Αγία Μαρίνα Λέσβου
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Αγία Μαρίνα, Λέσβος
Περισσότερα...
Αριθμός
1009
Κοινότητα
Αγίας Μαρίνας
Επαρχία
Μυτιλήνης-Λέσβου
Νομός
Λέσβου
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα.
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Δεν κατοικείται από πρόσφυγες με εξαίρεση λίγους Μικρασιάτες που παντρεύτηκαν στο χωριό κι έκαναν οικογένειες.
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Αυτές οι οικογένειες είναι εξ περίπου.
Οι ομάδες αυτές κατοικούσαν, παλαιότερα, σε ιδιαίτερους οικισμούς (μαχαλάδες);
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Μιλούσαν πάντα την ίδια με τη σημερινή.
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Η μόνη εκκλησία που υπήρχε στο χωριό είναι η σημερινή της Αγίας Μαρίνας. Χτίστηκε το 1797.
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Όχι δεν ήταν οικογενειακές.
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Ένα στον περίβολο του ναού που μεταφέρθηκε αργότερα στη σημερινή του θέση.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Το έτος 1913. Στα χρόνια της σκλαβιάς υπήρχε σχολαρχείο.
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Οι περισσότεροι ήταν γεωργοί. Υπήρχαν και λίγοι κτηνοτρόφοι, μερικοί ψαράδες και σε μικρό αριθμό δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι και εργάτες.
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Καλλιεργούσαν λίγα δημητριακά, λαχανικά και κυρίως λιόδεντρα.
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Για αυτοκατανάλωση προορίζοταν τα δημητριακά και τα λαχανικά και για εμπόριο το ελαιόλαδο.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Σήμερα καλλιεργούνται οι ελιές και περισσότερα από τότε λαχανικά και κηπευτικά με συστηματικώτερη.
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Ήταν κεφαλοχώρι.
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Όχι
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Από 40 στρέμματα και πάνω.
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Πέντε περίπου.
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Ο μέσος γεωργικός κλήρος είναι σήμερα γύρω στα 20 στρέμματα.
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Πολύ λίγη σε αίγες και πρόβατα.
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Από την εποχή της Τουρκοκρτίας.
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Όχι δεν υπήρξαν.
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Ελάχιστοι ασχολούνταν με την αλιεία.
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Όχι
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Πριν από το 1912, οι Τουρκικές αρχές διόριζαν κάποιον τον πρόεδρο και τον "ΜΟΥΧΤΑΡΗ". Αυτός εξυπηρετούσε τις Τουρκικές αρχές σ' όλα τα ζητήματα του χωριού. Κοινοτικά συμβούλια οργανώθηκαν αμέσως μετά την απελευθέρωση του νησιού το 1912.
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Επί Τουρκοκρατίας, οι κάτοικοι πλήρωναν φόρους στις Τουρκικές αρχές, από όλα τα παραγόμενα προϊόντα, τον λεγόμενο "δέκατο", γιατί αντιστοιχούσε στο 1/10 της παραγωγής. Μετά την απελευθέρωση εκτός απ' τον φόρο της κοινότητας για τα προϊόντα, πλήρωναν και στο Δήμο Μυτιλήνης, για όσα προϊόντα κατέβαζαν στην Αγορά της Μυτιλήνης για να τα πουλήσουν.
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δεν υπήρχαν ποτέ ξεχωριστές κοινωνικές τάξεις. Ήταν βέβαια ορισμένοι εύποροι αλλά δεν αποτελούσαν ξεχωριστή τάξη.
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων προσέφεραν εθελοντικά την εργασία τους για την κατασκευή δρόμων, το χτίσιμο του σχολείου ή εκκλησίας κλπ.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Παλαιότερα η συμμετοχή δεν ήταν υποχρεωτική! Δούλευαν οικειοθελώς οι άνδρες και λίγες γυναίκες.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Έπρεπε να είναι απόλυτα δικαιολογημένος για να μην εργασθείς (άρρωστος, ανάπηρος). Αισθανόνταν ντροπή εκείνος που δεν θα δούλευε.
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Πολύ συνηθισμένο όχι, αλλά σε καλό βαθμό. Ίσχυε στο μάζεμα της ελιάς, στο φύτεμα των κηπευτικών και στο θέρος.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Βοηθούσαν πολλούς φτωχούς και οικογενειάρχες στο χτίσιμο του σπιτιού τους, στον εξοπλισμό του νοικοκυριού και ακόμη βοηθούσαν με κάθε τρόπο τους αναξιοπαθείς.
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Οι γυναίκες μεταξύ τους είχαν πολύ πιο ανεπτυγμένη την αλληλοβοήθεια στις δουλειές του σπιτιού, στο φτιάξιμο της προίκας των κοριτσιών, σε κεντήματα και σε φαντά του σπιτιού.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Την οικογένεια συνήθως την αποτελούσαν ο άνδρας, η γυναίκα και τα παιδιά. Σπάνια έμεναν μαζί και ο πατέρας και η μητέρα της γυναίκας και σπανιότερα οι γονείς του άνδρα. Αδέλφια των συζύγων δεν έμεναν ποτέ στην ίδια οικογένεια.
