μαχαλάδες);
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Μιλούσαν τη συνηθισμένη γλώσσα του λαού χωρίς παραλλαγές.-
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Παλαιότερα στο χωριό Αλεποχώρι υπήρχαν τρεις Εκκλησίες. Τα εξωκλήσια "Αγία-Παρασκευή" κ' "Άγιος-Δημήτριος" που χτίστηκαν περίπου το "1870" και η εκκλησία "Άγιος-Γεώργιος" μέσα στο χωριό που χτίστηκς το έτος "1903"
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Ανήκαν στο χωριό, γιατί είχαν κτισθεί από προσφορά προσωπικής εργασίας όλων των κατοίκων της Κοινότητας Αλεποχωρίου.-
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Στο χωριό υπήρχε ένα νεκροταφείο στην τοποθεσία "Άγιος-Δημήτριος" που αργότερα μεταφέρθηκε στον "Άγιο-Γεώργιο".-
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Για πρώτη φορά λειτούργησε το σχολείο του χωριού το "1840"
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940 ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.-
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Τα γεωργικά προϊόντα ήταν πατάτες σιτάρι, κριθάρι, αραποσίτι, κουκιά, βίκο και ρόβη. Καλλιεργούσαν και οπωροφόρα δέντρα, μηλιές, κστανιές, καρυδιές, μυγδαλιές καθώς και αμπέλια.
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση οι πατάτες, το σιτάρι(το κριθάρι, βίκος, καλαμπόκι, ρόβη για τα ζώα τους) και η παραγωή των οπωροφόρων δέντρων. Για το εμπόριο προορίζονταν καρύδια, και μούστος από τα αμπέλια.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Σήμερα καλλιεργούνται στην περιοχή τα δημητριακά, τα οπωροφόρα δέντρα μηλιές, καρυδιές, καστανιές, αμυγδαλιές λίγες βυσινιές κι αχλαδιές. Η δεντροφύτευση της περιοχής και η συστηματική καλλιέργεια των καστανιών άρχισε περίπου από το έτος 1950 και η καλλιέργεια των δέντρων της βυσινιάς κι αχλαδιάς άρχισε απο το έτος 1970 περίπου.
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Παλαιότερα το χωριό ήταν μια αχρησιμοποίητη ορεινή περιοχή.
Αν ήταν τσιφλίκι ή βακούφι ποιές οικονομικές υποχρεώσεις (δοσίματα) είχαν οι καλλιεργητές προς τους γαιοκτήμονες (τσιφλικούχους) ή τα μοναστήρια;
Όχι
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Από το 1964 περίπου γίνονταν δεντροφυτέψεις από το Δασαρχείο Τρίπολης σε ορισμένη περιοχή ττου χωριού με αποτέλεσμα τα αγροτεμάχια που έχουν τα δεντροφυτευμένα δεντρίλια να μη χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους.
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος, όταν αποτελείτο από 80 στρέμματα και πάνω πεδινής ή ορεινής έκτασης.
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Οι κάτοικοι του χωριού που είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους ήταν πέντε "5" οικογένειες.
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου είναι σήμερα 20 με 25 στρέμματα.
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Υπήρχε προβατοτροφία και οικόσιτη αιγοτροφία, αγελαδοτροφία και πτηνοτροφία.
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Στο χωριό άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία από το έτος 1910 περίπου.
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Υπήρχαν στην περιοχή δύο τσελιγκάτα, σήμερα όμως δεν υπάρχουν.
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Παλαιότερα στο χωριό δεν υπήρχαν οργανωμένες βιοτεχνίες ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων. Παρά μόνο τις ελεύθερες ώρες οι νοικοκυρές ύφαιναν στον αργαλειό του σπιτιού τους υφαντά για τις ανάγκες μόνο της οικογενείας των.-
Εξακολουθούν να λειτουργούν ή σταμάτησαν;
Δεν υπήρχαν.
