Σκούταρος
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Σκούταρος
Περισσότερα...
Αριθμός
1025
Κοινότητα
Σκουτάρου
Επαρχία
Μήθυμνας
Νομός
Λέσβου
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Κουστάρος
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Όχι
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Υπάρχουν 2-3 οικογένειες, οι οποίες είναι πρόσφυγες, Μικρασιάτες.
Οι ομάδες αυτές κατοικούσαν, παλαιότερα, σε ιδιαίτερους οικισμούς (μαχαλάδες);
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Μιλούσαν και μιλούν τη Μυτιληνή διάλεκτο, της οποίας πολλές λέξεις τελειώνουν στην κατάληξη -έλι -.
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Εξωκκλήσια υπάρχουν πολλά. Εκκλησίες στο χωριό μέσα δύο. Στο καμπαναριό της Παλαιάς θπάρχει η επιγραφή "Δαπάνη Κοινή έτος 1912".
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Ανήκαν και ανήκουν στην Κοινότητα.
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Στη παλιά εποχή νεκροταφείο ήταν η αυλή της Παλιάς Εκκλησίας. Σήμερα έχει μεταφερθεί έξω από το χωριό.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Το έτος 1903.
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Γεωργοί, περιβολάρηδες, εργάτες, κτηνοτρόφοι, αγωγιάτες και μπακάληδες.
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Λάδι κια ελιές, οπωροκηπευτικά, σιτηρά και γενικά δημητριακά, καπνά και μετάξι.
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Λάδι, οπωροκηπευτικά και καπνά για το εμπόριο και μετάξι για αυτοκατανάλωση.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Σήμερα καλλιεργείται μόνο η ελιά, η οποία τείνει να εγκαταλειφθεί για 3 λόγους. α) το ελαιόλαδο το συναγωνίζεται το σπορέλαιο β) η έλλειψη εργατικών χεριών και γ) και σπουδαιότερος, η έλλειψη των αγροτικών δρόμων. Η μείωση της αγροτιάς επέβαλε τη μείωση των μεταφ. ζώων. Οι αγρ. δρόμοι είναι όπως επί Τουρκοκρατίας στενοί και ακατάλληλοι για αυτοκίνητα.
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Όχι
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Ναι
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
25-30 και άνω.
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Κανείς γιατί οι εθνικές γαίες μοιράστηκαν σε πολλούς ακτήμονες.
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
4-5 στρέμματα
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Ναι
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Από τότε, που έγινε χωριό.
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Όχι
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι, γιατί το χωριό δεν είναι παραπλήσιο.
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Ναι, βιοτεχνία υφαντών. Χειροτεχνική κατασκευή καλαθιών, πανεριών, τυροβολιών.
Εξακολουθούν να λειτουργούν ή σταμάτησαν;
Έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο.
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Ναι. Τέτοιου είδους κοινοτικά συμβούλια και άρχοντες, διέκρινε αυταρχικότητα.
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Πλήρωναν φόρο στο δημόσιο κατά τη μεταβίβαση κινητής και ακίνητης περιουσίας. Φόρος πλήρωναν και στην κοινότητα από την πώληση αγροτικών προϊόντων. Φόρος προς την κοινότητα ήταν και η προσωπική εργασία.
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δε χωρίζονταν οι κάτοικοι του χωριού σε τάξεις.
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ναι
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Παλιά προαιρετική ήταν η συμμετοχή στα κοινωφελή έργα. Αυτό γινόταν παλιά. Αργότερα καθιερώθηκε η προσωπική εργασία, ένα είδος φορολογίας της κοινότητας για άνδρες μόνο, οι οποίοι είχαν απολυθεί από το στράτευμα.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Όποιος αρνιόταν να συμμετάσχει στην προσωπική εργασία, το ανάλογο χρηματικό ποσό προς αυτή έπρεπενα πληρώσει στο δημόσιο ταμείο.
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Ναι, αλλά σε πολύ περιορισμένη κλίμακα. Ίσχυε στις επείγουσες γεωργικές εργασίες κυρίως στην ελαιοσυλλογή.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Μόνο στην ελαιοσυλλογή.
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Ναι, στην ελαιοσυλλογή, γιατί αυτή ήταν έργο γυναικών.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά. Σπάνια με τους παραπάνω έμεναν και μένουν ο παππούς και η γιαγιά.
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Τον πατέρα, πατέρα και τη μητέρα, μάνα.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παππού
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Γιαγιά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παππού
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Γιαγιά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Με τα ονόματά τους.
