Objects Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου

<< 10 10 >>

Total: 11921

Liber Spiritus Maioris Consilii 1325-1349, Τῷ 1340 κατὰ μῆνα Νοέμβριον ἀπεφασίσθη ὑπὸ τοῦ Μείζονος Συμβουλίου Βενετίας, ὅτι, αἱ εὑρισκόμεναι περὶ τὸ τέρμα μισθώσεις τῶν κτημάτων τῶν χωρίων τῆς νήσου Κρήτης τῶν ἀνηκόντων εἰς τὴν κοινότητα, δὲν ἠδύναντο νὰ ἀνανεωθῶσι λόγῳ χάριτος, ἀλλὰ μόνον διὰ δημοπρασίας, ἐπὶ ποινῇ λιτρῶν 100 δι᾿ ἕκαστον Σύμβουλον Βενετίας, Πρόεδρον καὶ οἷον δήποτε ἄλλον προτείνοντα. Ἐπειδὴ ὑποστηρίζεται ὅτι πλὴν τούτων καὶ ἄλλα χωρία περιῆλθον εἰς τὴν κοινότητα, εἴτε λόγῳ τῶν ἐπαναστάσεων, εἴτε ἄλλως πως, καὶ ὅτι ταῦτα δὲν ἦσαν ἐξ ἐκείνων τὰ ὁποῖα ἐμισθοῦντο καὶ ἑπομένως δὲν συμπεριελαμβάνοντο εἰς τὴν ἀπαγόρευσιν, ἀποφασίζεται ὅπως πάντα τὰ χωρία, τὰ νῦν ἀνήκοντα εἰς τὴν κοινότητα καὶ ὅσα εἰς τὸ μέλλον θὰ ἀνήκωσιν εἰς αὐτήν, μισθῶνται διὰ δημοπρασίας. Ἐξαίρεσις τῆς ἀποφάσεως ταύτης γίνεται διὰ τὰς ἐκκρεμεῖς αἰτήσεις, τὰς ἤδη εὑρισκομένας ἐν τῇ καγγελλαρἰᾳ. 1345, Νοεμβρίου 20, αριθ. εγγράφου 28

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Spiritus Maioris Consilii 1325-1349, Ἐπειδὴ οἱ σύμβουλοι Κρήτης δὲν ἔχουσι μισθὸν ἀνάλογον πρὸς τὴν ἀξιοπρέπειαν τῆς Αὐθεντίας, συμφωνοῦντα δὲ πρὸς τοὺς κόπους τῆς διοικήσεως ἐκείνης καὶ τοὺς κινδύνους εἰς τοὺς ὁποίους ὑπόκεινται μεταβαίνοντες καὶ ἐπιστρέφοντες ἐκ τῶν θέσεών των, ἀποφασίζεται ὅπως οἱ σύμβουλοι Κρήτης λαμβάνωσι τοῦ λοιποῦ ἐτησίως λίτρας 30 γροσίων, ἀντὶ τῶν 20 τὰς ὁποίας νῦν ἔχουσι περίπου, ὑπὸ τὸν ὅρον νὰ ὑποχρεωθῶσι νὰ ἔχωσι καὶ νὰ διατηρῶσι δύο ἵππους καὶ δύο ἱπποκόμους, ἐκτὸς τῶν ὅσων νῦν ὑποχρεοῦνται. Κατ᾿ ἀκολουθίαν θὰ δύνανται νὰ ἐκλέγωνται σύμβουλοι ἔχοντες πλείονα προσόντα. Πλὴν τῶν 30 λιτρῶν γροσίων θὰ ἔχωσιν ὠφελείας ἐτησίως πλέον τῶν 24 χιλιάδων σολδίων γροσίων. 1329, Νοεμβρίου 6, αριθ. εγγράφου 5

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Spiritus Maioris Consilii 1325-1349, Ἐπειδὴ πλεῖσται αἰτήσεις ὑποβάλλονται ὑπό τινων εἰς τὴν μείζονα καγκελλαρίαν Κρήτης, ζητούντων μακροχρόνιον δάνειον ἐκ τῶν χρημάτων τοῦ ταμείου σίτου, ὑποσχομένων τὴν ἀπόδοσιν καὶ τὴν ἱκανοποίησιν δι᾿ ἐτησίων δόσεων σίτου, καὶ ἐπειδὴ αἱ αἰτήσεις αὖται συνήθως ἐνεργοῦνται διὰ τῶν τεσσάρων Συμβούλων Βενετίας καὶ τῆς Γερουσίας, ὅπερ εἶναι πρὸς ζημίαν καὶ ἐπιβάρυνσιν τοῦ ταμείου τούτου, ἀποφασίζεται ὅπως τοῦ λοιποῦ αἱ αἰτήσεις αὖται πρὸς παροχὴν δανείων ἐπὶ σίτου, ἐνεργῶνται μόνον ὑπὸ τῶν πέντε Συμβούλων, τῶν δύο Προέδρων τῶν τεσσαράκοντα, τριάκοντα ἐκ τοῦ Συμβουλίου τῶν τεσσαράκοντα καὶ τῶν δύο τρίτων τοῦ Μείζονος Συμβουλίου, μὴ συμπεριλαμβανομένων τῶν αἰτήσεων περὶ παροχῆς προκαταβολῆς, ἥτις δίδεται συνήθως κατ᾿ ἔτος, ὡς τὸ ἔθος. 1339. Ἰουλίου 4, αριθ. εγγράφου 9

