Βελβεντό
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Βελβεντό
Περισσότερα...
Αριθμός
759
Κοινότητα
Βελβεντού
Επαρχία
Κοζάνης
Νομός
Κοζάνης
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα. Το χωριό ανέκαθεν αναφέρεται ως Βελβενδό ή Βελβεντό
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Όχι
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Τη Βελβεντινή διάλεκτο(Βόρειο γλωσσικό ίδίωμα) που διασώζεται και χρησιμοποιείται και σήμερα από τους μεγαλύτερους κατοίκους.-
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Οι παλαιότεροι ναοί που σώζονται μέχρι σήμερα είναι τέσσερις : Του Αγίου Μηνά, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Αντωνίου, που χτίστηκαν το 15ο και το 16ο αιώνα. Ο κεντρικός ναός που βρίσκεται στο κέντρο της Κωμοπόλεως και είναι και σήμερα ο ενοριακός ναός, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτίστηκε το έτος 1804 με προσωπική εργασία όλων των κατοίκων σε διάστημα 40 ημερών, όσο ήταν το χρονικό περιθώριο που δόθηκε απο τις Τουρκικές αρχές. Το 1807 τελείωσε και η εσωτερική του διακόσμηση με ξυλόγλυπτα τέμπλο, άμβωνα, δεσποτικό προσκυνητάρια, και τοιχογραφίες και χρησιμοποιείται απο τότε μέχρι σήμερα. Υπήρχαν όμως και υπάρχουν και σήμερα και δεκάδες άλλα εξωκκλήσια, στη γύρω περιοχή, αφιερωμένα στη μνήμη διαφόρων Αγίων, που συντηρούνται και λειτουργούνται κατά καιρούς.
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Οι κεντρικοί ενοριακοί ναοί ανήκαν στην Χριστιανική Κοινότητα. Τα εξωκκλήσια ήταν οικογενειακά.
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Δύο : του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Αντωνίου.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Το έτος 1774 ύστερα από άδεια του Πατριαρχείου Κων/λεως, ως φροντιστήριο Ελληνικής γλώσσας. Η άδεια ιδρύσεως Ελληνικής Σχολής ζητήθηκε το έτος 1773 με έγγραφο που υπογράφουν 18 κάτοικοι της Κωμοπόλεως και 5 ιερείς και τη συνηγορία του τότε Μητροπολίτου Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης Ιγνατίου.
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Η γεωργία, η κτηνοτροφία, οι οικοδομικές τέχνες, η σηροτροφία
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Καπνά, Δημητριακά, λινάρι, κηπευτικά, αμπέλια(σταφύλια-κρασί-ρακί), σηροτροφία
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν, τα Δημητριακά τα κηπευτικά και για το εμπόριο τα καπνά, το λινάρι-λινέλαιο το κρασί-ρακί και το μετάξι.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Από τις παλλιές καλλιέργειες συνεχίζονται σήμερα τα Δημητριακά, τα κηπευτικά, τα αμπέλια. Από το 1948 περίπου άρχισαν νέες καλλιέργειες και συνεχίζονται, τα ροδάκινα τα μήλα, η φράουλα
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Κεφαλοχώρι
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Όχι
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Από 20 στρέμματα και πάνω
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Εκατό περίπου.-
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Έξι στρέμματα περίπου.
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Ναι
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Από ανέκαθεν.
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Όχι
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Όχι
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Επι Τουρκοκρατίας υπήρχε η Εφορεία με πρόεδρο τον εκάστοτε αρχιερατικό Επίτροπο και μέλη ευηπόλιπτους κατοίκους, η οποία επιλαμβάνονταν όλα τα θέματα σχετικά με την Εκκλησία τα σχολεία την Κοινότητα(εξασφάλιση πόρων, διορισμοί Γραμματέων, δασκάλων, ψαλτών)
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Επί Τουρκοκρατίας πλήρωναν τους καθιερωμένους φόρους στο Τουρκικό κράτος. Εκτός αυτών κατέβαλλαν σε είδος κυρίως 1)Τα ντραγατ'κά(για την πληρωμή των αγροφυλάκων και υδρονομέων(ντραγάτες) 2)Τα Παπάδ'κα(για την πληρωμή των ιερέων της Κοινότητας. Επίσης γινόταν κράτηση φόρου κατα τη σύνταξη των προικοσυμφώνων ανάλογα με την αξία των μεταβιβαζόμενων, για την αντιμετώπιση κυρίως σχολικών αναγκών. Περιπτώσεις οικονομικά ασθενεστέρων απαλλάσονταν του φόρου αυτού με απόφαση της Εφορείας.