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Από μαρτυρίες γερόντων, η Κοινότητα Αλεποχωρίου υπάγετο στο Δήμο Καλτεζούντος, όπως ελέγετο το κεφαλοχώρι Βλαχοκερασιά. Ο Πάρεδρος του χωριού εισηγείτο τα τυχόν προβλήματα στον ανωτέρω Δήμο για την λύση των. Οποιαδήποτε στοιχεία ήθελαν οι κάτοικοι της Κοινότητας Αλεποχωρίου απευθύνοντο στον ανωτέρω Δήμο.-
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Υποχρέωση όλων των κατοίκων του χωριού παλαιότερα ήταν να πληρώνουν με προϊόντα(σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, πατάτες, καρύδια, μούστο κ.λ.π.) τον Παπά του χωριού, τον Αγροφύλακα και τον Υδρονομέα ή νεροφόρο.-
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δύο ήταν οι κοινωνικές τα'αξεις των κατοίκων της Κοινότητας Αλεποχωρίου παλαιότερα. Η τάξη των πλούσιων που φορούσαν φουστανέλλα και η τάξη των φτωχών που φορούσαν πουκαμίσες από αλαντζιά(=είδος υφάσματος).-
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ήταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν προσωπική εργασία χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που ήταν αναγκαία στην κοινότητα και βελτίωναν τον τρόπο ζωής τους.-
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από ηλικίας 18 ετών μέχρι 60 ετών εκτός των σωματικώς αναπήρων κιασθενών. Προαιρετικά συμμετείχαν και πολλές γυναίκες.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Η τιμωρία κάποιου που αρνιόταν να συμμετάσχει ήταν να πληρώνει σαν πρόστιμο ένα χρηματικό ποσό στο οικείο Δημόσιο Ταμείο υπέρ της Κοινότητας.
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας Αλεποχωρίου κυρίως ίσχυε στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες(θέρος, τρύγος, συγκομιδή καρπων οπωροφόρων δέντρων).-
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Η αλληλοβοήθεια μεταξύ των κατοίκων ίσχυε στο χτίσιμο των σπιτιών, εάν δεν είχε αναλάβει να το χτίσει εργολάβος με το προσωπικό του και στην κατασκευή καλντεριμιών για εξυπηρέτηση πέντε μέχρι δέκα οικογενειών.-
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Σχετική ήταν και η αλληλοβοήθεια μεταξύ των γυναικών στην κοινότητα, κυρίως στο ετοίμασμα του πανιού για τον αργαλειό και στη κατασκευή γλυκισμάτων στις γιορτές.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Την οικογένεια αποτελούσαν συνήθως τα παρακάτω μέλη: Ο πατέρας, η μητέρα, ο παππούς, η γιαγιά, τα παιδιά, οι οικογένειες των αγοριών που παντρεύονταν και αδέλφια του πατέρα ανίκανα για εργασία και σωματικώς ανάπηρα.
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Τον πατέρα έλεγαν:Πατέρα και τη μητέρα:μάνα.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παππού
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Κυρούλα, νόνα, μανίτσα.
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παππού
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Κυρούλα, νόνα, μανίτσα.
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Εγγονάκια μου, παιδάκια μου, πουλάκια μου αγοράκι μου, κορίτσι μου.
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Εγγονάκια μου, πουλάκια μου, και με το μικρό όνομά τους χαϊδευτικά.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με τη λέξη "ρε" και το όνομά τους.
Πώς τις αδελφές του;
Με τη έξη "ρε" και το όνομά τους.
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Σεβασμός των μικροτέρων στο μεγαλύτερο.
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Σεβασμός των μικροτέρων στη μεγαλύτερη.
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με το βαπτιστικό τους όνομα ή με το χαϊδευτικό που τυχόν είχαν αποδόσει σ'αυτό οι γονείς.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Μπάρμπα τις περισσότερες φορές, σπάνια και θείο.
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θείτσα και τα΄σατσα.
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Μπάρμπα-θείο Θείτσα-τσάτσα.
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Με το όνομα, όπως το είπε κατά τη βάπτιση ο νουνός του παιδιού, αλλά και με χαϊδευτικό όνομα.
