Δαπόντες , Κωνσταντίνος
Ενότητα:
Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
Πρόσωπο
Δαπόντες , Κωνσταντίνος
Περισσότερα...
Περίληψη
Υπό Παπαδοπούλου-Κεραμέως περιγράφεται υπ. αριθ. 32 κώδιξ του Ζωγραφείου (18 αι.) αυτόγραφος του Κωνσταντίνου Δαπόντε, φέρων την επιγραφήν "ΤΟ ΚΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ". Όπισθεν της επιγραφής εικών του συγγραφέως εντός ωοειδούς κοσμήματος έχοντος πέριξ την επιγραφήν "Ο ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ ΤΑΥΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΕΡΙΣΑΣ ΑΝΗΡ ΕΚ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΣΚΟΠΕΛΟΥ" Κάτωθεν της εικόνος η επιγραφή: "Ρίζα μεν του πόνου πόθος και καρπός του πόθου πόρος. Εν Βουκουρεστίω. Έτει σωτηρίω αψλ΄" Εις τον κώδικα τούτον, εκ σελ. 376, περιέχονται έργα του Δαπόντε και άλλα κείμενα: 1. Σελ. 1 (-23) Ανεπίγραφος πρόλογος του Δαπόντε, ου η αρχή: "Επειδή από Θεού δει άρχεσθαι και εις Θεόν τελευτάν, ιδού καγώ από Θεού αρχόμενος εις Θεόν τελευτήσω. Εις Θεός εν τρισί προσώποις μεριζόμενος" 2. Σελ. 24 Στίχοι "εις τον βίον εικονισμένον" Αρχ. Εμέ τον βίον άνθρωπε" κτλ. 3. Σελ. 25 "Του σοφωτάτου Φιλή εις τον Θεόν, το άγιον και ζωοποιόν πνεύμα" Στίχοι δέκα. Αρχ. "Το πνεύμα το ζών" κτλ. 4. Σελ. 66-69 "Εκ της Μανουήλ του Φιλή μονωδίας επί θανόντι των δεσπότη Ιωάννη υιού του βασιλέως Ανδρονίκου Παλαιολόγου του γέροντος". Στίχοι 94. Αρχ. "Θρήνος μητρός βασιλέως. Ήλιε και Γη και βροτών άπαν γένος." 10. Σελ. 117-118. "Πατέντα δοθείσα τω συγγραφεί και καταστερίσαντι ταύτην την βίβλον κονσούλω διά το κονσουλάτον αυτού." Αρχ. "Ημείς, ο ύπατος, ο Βεράρδος Φαβκένερ" κτλ. 12. Σελ. 123-124. "Ευεργετήριον του Ιεροσολύμων κυρ Παρθενίου προς Κωνσταντίνον Δαπόντε προχειρισθέντα μέγαν εκκλησιάρχην του πατριαρχικού τούτου θρόνου." Εγράφη μηνί Φεβρ. έτους 1744ου. 13. Σελ. 125 "Στίχοι εγχαραχθέντες εις το αργυρούν καλαμάριον, όπερ ο αυθέντης Κωνσταντήνβοδας εχάρισεν αυτώ [τω Δαπόντε] γραμματικώ όντι εις Βουκουρέστι" "Ύβρεις εγώ και δάκρυα, κόπους και ασθενείας, επιθυμιών χωρισμόν, χαράν, πλούτον και ευτυχίαν, επιθυμιών θησαυρόν (βουβαί καρποφορίας) εφύτευσα, επότισα ρείθροις μελαμβαφέσιν, ηύξησα και ωρίμασα, αλλά χρυσοειδέσι. Διαβιώη, φάγοιτο καρπών αυτού τους πόνους ο Κωνσταντίνος έχων με εις αμετρήτους χρόνους. 