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δεν υπήρχε χωρισμός των κατοίκων σε κοινωνικές τάξεις. Όλοι αποτελούσαν ένα ενιαίο κοινωνικό σύνολο.-
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ήταν πολύ συνηθισμένο να προσφέρουν οι κάτοικοι την εργασίς τους, χωρίς αμοιβή, για κάθε Κοινοτικό έργο.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική μόνο για τους άνδρες από ηλικίας από 21 ετών έως 65 και για ορισμένο αριθμό ημερών που καθορίζονταν από το Κοινοτικό Συμβούλιο κάθε χρόνο.-
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Όποιος δεν συμμετείχε αδικαιολόγητα υποχρεώνονταν να πληρώσει το αντίτιμο των ημερομισθίων
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Η αλληλοβοήθεια ήταν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της Κοινότητας και ίσχυε σε όλες ανεξαίρετα τις γεωργικές εργασίες.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Η αλληλοβοήθεια ίσχυε και είχε μεγάλη εφαρμογή και στο χτίσιμο σπιτιών, μεταφορά υλικών(πέτρας, άμμου κ.λ.π.) καθώς και σε κάθε εργασία που απαιτούσε πολλά χέρια.-
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Όχι τόσο μεταξύ των γυναικών, διότι ήταν λίγες οι γυναικείες δουλειές που χρειάζονταν πολλά χέρια.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Οι οικογένειες ήταν πολυμελείς. Πατριαρχικές. Ο Γάλλος Πουκεβίλ, πρόξενος της Γαλλίας στα Γιάννενα το 1905-1915, στο βιβλίο του "Ταξίδι στην Ελλάδα β΄έκδοσις. Παρίσι 1824, τόμος ΙΙΙ σελ.86 γράφει : "Σε δυό λεύγες απόσταση από τα Σέρβια, συνεχίζοντας κατά μήκος του Αλιάκμονα, επί της δεξιάς όχθης, φτάνει κανείς στο Βελβεντό, κώμη των 428 σπιτιών που βρίσκεται μισή ώρα βαδίσματος απο το ποτάμι. Ο ουρανός φαίνεται να έχει ευλογήσει αυτόν τον τόπο, το οποίο προστάτευσε μπροστά την αναρχία. Δεν είναι σπάνιο να βρής καθημένους γύρω απο το ίδιο τζάκι, 20 μέχρι 30 άτομα που γεννήθηκαν απο το ίδιο αίμα, πατέρες, μητέρες, παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα που πιστεύουν στον ίδιο θεό, που μιλούν ένα κοινό ιδίωμα, που ασκούν φιλήσυχα επαγγέλματα και που προσφέρουν στον Ταξιδιώτη στην εικόνα(?) των Πατριαρχικών εθίμων. εύρωστοι, φιλόπονοι, φιλομαθείς οι Βελβεντινοί, παρουσιάζουν στον μέσον της αρχαίας Πιερίας, ένα θέαμα το οποίο δεν αντικρύζει κανείς πουθενά αλλού"._ Πράγματι η οικογένεια αποτελούνταν συνήθως απο 10-30 άτομα. Απαρτίζονταν δε από τον άνδρα και τη γυναίκα, από τους γονείς του άνδρα,(παπούς γιαγιά), από τους αδελφούς του άνδρα με τις γυναίκες τους οι παντρεμένοι, από τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Πατέρα και μητέρα ή μά
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παπού
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Μανιά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παπού
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Μανιά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Με το όνομά τους ή ιγκουνέ και ιγκουνή
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Με το όνομά τους ή ιγκουνέ και ιγκουνή
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με τα ονόματά τους
Πώς τις αδελφές του;
Επίσης με τα ονόματά τους
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
ΌΧΙ-
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Ούτε.