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Το αγόρι τους το έλεγαν "δράκο" δηλαδή γερό παιδί. Το κορίτσι τους το έλεγαν "τσιούπα". Αλλά και τα δυο με το όνομά τους.
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Πρωτότοκο=καπετάνιο, αρχηγό, αφεντικό. Το τελευταίο=στερνοπούλι, Βενιαμίν. Τα υπόλοιπα=με το μικρό τους όνομα αλλά και χαϊδευτικά.
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Ονομάζοντο "ξεναδέλφια".-
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Τα ονόμαζαν "μπινιάρια"
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Συμπεθέρους
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πατέρα, σε συζήτηση με τρίτους πεθερό.
Πώς την πεθερά της;
Μητέρα, σε συζήτηση με τρίτους πεθερά.
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Τα αδέλφια του άνδρα της, τα έλεγε "Κουνιάδια" ή με το όνομά τους.
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Πατέρα, σε συζήτηση με τρίτους πεθερό.
Πώς την πεθερά του;
Μάνα, μητέρα, σε συζήτηση με τρίτους πεθερά.
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Κουνιάδο, κουνιάδα αλλά και με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Παιδί μου, με το όνομά του, γαμπρέ και "προκομένο" όταν δεν ήταν ευχαριστημένος από αυτόν.
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Παιδί μου , με το όνομά του, γαμπρέ και "αχαϊρευτο", όταν δεν ήταν ευχαριστημένη από αυτόν.
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Γαμπρέ, με το όνομά του, σε τρίτους ο άνδρας της αδερφής μας. Ακόμη και με το παρατσούκλι που τυχόν είχε.
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Νύφη, με το όνομά της, αλλά και με του ανδρός της το όνομα π.χ. Κυρά-Κώσταινα όταν ο άνδρας της λεγόταν Κων/νος.
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Με το όνομά της, με το όνομα του άνδρα της Κων/νιά, Γιώργενα, Αλέξενα
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Ο σύζυγος με το όνομά της χρησιμοποιώντας μπροστά τη λέξη "ρε", ακόμη γυναίκα, κυρά. Η σύζυγος το σύζυγο αφέντη, άνδρα μου, με το όνομά του.
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Τα βαφτιστικά ονόματα όριζαν ο πατέρας του παιδιού κι ο νουνός κατόπιν συννενοήσεως. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα και στο πρώτο κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Στα υπόλοιπα παιδιά το όνομα του πατέρα κ' μητέρας ατνίστοιχα της μητέρας του παιδιού. ακόμη του Αγίου που βαπτίζετο το παιδί κ' που ήταν διαφορετικό απο του πατέρα του παιδιού.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Φρόντιζαν οι γυναίκες τα οικόσιτα ζώα(πάχνισμα, άρμεγμα όχι τα ζώα για βοσκή). Έφεραν με τα ζώα ξύλα από το λόγγο, έφεραν νερό και κυρίως στη γεωργία ότι έκανε και ο άνδρας. Ο άνδρας είχε υποχρέωση να βοσκήσει τα ζώα, τα οργώνει, να κόβει ξύλα και να φορτώνει γενικά τα πράγματα στα ζώα. και οι δύο βοηθούσαν στο χτίσιμο σπιτιού, καλυβιού, σταύλου και μαντροτοίχων.
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Σπάρσιμο, σκάψιμο, σκάλισμα κήπου, πατάτας, καλαμποκιού, κλάδεμα δέντρων εάν γνώριζαν, ράντισμα δέντρων, βοηθούσαν τον άνδρα τους στο όργωμα με το ξύλινο αλέτρι, μάζευαν τις βέργες από το κλάδεμα των δέντρων.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Άρμεγμα ζώων, πήξιμο γάλατος για τυρί, φέτα κ' κεφαλοτύρι(?), μυζήθρες, βούτυρο. Στην καλλιέργεια κτηνοτροφικών φυτών.(Βίκο, ρόβη, καλαμπόκι). Βοσκούσαν τα ζώα μόνο την ημέρα.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την αλιεία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Οχι.