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Με τα ονόματά τους.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με τα ονόματά τους.
Πώς τις αδελφές του;
Με τα ονόματά τους.
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Όχι
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Όχι
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με τα ονόματά τους.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Θείο
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θεία
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Θείους
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Με τα ονόματά τους
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Με τα ονόματά τους.
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Όχι
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Δεν υπήρξε ούτε υπάρχει ειδική ονομασία, αλλά έλεγαν γι' αυτά ότι δεν ήταν καλά αδέλφια.
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Δεν υπήρξε ούτε υπάρχει ειδική ονομασία.
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Συμπεθέρους
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πεθερό
Πώς την πεθερά της;
Πεθερά
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Κουνιάδο και κουνιάδα.
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Πεθερό
Πώς την πεθερά του;
Πεθερά
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Κουνιάδο Κουνιάδα
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Γαμπρό
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Γαμπρό
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Γαμπρό
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Νύφη
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Νύφη
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Με τα ονόματά τους.
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Συνήθως το πρώτο παιδί της οικογένειας είτε αγόρι είτε κορίτσι έπαιρνε το αντίστοιχο όνομα των γονέων του πατέρα. Το δεύτερο παιδί το αντίστοιχο όνομα των γονέων της μητέρας. Σπάνιες οι περιπτώσεις, που ο νονός μπορούσε να δώσει το δικό του όνομα. Συνέχεια το τρίτο παιδί έπαιρνε το αντίστοιχο όνομα των γονέων του πατέρα, το τέταρτο το αντίστοιχο όνομα των γονέων της μητέρας. Τα υπόλοιπα έπαιρναν το όνομα συγγενών της οικογένειας.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Οι άνδρες έκαμαν τις βαριές αγροτικές δουλειές. Όργωμα, σκάψιμο, ράβδισμα ελαιοδένδρων, φόρτωμα μεταφορικών ζώων. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των οικόσιτων ζώων είχαν και έχουν αναλάβει τις ελαφριές αγροτικές δουλειές, όπως οι ελαιοσυλλογή, άρμεγμα ζώων, συλλογή καπνοφύλλων, θερισμός, βοτάνισμα, φύτεμα.
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Όπως και παραπάνω αναφέραμε οι γυναίκες μάζευαν τις ελιές, άρμεγαν τα ζώα, κυρίως τα μικρά γαλακτοφόρα -πρόβατα, κατσίκες - μ'αζευαν καπνόφυλλα, θέριζαν , βοτάνιζαν.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Άρμεγμα ζώων.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την αλιεία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Δεν έχει το χωριό αλιεία.
Αν στο χωριό υπήρχαν βιοτεχνίες περιγράψτε, αν είναι δυνατόν, ποια ήταν η συμμετοχή των γυναικών:
Ύφαιναν στον αργαλειό στρωσίδια για το πάτωμα (χράμια), κουβέρτες. Έφτιαχναν κεντήματα, δαντέλες.
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Το όργωμα, σκάψιμο, φόρτωμα ζώων, ράβδισμα ελιών, κοπή καυσόξυλων, αλώνισμα καρπού, σφάξιμο οικόσιτων ζώων, ήταν ανδρικές δουλειές.
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Τα παιδιά με τον ερχομό τους από το δημ. σχολείο ήταν σε θέση να βοηθήσουν τους γονείς. Τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα στις εργασίες της ερώτησης του ερωτήματος 9, που παραπάνω αναφέρω. Τα κορίτσια βοηθούσαν πάλι τη μητέρα στις δουλειές του σπιτιού και στην ελαιοσυλλογή.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια και ύστερα τα αγόρια της οικογένειας.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
18-25 ετών για τις γυναίκες. 25-35 για τους άνδρες. Δεν ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα. Και τέτοιος γάμος μόνο γινόταν αν η γυναίκα ήταν οικονομικά πολύ καλλίτερη από τον άνδρα, αλλά και πάλι τον τέτοιου είδους γαμπρό τον θεωρούσαν κατακριτέο.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Αν ο γαμπρός και η νύφη ήταν απ' το ίδιο χωριό ή διαφορετικά χωριά δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Σημασία είχε να είναι ο γάμος επιτυχής και επιτυχής ήταν αν τουλάχιστον ο ένας των μελλονύμφων ήταν οικονομικά ευκατάστατος. Έτσι οικονομικά κανόνιζαν την εκλογή των μελλονύμφων.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Όχι. Το κάθε ζευγάρι είχε δικό του σπιτικό.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Συνήθως όχι, κάθε παιδί, που παντρεύονταν, έπαιρνε δικό του μερτικό από την πατρική περιουσία. Δεν είναι όμως και λίγες οι περιπτώσεις που τ' αδέλφια μετά τον γάμο είχαν περιουσία αδιαίρετη.
