Voir le fichier PDFLiber XXVI. 1350-1354. Fo 10r. Επί κτηματικής διαφοράς, υφισταμένης μεταξύ των ταμιών της κοινότητος Χάνδακος και του Νικολάου Σαγρέδου, ποτέ Λαυρεντίου, εκ Χάνδακος αφ΄ενός και αφ΄ετέρου των ευγενών, Μάρκους Γραδενίγου και Μιχαήλ Κορνάρου εκ Χάνδακος. Οι
Ενότητα:
Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
Χαρακτηρισμός Εγγράφου
Liber XXVI. 1350-1354. Fo 10r. Επί κτηματικής διαφοράς, υφισταμένης μεταξύ των ταμιών της κοινότητος Χάνδακος και του Νικολάου Σαγρέδου, ποτέ Λαυρεντίου, εκ Χάνδακος αφ΄ενός και αφ΄ετέρου των ευγενών, Μάρκους Γραδενίγου και Μιχαήλ Κορνάρου εκ Χάνδακος. Οι ταμίαι της κοινότητος και ο Σαγρέδος ανέφερον, ότι το διεκδικούμενον κτήμα, το οποίον κατέχει εις μίσθωσιν ο Νικόλαος Σαγρέδος αντί τριακοσίων είκοσι πέντε υπερπύρων ευρίσκεται εις την περιοχήν του χωρίου Σκαλάβι, το οποίον είναι ιδιοκτησία της κοινότητος. Το κτήμα τούτο οι αντίδικοι ηθέλησαν να καταλάβωσι προφασιζόμενοι ότι ανήκει εις το τιμάριόν των. Επί της υποθέσεως ταύτης έγραψεν ο Δόγης και οι σύμβουλοί του, ότι η υπόθεσις αύτη ώφειλε να διεκπεραιωθή αποδιδομένης δικαιοσύνης. Εις τας διαταγάς ταύτας ο δούξ και οι σύμβουλοι Κρήτης απήντησαν, ότι η απόφασις περί διανομής, η εκδοθείσα υπό του Παύλου Κουερίνη (1222-24) ήθελε δοθή προς εκτέλεσιν. Αλλ΄ο δούξ και οι σύμβουλοι προκειμένου να προβώσιν εις την εκτέλεσιν της αποφάσεως ευρέθησαν εις αντιγνωμίαν, εις τρόπον ώστε δεν υπήρξε δυνατόν να κοινοποιηθή. Κατ΄ακολουθίαν απεφασίσθη να ζητηθή η γνώμη των ευγενών εκείνων, οι οποίοι εχρημάτισαν ρέκτορες εν Κρήτη και οίτινες απεφάνθησαν τα εξής: Η υπόθεσις να συζητηθή εκ νέου, λαμβάνοντος μέρος εις την συζήτησιν του μέλλοντος να κατέλθη εις Κρήτην συμβούλου, εάν δε και η γνώμη τούτου δεν ήθελεν είσθαι σύμφωνος προς την γνώμην ενός τουλάχιστον των άλλων, τότε η υπόθεσις μεθ΄όλων των γνωματεύσεων να υποβληθή εις την Γερουσίαν Βενετίας, ένθα συνερχομένων εξήκοντα ή πλειόνων γερουσιαστών, να ληφθή απόφασις κατά πλειοψηφίαν, ήτις έσεται τελεσίδικος και κατ΄ακολουθίαν σεβαστή παρ΄αμφοτέρων των αντιδίκων μερών. Εννοείται, ότι το δικαίωμα της εφέσεως εις τα ανώτερα δικαστήρια της κυριαρχίας ήθελε παραμείνη εν ισχύι δι΄αμφοτέρους τους διαδίκους. 1350, Μαρτίου 23, αριθ. εγγράφου 1 (σε περίληψη)
Τίτλος εντύπου
Θεσπίσματα της Βενετικής Γερουσίας 1281-1385
Τίτλος σειράς
Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας
Αριθμός τόμου
2, Τεύχος 2
Τύπος κειμένου
Διοικητικά έγγραφα
Κατηγορία κειμένου
Απόφαση (θέσπισμα) Κεντρικής Αρχής (Βενετικής Γερουσίας)
Τίτλος
Θεσπίσματα της Βενετικής Γερουσίας 1281-1385
Γλώσσα: Ελληνικά, Νέα (1453-)
Τόπος έκδοσης / σύνταξης
Αθήνα
Περισσότερα...
Χρονολογία έκδοσης / σύνταξης
1937
Περισσότερα...
Συγγραφέας /Εκδότης
Θεοτόκης , Σπυρίδων Μ.
Περισσότερα...
Σχόλια
Βλ. σημειώσεις και σχόλια στις σ. 14-15. Βλ. το ευρετήριο των εγγράφων στις σ. 285-316 της έκδοσης.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