Αν στο χωριό υπήρχαν βιοτεχνίες περιγράψτε, αν είναι δυνατόν, ποια ήταν η συμμετοχή των γυναικών:
Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες στο χωριό. Μόνο οι κατ'οίκον αργαλειοί για την κατασκευή μάλλινων υφαντών για τις ανάγκες της οικογένειας και για την προίκα των κοριτσιών.
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Το βόσκιμα των ζώων το βράδυ(νυχτόσκαρο). Το κόψιμο ξύλων. Το χτίσιμο σταύβου(?), μαντροτοίχων και κυρίως του σπιτιού. Το κούρεμα των ζώων-Κλάδεμα δέντρων-Το όργωμα Διόρθωση οικοσκευών-Επισκευή των ακινήτων κ' γεωργικών εργαλείων.
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές από εννέα "9" χρονών. Τα αγόρια κουβαλούσαν ξύλα με το άλογο από το λόγγο στο σπίτι, βοηθούσαν κυρίως τον πατέρα στις γεωργικές εργασίες και επισκευής σπιτιού, καλυβιών. Τα κορίτσια βοηθούσαν στο σπίτι τη μητέρα τους(Καθαριότητα, μαγείρεμα, πλύσιμο). Πήγαιναν το φαγητό στο χωράφι, πρόσφεραν νερό στους εργαζόμενους. Αμφότερα μάζευαν τα στάχυα πίσω απο τους θεριστές κ' τις βέργες μετά το κλάδεμα των δέντρων.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Πρώτα παντρεύονταν τα κορίτσια με σειρά ηλικίας, πρώτα η μεγαλύτερη μετά η αμέσως μικρότερη κλπ. Τα αγόρια περίμεναν να παντρευτούν οι αδερφές τους πρώτα και μάλιστα έμεναν ανύπαντρα, όταν δεν παντρεύοντο οι αδερφές τους έγκαιρα. Υπήρχε συνήθεια οι γονείς να κρύβουν τα τυχόν υπόλοιπα κορίτσια που είχαν, όταν ερχόταν στο σπίτι υποψήφιος γαμπρός, παρουσίαζαν τη μεγαλύτερη σ'αυτόν.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Το κορίτσι για να παντρευτεί έπρεπε να έχει περάσει τα είκοσι(20) χρόνια ηλικίας. Το αγόρι έπρεπε να έχει έλθει από στρατιώτης. Συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα λίγα χρόνια.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό, γιατί γνώριζαν η μια οικογένεια την άλλη. Αλλά προ πάντων κοιτούσαν το συμφέρον τους. Για να δώσουν σε άνδρα γυναίκα έπρεπε να ξέρει να κλέβει ζώα αλλιώς δεν του έδιναν τον θεωρούσαν ανίκανο να ζήσει οικογένεια. Γυναίκες προτιμούσαν απο το χωριό Κολλίνες και άνδρες απο τα γειτονικά χωριά Βλαχοκερασιά, Κερασιά, Πηγαδάκι και Μανθυρέα.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό συνήθως του γαμπρού, όταν υπήρχαν λίγα μέλη στην οικογένεια. Εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι στο πατρικό της νύφης, όταν οι γονείς της δεν είχαν άλλο παιδί, τότε ο γαμπρός λεγόταν "σόγαμπρος". Πήγαιναν σε καινούριο σπίτι να ζήσουν και αυτό ήταν προίκα της νύφης απο τους γονείς της.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Όταν μια οικογένεια είχε μέχρι δυο αγόρια, τότε αυτά μόλις παντρεύονταν έφερναν τις γυναίκες τους στο πατρικό, αλλά και στην περίπτωση που δεν είχαν δικό τους σπίτι να μείνουν ή για προσωρινά μέχρι να έφτιαχναν δικό τους. Ζούσαν όλοι μαζί αγαπημένα, βοηθούσανόλοι σε όλες τις δουλειές, έτρωγαν όλοι μαζί και κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη. Αρχηγός σ'αυτή τη μεγάλη οικογένεια ήταν ο πατέρας των παιδιών, που διηύθυνε σε όλα τα ζητήματα του σπιτιού. Αυτός όριζε την εργασία που θα πρόσφερε ο κάθε ένας, την αγάπη του την μεταχειριζόταν ίσα για όλους.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Α)Συνηθισμένο ήταν τα αδέλφια να κρατούν την περιουσία αδιαίρετη όσο ζούσαν οι γονείς τους. Μετά θάνατο των γονέων τους τη διαχώριζαν δια λόγου και τη γεωργική κ' την κτηνοτροφική αγαπημένα εξίσου β)Αλλά εν ζωή ακάμποι(?) γονείς χώριζαν δίκαια την περιουσία στα παιδιά τους, χωρίς αυτά να έχουν παράπονο.