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Spiritus Maioris Consilii 1325-1349, Ἐπειδὴ ἡ μείζων καγκελλαρία Βενετίας ἐνοχλεῖται διαρκῶς ἐκ τῶν αἰτήσεων παρὶ ἀπονομῆς χαρίτων ἐν Κρήτῃ καὶ πλεῖστοι μεταβαίνουσιν ἐν Βενετίᾳ, ζητοῦντες θέσεις γραφέων καὶ ἄλλα ὀφφίκια, τὰ ὁποῖα εὑρέως παραχωροῦνται εἰς πρόσωπα ἄγνωστα καὶ ἀνεπαρκῆ, πρὸς ζημίαν τῶν ὀφφικίων καὶ μείωσιν τοῦ κύρους τῶν ρεκτόρων, ἀποφασίζεται νὰ ἀπαγορευθῇ, ὅπως ἐπὶ πενταετίαν δοθῇ λόγῳ χάριτος ὁφφίκιον ἢ θέσις γραφέως εἰς τὴν νῆσον Κρήτην, πλὴν τῶν συμφώνως πρὸς τὴν ἀπόφασιν τῆς Γερουσίας καὶ τῶν τεσσαράκοντα, περὶ ὀφφικίων, τὰ ὁποῖα δίδονται ὑπὸ τοῦ Δόγη καὶ τῶν συμβούλων του. Ἡ ἀντιποίησις τῆς ἀποφάσεως ταύτης θὰ ἐπέφερε ποινὴν 100 λιτρῶν δι᾿ ἕκαστον Συμβουλον καὶ Πρόεδρον τῶν τεσσαράκοντα 1339, Ἰουλίου 29, αριθ. εγγράφου 10

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Spiritus Maioris Consilii 1325-1349, Ἡ νῆσος Κρήτη ἐκ τῶν σπουδαιοτέρων καὶ καλυτέρων μελῶν τῆς ἡμετέρας Αὐθεντίας, ὑπῆρξε πάντοτε ἀντικείμενον ἰδιαιτέρας μερίμνης πρὸς διατήρησιν αὐτῆς. Ἡ μέριμνα αὕτη καθίσταται νῦν μᾶλλον ἐπείγουσα ἕνεκα τῶν Τούρκων, τῶν ὁποίων ἡ ἰσχὺς κατὰ θάλασσαν ἐπολλαπλασιάσθη. Οὗτοι ἀφ᾿ οὗ κατέστρεψαν ὅλας τὰς νήσους καὶ τὰς χώρας τῆς Ρωμανίας, ἀπειλοῦσι νὰ ἐπιτεθῶσι μετὰ μεγάλου στόλου κατὰ τῆς Κρήτης, εἰς τὴν ὁποίαν ἤρχισαν καταπλέοντες. Ἕνεκα τούτου ὀφείλομεν νὰ προβλέψωμεν διὰ τὴν ἄμυναν κατὰ τῶν Τούρκων τούτων, διότι ἡ νῆσος δύναται νὰ διατρέξῃ σοβαρὸν κίνδυνον, θὰ εἶναι δὲ δύσκολον γενομένου τοῦ κακοῦ νὰ βοηθήσωμεν αὐτὴν καὶ νὰ ἔχωμεν τὰ ἀναγκαιοῦντα χρήματα. Πρὸς τοῦτο ἀποφασίζεται, ὅπως πάντες οἱ ξένοι ἔμποροι καὶ ἄλλα πρόσωπα ξένα δύνανται νὰ ἔρχωνται εἰς τὴν νῆσον ταύτην μὲ παντὸς εἴδους ἐμπορεύματα καὶ πράγματα ἐκ παντὸς τόπου προερχόμενα, πλὴν μαλλίνων ὑφασμάτων, πληρώνοντες εἰσαγωγικὸν καὶ ἐξαγωγικὸν τέλος 1%. Τὰ χρήματα ταῦτα προορίζονται διὰ τὰ ἀναγκαῖα ἔξοδα ἀμύνης καὶ διατηρήσεως τῆς νήσου, κατὰ τῶν Τούρκων καὶ ἄλλων παρομοιων περιπτώσεων. 1341, Ἰανουαρίου 14, αριθ. εγγράφου 14

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1
<< 10 10 >>