14. Σελ. 129-134. "Εκ των του οσίου πατρός ημών Μελετίου στίχων περί θεολογίας, ήτοι περί της κοινότητος της παναλκούς τριάδος". Αρχ. "Πλην αλλά τούτον λέγουσι κυρίως θεολόγον" κτλ. 15. Σελ. 149 (-153) "Οι κοσμοχαρμόσυνοι κδ΄οίκοι προς την νοητήν σκάλαν, τον τίμιον και ζωοποιόν σταυρόν του Σωτήρος Χριστού". 16. Σελ. 154 (-164) "Και ο κανών του ζωηφόρου Σταυρού παρά Κωνσταντίνου Δαπόντε, ου η ακροστοιχίς: Χαράς δοχείον, σοι πρέπει χαίρειν μόνω" 17. Σελ. 165-166 "Του αυτού ύμνος εις τον υπερύμνητον Σταυρόν" 18. Σελ. 166 "Του αυτού μεγαλυνάρια" δύο εις τον Σταυρόν. 20. Σελ. 185 (-186) "Στίχοι πολιτικοί προς δούλον ευγνώμονα και δεσπότην αγνώμονα". 25. Σελ. 215-222 "Εν έτει χιλιοστώ επτακοσιοστώ τεσσαρακοστώ πέμπτω ή έκτω, μηνί Οκτωβρίω, Μαρτύριον Ιωάννου Κυπρίου του εν Πτολεμαΐδι μαρτυρήσαντος συγγραφέν παρά Σωφρονίου Πτολεμαΐδος αιτήσει Κωνσταντίνου Δαπόντε". Αρχ. "Εκείνο, οπού θέλουν ομιλήσει". 35. Σελ. 264-265 "Κωνσταντίνου Δαπόντε μετάφρασις εις τας προγεγραμμένας του σοφωτάτου Ψελλού αρετάς και κακίας". 44. Σελ. 290. Κωνστ. Δαπόντε σημείωμα έχον ούτως: "Εις τους χιλίους εξακοσίους εβδομηντατέσσαρας, την Μεγάλην Πέμπτην, ήλθαν εικοσιτέσσαρα καράβια κουρσάρικα, διά να πατήσουν την Σκόπελον και δεν ευρέθησαν παλικάρια. Όθεν η γυναίκες υπήγαν εις τα βουνά και εκρύφθηκαν και έμεινεν η χώρα έρημος ημέρας τρεις· ύστερον δε ετεργιάσθηκαν και έδωκαν εις τους κουρσάρους γρόσα χιλιάδας δέκα· έλεγαν δε του καπιτάνου το όνομα Μισέρ Γρεβελή: Τον αυτόν χρόνον ήτον Σκοπέλου, αρχιερεύς ο Ιωάσαφ". 45. Σελ. 291-294. "Πόσαι εκκλησίαι, μοναστήρια και εξωκκλήσια είναι εις την νήσον Σκόπελον". Αρχ. "Η ένδον του Κάστρου εκκλησίαις" 46. Σελ. 293-295 "Επιστολή Καισαρίου Δαπόντε προς Προκόπιον ηγούμενον της εν Γιασίω ιεράς και αυθεντικής μονής του Γαλατά, υποτελούσης εις τον Πανάγιον Τάφον: - αψξζ΄: Απριλλίου κε΄" Αρχ. "Την προς την σην πανοσιότητα". Σελ. 296-308 "Συναξάρια εκ χειρογράφων μηναίων· οίον το της Θ΄ Αυγούστου (= Γρηγορίου Νύσσης λόγος περί της αχειροποιήτου εικόνος των Καμουλιανών), το της οσίας Ξένης κτητορίσσης της μονής Παντοκράτορος (ιγ΄Αυγούστου) και στίχοι 146 εις τα εγκαίνια της αυτής μονής". 48. Σελ. 309-310 "Καισαρίου Δαπόντε ύμνος εις την πανύμνητον Θεοτόκον, μεγαλυνάρια." Αρχ. "Μεγαλύνω σε, κυρία, την μεγάλην προς Θεόν παρρησίαν῾ Είτα "του αυτού ύμνος έτερος· προσκυνητάρια" και μεγαλυνάριον και "όρκος τοις καλλιγράφοις παρά αγίου Ειρηναίου Λουγδούνου κατά Ιερώνυμον῾ 57. Σελ. 333-334. Σημειώσεις Δαπόντε περί εαυτού (1772). 