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Χώριζαν όταν πέθαινε ο πατέρας και έμενε στο πατρικό κάποιος που θα φρόντιζε και τη μητέρα τους. Όταν γίνονταν πολλοί στην οικογένεια αποφάσιζαν τα ίδια τα παιδιά να φύγουν με την οικογένειά τους από το πατρικό αφού είχαν φτιάξει το δικό τους με την βοήθεια όλων. Αλλά και στην περίπτωση που πέθαινε ο ένας απο τους γονείς της νύφης πήγαινε ο γαμπρός να ζήσει στο πατρικό του πεθερού του φεύγοντας απο το δικό του πατρικό.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Α)Στο πατρικό σπίτι παρέμενε ο πρωτότοκος γιος με τους γονείς, όταν αυτός παντρευόταν πρώτος από τους άλλους και καθόταν στο πατρικό σπίτι. Β)Οι γονείς συνήθιζαν να κρατούν το τελευταίο παιδί τους (αγόρι) στο σπίτι αφού τα προηγούμενα άνοιγαν δικό τους σπιτικό όταν παντρεύονταν. γ)Όταν οι γονείς είχαν μόνο κορίτσια κρατούσαν το μικρότερο κορίτσι μέσα στο σπίτι έκαναν δηλαδή σόγαμπρο.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Α)Μία οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο μόνο όταν είχε ένα παιδί(κορίτσι) β)Ακόμη όταν είχε παιδιά (κορίτσια) έπαιρνε σώγμαπρο για το τελευταίο μικρότερο κορίτσι που παντρευόταν και τελευταίο γ)Αλλά κι όταν είχε αδυναμία σε ένα κορίτσι που ήταν αγαπητό στους γονείς και πάντα τους άκουγε κ' τους αγαπούσε.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Σπάνια πήγαιναν σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν περιουσία οι ίδιοι.
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Α)Συνηθίζετο οι γονείς να παίρνουν σώγαμπρο για το μικρότερο κορίτσι τους ή για το κορίτσι που του είχαν ιδιαίτερη αδυναμία, που τους σεβόταν, τους υπάκουε και τους αγαπούσε.
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Η οικογένεια που έπαιρνε σώγαμπρο, έδινε ένα μερίδιο μεγαλύτερο σ'αυτόν από τα άλλα παιδιά της κι αυτό το έδιναν σαν προίκα στην κόρη τους οι γονείς. Ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του, όταν αυτός ήταν απαιτητικός, δημιουργούσε προβλήματα πάνω στο ζήτημα αυτό σε βάρος της κόρης τους.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Ο γαμπρός αν και πήγαινε σώγαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του αλλά και η οικογένεια που δημιουργούσε. Τα παιδιά του έπαιρναν το δικό του επώνυμο. Εάν ο γαμπρός λεγόταν Κουλογεωργίου και ο πεθερός του Ρούπας τα παιδιά λέγονταν Κουλογεωργίου.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Δύο άτοαμ δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους λόγω συγγένειας όταν ήταν μέχρι και τρίτα ξαδέλφια. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων στο χωριό Αλεποχώρι.
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Υπήρχε εμπόδιο η συγγένεια που τα συνέδεε ώστε να μην μπορούν να παντρευτούν.
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Μπορούσαν να παντρευτούν δυο άτομα αν είχαν κοινό επώνυμο δεν μπορούσαν αν είχαν συγγένεια μεταξύ τους.