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Τ' αδέλφια χώριζαν, όταν παντρεύονταν και έκανε το καθένα το δικό του σπιτικό.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Συνήθως οι γονείς μετά τον γάμο έμειναν μόνοι. Και το σπίτι που έμεναν λεγόταν γεροντικό. Στα βαθιά των γεράματα τα παιδιά τους παρείχαν τη βοήθεια των ή τους έπαιρναν στο δικό τους σπίτι.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Τούτο συνέβαινε και συμβαίνει σε δύο περιπτώσεις. α) Όταν η οικογένεια έχει ένα μοναδικό παιδί, που είναι κορίτσι, το οποίο δεν θέλει να αποχωρισθεί την πατρική οικογένεια β) όταν ο γαμπρός είναι οικονομικά υποχρεωμένος στον πεθερό και γενικά στην οικογένεια της νύφης.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Πήγαιναν αν συνέπιπταν στην α) περίπτωση. Σελίδα 20. Ερώτηση 19.
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Και εδώ η απάντηση είναι η ίδια με την ερώτηση 19 της σελίδας 20.
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Ο πεθερός βέβαια έγραφε το μέρος της περιουσίας όχι στο όνομα του γαμπρού του, αλλά στο όνομα της κόρης του.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Ο γαμπρός διατηρούσε πάντοτε το δικό του επώνυμο και αυτό έπαιρναν και τα παιδιά του. Π.χ. Ο γαμπρός Στεργίου έπαιρνε την κόρη του Δήμου. Τα παιδιά έπαιρναν και παίρνουν το επώνυμο του πατέρα τους. Ονομάζοντια Στεργίου.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Υπήρξε γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων. Ρυθμιστής της κατάστασης αυτής, η θέληση των μελλονύμφων. Ήσαν εξαδέλφια και από πατέρα και από μητέρα. Πάντως η συγγένεια, κώλυμα για γάμο και από τη θρησκεία , αλλά και απότην κοινωνία.
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Συνήθως όχι.
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Ναι. Μπορούσαν να παντρευτούν.
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Συνήθως ναι. Λόγοι διαζυγίου η ασυμφωνία χαρακτήρων.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Προτιμότερος ήταν ο νονός. Αν δεν υπήρχε ή αυτός έδειχνε απροθυμία, κουμπάρος μπορούσε να γίνει συγγενής του γαμπρού ή της νύφης ή και ξένος.
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Μέχρι και τρία παιδιά του ζευγαριού τα βάφτιζε ο νονός. Χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί κανόνα. Συνήθως τούτο ρύθμιζε η κοινωνική κατάσταση ή οικ. κατάσταση της οικογένειας, η οποία αν ήταν φτωχή, ήθελε πλούσιο ή κοινωνικά ανώτερο νονό.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Στη περίπτωση αυτή προτιμότερος ήταν ο πλούσιος ή κοινωνικά ανώτερος.
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Μεταξύ νέων μελλονύμφων, που είχαν τον ίδιο νονό ή νονά απαγορευόταν ο γάμος. Το ίδιο συνέβαινε και με οικογένειες που συνδεόταν με κουμπαριά. Απαγορευόταν ο γάμος.
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Όχι
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν υπήρξε ποτέ στο χωριό τέτοια περίπτωση.
Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν μόνον οι άνδρες μεταξύ τους; Γυναίκα με γυναίκα ή γυναίκα με άνδρα μπορούσαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Η απάντηση είναι η ίδια για την ερώτηση 33 της σελίδας 23.
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Υπήρχε και υπάρχει και έχει κάνει να μεταναστεύσουν πολλές οικογένειες, που είχαν στο χωριό θυγατέρες. Ημετανάστευση γινόταν στην Αθήνα και στο εξωτερικό και όπου οι γαμπροί δεν ζητούσαν προίκα.
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Η προικοδοσία γινόταν και γίνεται με προικοσύμφωνο και λέγεται κοτσάνι.