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Πατέρα και μητέρα ή μπάμπά και μαμά.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παππού
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Γιαγιά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παππού
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Γιαγιά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Συνήθως με το όνομά του και καμμιά φορά "παιδί μου".
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Το ίδιο με τον παππού.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με το όνομά τους.
Πώς τις αδελφές του;
Με το όνομά τους.
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Όχι δεν υπήρχαν.
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Όχι
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με το όνομά τους.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Θείο
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θεία
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Θείο και θεία
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Με το όνομά τους.
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Συνήθως "γιέ μου, κόρη μου" ή με τα ονόματά τους.
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Όχι δεν υπήρχαν.
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Δεν είχαν ιδιαίτερο όνομα.
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Δίμελα
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Συμπέθερε και συμπεθέρα.
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
"Πατέρα" συνήθως και σπάνια "πεθερέ".
Πώς την πεθερά της;
"Μητέρα" συνήθως και σπάνια "πεθερά".
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Κουνιάδο και κουνιάδα.
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
"Πατέρα" και σπάνια "πεθερέ".
Πώς την πεθερά του;
"Μητέρα" και σπάνια "πεθερά".
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Κουνιάδο και κουνιάδα.
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Με τ' όνομά του και σπάνια "γαμπρέ".
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Το ίδιο με τον πεθερό.
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Με τ' όνομά του και σπάνια "γαμπρέ".
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Με τ΄όνομά της.
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Με τ' όνομά της.
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Με το όνομά τους.
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Συνήθως το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του πατέρα του άνδρα και το πρώτο κορίτσι το όνομα της μητέρας του άνδρα. Τα υπόλοιπα παιδιά τα ονόματα των γονιών της γυναίκας. Ο νονός μπορούσε να δώσει που το όνομα που ήθελε, αν συμφωνούσαν και οι γονείς του παιδιού.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα, κουβαλούσαν το νερό κια πολύ σπάνια ξύλα για τη φωτιά.
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Μάζευαν τις ελιές, φύτευαν τα λαχανικά στους κήπους και λίγε βοηθούσαν και στο θέρος.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Έκαναν το τυρί, το βούτυρο, τον τραχανά κλπ.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την αλιεία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Μπάλωναν τα δίχτυα ελάχιστες.
Αν στο χωριό υπήρχαν βιοτεχνίες περιγράψτε, αν είναι δυνατόν, ποια ήταν η συμμετοχή των γυναικών:
Βιοτεχνίες δεν υπήρχαν. Μόνο οικοτεχνία με αργαλειούς που ασχολούνταν όλες σχεδόν οι γυναίκες του χωριού.
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Όσες δουλειές γινόταν έξω από το σπίτι. Στο κτήμα, στο βουνό, στη θάλασσα οι βαριές δουλειές.
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Από 6 χρονών. Τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα και τα κορίτσια τη μητέρα. Όλοι μαζί δούλευαν στο μάζεμα της ελιάς.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Η συνήθεια ήταν τα αγόρια να παντρεύονται μόνο όταν είχαν παντρευτεί όλα τα κορίτσια της οικογένειας. Οι εξαιρέσεις ήταν σπανιώτατες.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Για τις γυναίκες 20 ετών και πάνω. Για τους άνδρες, μετά την απόλυσή τους απ' το στρατό. Ήταν επιτρεπτό αλλά όχι και πολύ συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Ναι, από το ίδιο χωριό. Τότε οι εξαιρέσεις ήταν ελάχιστες σε άνδρες που έπαιρναν γυναίκες από τα πολύ κοντινά χωριά, Καγιάνι,Βαρειά, Πληγούνι.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Κυρίως στο πατρικό της νύφης ή σε καινούριο που ήταν και προίκα της νύφης. Στο πατρικό του γαμπρού εγκαθίσταντο μόνον όταν ο γαμπρός ήταν ορφανός από μητέρα και πατέρα.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Μέχρι το θάνατο του πατέρα ναι. Μετά τον θάνατό του τη χώριζαν την περιουσία.
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Τα αδέρφια έστω και αν πέθαιναν οι γονείς τους έμεναν μαζί στο ίδιο σπίτι και χώριζαν μόνο μετά το γάμο.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Αν είχαν γιους και μια κόρη, έμεναν συνήθως με την κόρη τους. Αν είχαν περισσότερες κόρες, έμεναν μ' αυτή που τους ήθελε περισσότερο.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Στην περίπτωση που είχαν μόνο μια κόρη.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Πάρα πολύ σπάνια.
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Γι' αυτό κυρίως που θα παντρευτεί τελευταίο.