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Σπάνια περίπτωση για το χωριό μας Αλεποχώρι. Αν τύχαινε να γίνει θα γινόταν για λόγους τιμής.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Το ζευγάρι στεφάνωνε κατά προτίμηση ο νονός του γαμπρού και εάν αυτός είχε πεθάνει το ζευγάρι στεφανωνόταν από το νονό της νύφης.
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος που στεφάνωνε το ζευγάρι. Εάν το πρώτο γεννιόταν κορίτσι το βάφτιζε ο κουμπάρος αλλά μπορούσε να βαφτίσει και το πρώτο αγόρι που θα γεννιόταν μετέπειτα.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Κατά πρώτον μια οικογένεια εάν ήθελε να αλλάξει κουμπάρο προτιμούσε να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος. Όλες οι ανωτέρω περιπτώσεις ήταν πιθανές να συμβούν.
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Όταν οι οικογένειες συνδέονταν με κουμπαριά απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ των παιδιών τους.
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Δεν μπορούσαν να παντρευτούν ποτέ δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό, θεωρούντο σαν αδέλφια.
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν είχε συμβεί τέτοια περίπτωση στο χωριό Αλεποχώρι παλαιότερα, κατά μαρτυρία γερόντων. Άγνωστο.
Ποιες ήταν τότε οι αμοιβαίες υποχρεώσεις τους;
Δεν υπήρχε περίπτωση.
Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν μόνον οι άνδρες μεταξύ τους; Γυναίκα με γυναίκα ή γυναίκα με άνδρα μπορούσαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν υπήρχε περίπτωση
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Παλαιότερα στο χωριό Αλεποχώρι υπήρχε ο θεσμός της προίκας. Κάποιος που παντρευόταν φρόντιζε να πάρει η γυναίκα του από την οικογένειά της προίκα έστω και λίγη εάν οι γονείς της δεν είχαν αρκετά για να της δώσουν.
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Η προικοδοσία γινόταν και προφορικά και με προικοσύμφωνα. Τις περισσότερες φορές γίνονταν προικοσύμφωνα ενώπιον μαρτύρων από τον Ειρηνοδίκη της περιοχής.
Μήπως εκτός απο τα προικοσύμφωνα γνωρίζετε να υπήρχε και κάποιο άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων;
Κατά μαρτυρία των παρήλικων του χωριού Αλεποχωρίου δεν υπήρχε άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων εκτός από τα προικοσύμφωνα.
Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα;
Τα προικοσύμφωνα συνέτασσαν οι εκάστοτε ειρηνοδίκες της περιοχής κατά τη θέληση των γονέων της νύφης ενώπιον μαρτύρων. Τα υπέγραφαννο πατέρας ή η μητέρα της νύφης ανάλογα με το σε ποιόν ανήκε η περιουσία που δινόταν σαν προίκα.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Προ του 1930 έπαιρναν από 100 δραχνές μέχρι 1.000 και μετά το 1930 έπαιρναν μέχρι 30.000 χιλιάδες δραχμές.
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Μόνο σπίτι όχι με την επίπλωσή του κι αυτό όχι πάντοτε μόνο όταν ο πατέρας της νύφης ήταν πλούσιος.
Που; Στο χωριό; Σε κάποια γειτονική πόλη;
Συνήθως στο χωριό.
Χωράφια;
Από δύο(2) στρέμματα μέχρι σαράντα (40) στρέμματα.
Δέντρα; ζωα; καϊκια;
Λίγα δέντρα και ζώα οικόσιτα μέχρι 10 κατ'είδος.
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα. Περισσότερη περιουσία καμιά φορά έπαιρνε το κορίτσι που καθόταν στο σπίτι και φρόντιζε τους γονείς της, όταν δεν υπήρχε αδελφός.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Σε καμιά περίπτωση δεν έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία κάποιο από τα κορίτσια της οικογένειας, αλλά οι γονείς συνήθιζαν να τα μοιράζουν σ'όλα τα παιδιά τους εξίσου(αγόρια ή κορίτσια).