Μήπως εκτός απο τα προικοσύμφωνα γνωρίζετε να υπήρχε και κάποιο άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων;
Εκτός το προικοσύμφωνο δεν υπάρχει ούτε υπήρξε άλλο είδος γαμήλιων συμβολαίων.
Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα;
Οι συμβολαιογράφοι της περιοχής.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας του πατέρα του και γενικά των γονέων του.
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του πατέρα του και γενικά των γονέων του.
Που; Στο χωριό; Σε κάποια γειτονική πόλη;
Συνήθως στο χωριό, αλλά και πολλές φορές σε γειτονική πόλη.
Χωράφια;
Ανάλογα με την κτηματική περιουσία των γονέων του και των άλλων θηλέων αδελφών του.
Δέντρα; ζωα; καϊκια;
Ανάλογα με την κτηματική περιουσία των γονέων του και των άλλων θηλέων αδελφών του.
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Όχι. Όλα έπαιρναν την ίδια προίκα, εκτός εάν ο μέλλων σύζυγος κάποιας, ήταν ανώτερος από την οικογένεια της νύφης κοινωνικά, ή οι σεξουαλικές σχέσεις του ζεύγους είχαν συντελεστεί πριν από την τέλεση του γάμου. Έτσι γινόταν εκβιασμός από τον γαμπρό από την οικογένεια της νύφης για καλύτερο μερτικό. Διαφορετικά μπορούσε να εγκαταλείψει τη νύφη. Τα παραπάνω βέβαια δεν αποτελούσε κανόνα. Υπήρξαν όμως τέτοιες περιπτώσεις.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Όχι
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Όχι
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Αυτό συνέβαινε στην περίπτωση εκείνη, που οι αδελφοί ή οι αδελφές του πατέρα δεν είχαν τα δικά τους παιδιά. Όσο για τους αδελφούς της νύφης δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που αυτοί βοήθησαν στην προίκα της αδελφής τους.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Και βέβαια είχε εκτός εάν οι γονείς τα έκαμαν διαθήκη ή πωλητήριο στα υπόλοιπα παιδιά.
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Τη μισή έπαιρνε δικαιωματικά ο άντρας της και την άλλη μισή η οικογένειά της.
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Όχι
Αν μια γυναίκα πέθαινε χωρίς να προλάβει να αποκτήσει παιδιά, μπορούσε ο γαμπρός να ζητήσει πίσω ο,τι είχε δώσει;
Όχι
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Τούτο γινόταν ανάλογα με τις περιστάσεις. Συνήθως ανάλογα με την οικονομική κατάσταση των αγοριών ή όταν οι γονείς ένεκα γηρατειών δεν μπορούσαν να έχουν την επίβλεψη της περιουσίας των, Δεν είναι όμως και λίγες οι περιπτώσεις, που η μεταβίβαση της περιουσίας στα αγόρια γινόταν μετά το θάνατο των γονέων.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Συνήθως όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια. Δεν είνια όμως και λίγες οι περιπτώσεις, που η διανομή της πατρικής ή μητρικής περιουσίαςέγινε ανάλογα με την οικ. κατάσταση των αγοριών ή αν στο α ή β αγόρι ο γονιός είχε περισσότερη προτίμηση εκεί έδινε, αν όχι όλη την μισή περιουσία.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Τα κορίτσια πάντα έπαιρναν περισσότερο, μεγαλύτερο μερίδιο εκτός έαν ο γαμπρός ένεκα έρωτα ζητούσε χωρίς προίκα την κόρη, πράγμα, που ορισμένες οικογένειες εκμεταλλεύτηκαν την περίπτωση αυτή και έδωσαν για προίκα συμβολικό τίμημα.
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Γινόταν όπως και παραπάνω ανέφερα στα κορίτσια με προικοσύμφωνο, στα αγόρια με διαθήκη.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Όχι
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Το 1/4 της περιουσίας.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Τη μισή περιουσία έπαιρνε και παίρνει δικαιωματικά η γυναίκα, η άλλη μιση περιουσία μοιράζεται μεταξύ των αδελφών ή αν δεν υπάρχουν αδελφοί, μεταξύ των συγγενών του μακαρίτη.
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Μόνο οι κόρες του.
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Ναι
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Παιδιά αδελφών. Υπήρξαν όμως και πολλές περιπτώσεις, που άτεκνα ζευγάρια πήραν παιδιά από άσυλο εγκαταλειπομένων παιδιών.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Όλα τα δικαιώματα σαν ναήταν πραγματικό παιδί.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