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με τα ονόματά τους
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Μπάρμπα
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θείτσα
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Επίσης μπάρμπα και θείτσα
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Α'μψιέ α'μψιά
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Πιδί'μ' και θυγατέρα μ'
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
ΌΧΙ.-
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Προγόνια
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Δουδουμάρκα.
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Σμιθιρέ και σμιθιρά
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πατέρα παλιότερα δε αφέντ'
Πώς την πεθερά της;
Μητέρα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Αντραδέρφια ή κουνιάδια νεώτερα
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Πατέρα
Πώς την πεθερά του;
Μητέρα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Γυναικαδέρφια ή κουνιάδια νεώτερα
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Γαμπρέ ή πιδίμ' και με το όνομά του
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Το ίδιο
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Γαμπρέ ή με το όνομά του.
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Νύφ' ή με το όνομά της ή νυφαδιά
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Νυφ' ή νυφαδιά
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Με τα ονόματά τους, ο δε άντρας την αποκαλούσε "κυρά"
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παπού από τον πατέρα, το δεύτερο από την μητέρα. Το ίδιο και τα κορίτσια. Αυτό ήταν και είναι απαράβατο. Μετά από αυτό μπορούσε ο νουνός να δώσει όποιο όνομα ήθελε και πάλι όμως ύστερα από συννενόηση με τους γονείς.-
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Κουβαλούσαν το νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα και έκαναν μόνο τις ελαφριές γεωργικές δουλειές. (σκάλισμα κηπευτικών, βοτάνισμα, πότισμα).-
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Σκάλισμα, βοτάνισμα, συγκομιδή καρπών(σταφύλια, φρούτα, καρύδια κλπ., βοήθεια στο αλώνισμα όπως κοσκίνισμα δημητριακών, καθάρισμα του καλαμποκιού κ.λ.π.) Επίσης το σπάσιμο και το αρμάθιασμα των καπνόφυλλων.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Βοήθεια στο τάϊσμα των ζώων και σε μερικές περιπτώσεις στο άρμεγμα.
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Το όργωμα, το σκάψιμο, το αλώνισμα, το κλάδεμα, τη βοσκή των ζώων, το κόψιμο και κουβάλημα των ξύλων
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Από τα 12 χρόνια τους τα αγόρια ακολουθούσαν τους άνδρες και βοηθούσαν στις δουλειές τους μαθαίνοντας ταυτόχρονα, τα δε κορίτσια τις γυναίκες και βοηθούσαν μαθαίνοντας τις γυναικείες δουλειές.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Κατά κανόνα έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια και μετά τα αγόρια. Υπάρχουν περιπτώσεις που αγόρια έμειναν ανύπαντρα περιμένοντας να παντρέψουν τις αδερφές τους.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Κανονικά ηλικία για τις γυναίκες ήταν τα 18 έως 25 ενώ για τους άνδρες τα 22 έως 30. η γυναίκα έπρεπε κατά κανόνα να είναι μικρότερη, γιαυτό πολλές φορές έκρυβαν την ηλικία τους.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Έπρεπε και ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό. Ήταν υποτιμητικό να πάρουν γαμπρό ή νύφη από άλλο χωριό.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Στο πατρικό του γαμπρού. Για σώγαμπρους στο πατρικό της νύφης.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Παλιότερα όλα τα αγόρια έφερναν τις γυναίκες τους, στο πατρικό τους. Στην περίπτωση αυτή ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν μαζί, κοιμούνταν κάτω από την ίδια στέγη και την οικονομική διαχείρηση είχε ο πατέρας τους.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Σε πολλές περιπτώσεις κρατούσαν την περιουσία αδιαίρετη και είχαν κοινή οικονομική διαχείρηση.
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Ο θάνατος του πατέρα που κρατούσε τη διαχείρηση ολόκληρης της οικογένειας ήταν ο σπουδαιότερος λόγος χωρισμού των αδελφών. Το αδιαχώρητο βέβαια επέσπευδε πολλές φορές το χωρισμό.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Οπωσδήποτε παρέμενε ένας γιός, συνήθως δε ο μεγαλύτερος. Μπορούσε όμως να είναι και ένας άλλος ανάλογα με τις περιστάσεις.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Όταν είχε μόνο κόρες.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
ΌΧΙ.-
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Δεν υπήρχε ιδιαίτερος κανόνας. Ανάλογα με τις περιστάσεις έπαιρναν σώγαμπρο για ένα από τα δύο ή τρία κορίτσια τους.