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Πολλές φορές συνέβαινε η προίακ της μητέρας(σπίτι, χρήματα, ζώα, χωράφια) να μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της, εξίσου σε όλες. Αν η γυναίκα αποκτούσε μόνο γιούς, τότε η προίκα της παρέμενε αδιαίρετη μέχρι το θάνατό της και μετά θάνατον της μοίρζαν εξίσου τα παιδιά της(γιοί). Αν κάποιος γιός ζούσε παρέα με τη μητέρα του στο σπίτι που ήταν προίκα της και οι άλλοι γιοι είχαν παντρευτεί και ζούσαν μόνοι τους τότε εν ζωή η μητέρα του έκανε το σπίτι δικό τυο και μετά το θάνατό της η υπόλοιπη περιουσία της μοιραζόταν εξίσου απο όλους τους γιούς.
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Εκτός από τον πατέρα υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας είχαν κι οι αδελφοί. Όχι μόνο σε περίπτωση θανάτου του πατέρα που η υποχρέωση γι'αυτούς ήταν καθολική αλλά εν ζωή ακόμη του πατέρα τους , εάν εργάζονταν, τις οικονομίες τους έπρεπε να τις δώσουν σαν προίκα για να παντρευτούν οι αδερφές τους κυρίως οι μεγαλύτεροι γιοί και μάλιστα ο πρωτότοκος.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Μια γυναίκα που τύχαινε να πάρει προίκα έκανε έγγραφη παραίτηση ενώπιον του Ειρηνοδίκη της περιοχής ότι δεν θα συμμετέχει για κληρονομικό μερίδιο. Αλλά κ' χωρίς την έγγραφη παραίτησή της δεν πήγαινε μετά θάνατο των γονέων της να πάρει κληρονομικό μερίδιο απο τη μοιρασιά που έκαναν τα αδέλφια της(αγόρια). Ήταν σύμφωνος τις περισσότερες φορές κι ο άνδρας της και δεν την άφηνε να ζητήσει και μερίδιο μια και είχε προικισθεί.
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της αν ο γάμος της ήταν πρόσφατος. Αν είχαν περάει αρκετά χρόνια από δέκα και πάνω περίπου παρέμενε η περιουσία προίκα στον άνδρα της. Αλλά εξαρτιόταν και από τη θέληση των γονέων κι αδελφών(αγοριών) της γυναίκας που πέθαινε εάν θα ζητούσαν από το γαμπρό τους την προίκα που είχε λάβει απ'αυτούς η γυναίκα του.
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Στο χωριό Αλεποχώρι δε συνέβαινε ο γαμπρός να δίνει ζώα ή άλλα πράγματα στον πεθερό πριν από το γάμο.
Ποιος ακριβώς έδινε; Ο γαμπρός ή ο πατέρας του;
Δεν είχε συμβεί.
Πότε έδιναν την προσφορά; Πρίν απο το γάμο ή κατά τη στιγμή του γάμου;
Δε συνέβαινε ο θεσμός αυτός της προσφοράς περιουσίας εκ μέρους του γαμπρού στον πεθερό του.
Ποιοι μοιράζονταν την προσφορά;
Δε συνέβαινε κατά μαρτυρία των γερόντων του χωριού.
Αν μια γυναίκα πέθαινε χωρίς να προλάβει να αποκτήσει παιδιά, μπορούσε ο γαμπρός να ζητήσει πίσω ο,τι είχε δώσει;
Δεν είχε συμβεί.