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Αν δεν είχε άλλα παιδιά, όλη η περιουσία μετά το θάνατο των γονέων έμενε στην κόρη. Αν είχε κι άλλα παιδιά, στο όνομα της κόρης του σώγαμπρου έγραφαν κάτι περισσότερο.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Ποτέ σώγαμπρος δεν πήρε το όνομα του πεθερού του. Άρα και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του σώγαμπρου.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Από δεύτερα ξαδέλφια και πάνω. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Όχι
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Όχι δεν υπήρχε κώλυμα.
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Όχι, δεν υπήξαν περιπτώσεις διαζυγίων.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Και ο νονός του γαμπρού, και ο νονός της νύφης, αλλ' όχι πάντοτε. Κουμπάροι συνήθως γινόταν συγγενείς και φίλοι.
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος. Τα άλλα παιδιά τα βάφτιζαν στενοί συγγενείς και φίλοι. Καθε παιδί είχε ξεχωριστό νονό.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Στην περίπτωση αυτή, προτιμούσαν από συγγενείς και φίλους, κάποιον πλούσιο και κοινωνικά ανώτερο.
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Μόνο στα παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό, απαγορευόταν η παντρειά.
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Όχι
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν έχουμε τέτοια περίπτωση.
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Ναι έπρεπε η νύφη να δώσει προίκα στο γαμπρό.
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Πάντα με προικοσύμφωνο που ανέκαθεν λεγόταν έτσι.
Μήπως εκτός απο τα προικοσύμφωνα γνωρίζετε να υπήρχε και κάποιο άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων;
Όχι
Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα;
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και μέχρι την εποχή που εγκαταστάθηκαν οι επίσημες αρχές, τα συνέτασσαν οι εφημέριοι και υπέγραφαν δύο μάρτυρες. Αργότερα, οι συμβολαιογράφοι.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας από 1000 μέχρι 10000 δρχ.
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Ναι
Που; Στο χωριό; Σε κάποια γειτονική πόλη;
Στο χωριό
Χωράφια;
Αν υπήρχαν.
Δέντρα; ζωα; καϊκια;
Ελαιόδεντρα - πρόβατα -κατσίκια.
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Συνήθως την ίδια προίκα.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Όχι ποτέ
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Κυρίως ναι. Αν είχε μόνο γιούς την έδινε σε εκείνον που θα την κοίταζε στα τελευταία της χρόνια. Αξν η προσφορα σε υπηρεσίες απ' όλους τους γιούςήταν ίδια, τη μοίραζε αναλόγως.
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Πάντοτε οι αδελφοί, ανεξάρτητα αν ζούσε ή ήταν πεθαμένος ο πατέρας, είχαν υποχρέωση να συνεισφ'ερουν στην προίκιση των κοριτσιών.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Όχι δεν είχε δικαίωμα.
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Κατά 25% παρέμενε στον άνδρα της. Η υπόλοιπη επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Όχι
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν κυρίως μετά το θάνατο των γονέων. Ή με διαθήκη αν υπήρχε ή εξ αδιαιρέτου. Σε ελάχιστες περιπτώσεις και λόγω ανάγκης, ήταν δυνατόν σε ένα απ' τ' αδέλφια να δοθεί το μερίδιο του γρηγορώτερα. Αυτός όμως δεν είχε πια το δικαίωμα μεριδίου μετά τον θάνατο των γονέων.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Στις περισσότερες περιπτώσεις ναι. Σε ελάχιστες περιπτώσεις κληρονομούσε περισσότερα αυτός που περιποιόταν τους γονείς του στην τελευταία περίδο της ζωής τους.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Πάντοτε μεγαλύτερο απ' αυτό που έπαιρναν τα αγόρια.
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Ποτέ προφορικά. Πάντοτε με διαθήκη, διότι αν ήταν προφορικά έπρεπε να γίνει διανομή εξ αδιαιρέτου.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Αν δεν υπήρχε και η διανομή έπρεπε να γίνει εξ αδιαιρέτου, μοιραζόταν η περιουσία από ειδικούς σε ανάλογα με τα παιδιά ισάξια μερίδια κι αν δεν συμφωνούσαν στο ποιο θα πάρει ο καθένας, τότε γινόταν με κλήρο.
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Αναλογούσε το 25% στη γυναίκα και το 75% στα παιδιά.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Κληρονομικά δικαιώματα είχαν και οι γονείς αν υπήρχαν και οι αδελφοί ή οι αδελφές του άνδρα.
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Μόνο οι κόρες του.
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Ναι και συνέβαινε το ίδιο με τον αδελφό της μητέρας του.
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Μόνο όταν δεν είχε καθόλου παιδιά.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Κυρίως παιδιά αδελφών και σπανίως μακρινών συγγενών και ορφανά.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Επειδή ήταν το μόνο, έπαιρνε όλη την περιουσία των θετών του γονέων.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