59. Σελ. 338-339. Κωνσταντίνου Δαπόντε μεγαλυνάριον εις τους αυτούς αγίους [τεσσαράκοντα] μάρτυρας. -Φιλαδελφείας Θεολήπτου ιδιόμελον στιχηρόν εις τον άγιον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν. - Κ. Δαπόντε τροπάριον εις την Θεοτόκον. - Αδέσποτον τροπάριον εις την αυτήν. 60. Σελ. 339-343 "Ανωνύμου στίχοι εις την Παναγίαν, αντιγραφέντες από τινος παλαιού βιβλίου". Αρχ. "Τη θεομήτορι πηγή προσάγω σοι το χαίρε" 61. Σελ. 343. "Εις το τέλος λόγου του πανηγυρικού, ον ο όσιος Παύλος ο Ξηροποταμηνός, του βασιλέως Μιχαήλ του Ραγγαβέ ο υιός, συνέγραψεν εις τα Εισόδια της Θεοτόκου, στίχοι ανωνύμου τινος θαυμαστοί" Αρχ. "Την έμψυχον βίβλον σε του ζώντος Λόγου" 62. Σελ. 344 "Στίχοι εις την θείαν μετάληψιν" έχοντες ούτως: Αμνός πρόκειμαι μυστικώς εσφαγμένος, μελίζομαι δε και τρέφω τους αξίους. Άνθρωπε, βλέπε μη σφαγής αναξίως εσθίων και πίνων τε σώμα κυρίου. 64. Σελ. 349-350. "Κωνσταντίνου Δαπόντε, του μετονομασθέντος Καισαρίου, εγκώμιον προς τον Αζαρίαν και κατά φιλαργύρων αψοζ΄: Μαΐου α΄. Αρχ. "Γούμενοι, προηγούμενοι μεγάλοι και μικροί τε, και ιερείς και μοναχοί, ξένοι οικιακοί τε" κτλ. Στίχοι 80. 65. Σελ. 350-354. "Του αυτού δαβιτικοί χαιρετισμοί εις την Παναγίαν". Αρχ. "Θύγατερ, χαίρε, ης Θεός ο προ αιώνων" κτλ. Στίχοι 100. 67. Σελ. 356-361. "Καισαρίου Δαπόντε ύμνος και ούτος προς τοις άλλοις πολλοίς εις την Παναγίαν, ποιηθείς εν Σκοπέλω κατά το αψπ΄ έτος." Αρχ. "Εις βάτον ώφθη Θεός". Στίχοι 198. 68. Σελ. 361-368 "Καισαρίου Δαπόντε κανών ευαγγελικός, ήτοι περιέχων εν επιτομή τα κατά το θείον και ιερόν Ευαγγέλιον. Εις ήχον α΄. Ωδή α΄ "Χριστός γεννάται". Αρχ. "Χριστός γεννάται, δοξάσωμεν". 71. Σελ. 372-373. "Του Δαπόντε" διήγησις ανεπίγραφος. Αρχ. "Γυνή τις κάλλος έχουσα".
Τύπος γεγονότος
Άλλο
Παραπομπή
Δύο κατάλογοι ελληνικών κωδίκων εν Κωνσταντινουπόλει, της Μεγάλης του Γένους Σχολής και του Ζωγραφείου υπό...
Τίτλος
Δύο κατάλογοι ελληνικών κωδίκων εν Κωνσταντινουπόλει, της Μεγάλης του Γένους Σχολής και του Ζωγραφείου υπό...
Συγγραφείς
Α. Παπαδόπουλος - Κεραμεύς
Δημοσίευση
Τυπογραφείον της Κυβερνήσεως, εν Σόφια 1909
Σελίδα αναφοράς
42-47
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