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας γινόταν με συμβολαιογραφική πράξη από τον πατέρα ή και διαθήκη που άφηνε για να ανοιχτεί μετά θάνατόν του. Τα αγόρια της οικογένειας έπαιρνα το μερίδιο που τους αναλογούσε μετά το θάνατο του πατέρα τους για την πατρική περιουσία και μετά το θάνατο της μητέρας τους για τη μητρική περιουσία. Συνέβαινε να διαμοιράζονται της περιουσία των γονέων τους μετά το θάνατο κ' των δύο. Υπήρξε περίπτωση οι γονείς να δίνουν μερίδιο στα αγόρια τους ευρισκόμενοι εν ζωή ακόμη, όταν αυτά δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν οικογενειακές τους υποχρεώσεις.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Τις περισσότερες φορές όλα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια από την πατρική περιουσία. Συνέβαινε όμως μερίκες φορές κατά την κρίση του πατέρα ένα από τα αγόρια της οικογένειας ανεξαρτήτου σειράς γεννήσεως να κληρονομεί μεγαλύτερο μερίδιο απο τους αδερφούς του με τη διαθήκη που άφηνε ο πατέρας του.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας ως προίκα συνήθως ήταν μικρότερο από το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια, προσπαθούσαν εκάστοτε οι γονείς να παντρεύουν τα κορίτσια τους δίδοντάς τους για προίκα όσο το δυνατό λιγότερα αγαθά από τη περιουσία που είχαν. Όταν τα κορίτσια δεν είχαν λάβει προίκα τότε το κληρονομικό μερίδιο που δικαιούταν ήταν ίσο με εκείνο που έπαιρναν τα αδέλφια τους(αγόρια).
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Τις περισσότερες φορές η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν με διαθήκη που άφηνε ο πατέρας. Υπήρξαν λιγοστές περιπτώσεις να γινόταν προφορικά η μεταβίβαση της περιουσίας.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Μερικές φορές το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό, όταν συμφωνούσαν μ'αυτό τον τρόπο μοιρασιάς όλοι οι κληρονόμοι και ενώπιο μαρτύρων. Ο τρόπος αυτός ίσχυε στη μοιρασιά κληρονομιάς από γονείς που δεν είχαν κάνει διαθήκη από τα αδέλφια, αγόρια αλλά και στην περίπτωση που κληρονομούσαν τα ανίψια ένα θείο τους απο πατέρα ή μητέρα.
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, το μερίδιο της περιουσίας που αναλογούσε στη γυναίκα ήταν το ήμισυ της όλης περιουσίας και το άλλο ήμισυ ανήκε στα παιδιά που είχαν αποκτήσει από το γάμο τους.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Κληρονομικά δικαιώματα είχε μόνο η γυναίκα αν δεν υπήρχαν παιδιά. Συνέβαινε όμως η γυναίκα να μην έχει όλους τους τίτλους ιδιοκτησίας στην περιουσία του ανδρός της, τότε μπορούσαν να διεκδικήσουν κληρονομιά και τα κουνιάδια της δηλαδή τα αδέλφια του άντρα της.
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Τον κληρονομούσαν οι κόρες του μόνο και έπαιρναν ίσο μερίδιο κληρονομιάς.
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Α)Όταν οι θείοιντους ήταν ανύπαντροι και είχαν αποκτήσει περιουσία τους κληρονομούσαν τα ανίψια τους στην περίπτωση που μετά το θάνατό τους δεν υπήρχε άλλος αδελφός τους ή αδελφή τους εν ζωή β)Ένα παιδί μπρούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του ή της μητέρας του όταν αυτοί δεν είχαν παιδιά στην περίπτωση που και οι σύζυγοι των θείων τους δεν είχαν μεταβιβάσει αλλού την περιουσία που είχε περιέλθει στα χέρια τους νόμιμα με το θάνατο των ανδρών των.
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί είτε αγόρι, είτε κορίτσι όταν δεν είχε καθόλου παιδιά. Στην περίπτωση που είχε κορίτσια δεν υιοθετούσε.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Κατά πρώτον προτιμούσαν τα παιδιά αδελφών. Ελλείψει αυτής της περίπτωσης προτιμούσαν παιδιά από μακρινούς συγγενείς αλλά κι ορφανά.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Ένα υιοθετημένο παιδί είχε κληρονομικά δικαιώματα ίσα με ένα θετό. Θεωρείτο κανονικό παιδί και οι γονείς του που το υιοθετούσαν φρόντιζαν εν ζωή ακόμη να του κάνουν δική του την περιουσία τους, μια και δεν είχαν άλλο παιδί.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