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Δεν ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει μέρος της περιουσίας του στο γαμπρό, εκτός αν γινόταν ειδική συμφωνία. Η περιουσία μετά το θάνατο του πεθερού και της πεθεράς περιέρχονταν αυτοδίκαια στην κόρη.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Ο σώγαμπρος διατηρούσε πάντα το επώνυμό του και το έπαιρναν και τα παιδιά του.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων ξαδέρφων.
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Όχι
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Όχι
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Δεν υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Ο νονός του γαμπρού
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Κατά κανόνα είχαν τον ίδιο νονό
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Πάντα προτιμούσαν κάποιον κοινωνικά ανώτερο._
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Απαγορευόταν
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Όχι
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν αναφέρεται καμιά περίπτωση αδελφοποιτών
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Ναι
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Γινόταν με προικοσύμφωνο. Στην Κεντρική Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου υπάρχει "Κώδιξ προικοσυμφώνων ετών 1882-1896".-
Μήπως εκτός απο τα προικοσύμφωνα γνωρίζετε να υπήρχε και κάποιο άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων;
Όχι
Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα;
Οι εκάστοτε Διευθυντές της Κοινοτικής Σχολής και υπέγραφαν οι ενδιαφερόμενοι και ο συντάξας.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Έπαιρνε και χρήματα σε λίρες Τουρκίας ή Αγγλίας ή σε δραχμές
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Όχι
Χωράφια;
Ναι
Δέντρα; ζωα; καϊκια;
Ζώα ναι
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Κατά κανόνα έπαιρναν την ίδια προίκα. Πολλές φορές όμως ανάλογα με τις περιπτώσεις και τις ανάγκες κάθε κοριτσιού ρυθμίζονταν και το μερίδιο της προίκας.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Όχι
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Η προίκα της μητέρας κατά προτίμηση μεταβιβάζονταν στα κορίτσια αλλά εφόσον υπήρχαν και αγόρια ή μόνο αγόρια μοιράζονταν ανάλογα μαζί με την υπόλοιπη περιουσία της οικογένειας σ'όλα τα παιδιά.
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Πάντοτε είχαν υποχρέωση και οι αδελφοί να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας, είτε ζούσε ο πατέρας είτε όχι. Πολλές φορές αδερφοί έμεναν ελεύθεροι και χωρίς περιουσία στην προσπάθειά τους να παντρέψουν τις αδελφές τους.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Όχι
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Παρέμενε στον άνδρα της.
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Ποτέ δεν συνέβαινε κάτι παρόμοιο
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Κατά κανόνα ύστερα από το θάνατο του πατέρα αλλά πολλές φορές ανάλογα με τις περιστάσεις.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια χωρίς να γίνεται καμιά διάκριση λόγω σειράς γεννήσεώς τους.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Ανάλογα με τις περιστάσεις το μερίδιο των κοριτσιών μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο, ίσο ή και μικρότερο._
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Συνήθςω προφορικά αλλά πολλές φορές και με διαθήκη. Στην Κεντρική Εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου φυλάσσεται "Κώδιξ διαθηκών ετών 1902-1913.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Το μοίρασμα με λαχνό, γινόταν κυρίως στην ακίνητη περιουσία(σπίτια, αχυρώνες, αγροκτήματα,οικόπεδα), ανάμεσα στους αδελφούς.
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Το 1/4 της περιουσίας.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Τα αδέρφια του συζύγου
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Τον κληρονομούσαν οπωσδήποτε μόνο οι κόρες του.
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Μπορούσε ένα παιδί να κληρονομήσει και τον αδελφό της μητέρας του και τον αδελφό του πατέρα του, όταν δεν είχαν παιδιά, εφόσον όμως τους πρόσφεραν περίθαλψη στα γηρατειά τους.-
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Συνήθως παιδιά κοντινών συγγενών(αδελφών) και αν δεν υπήρχαν τέτοια ορφανά.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Τα ίδια δικαιώματα με τα κανονικά παιδιά.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
