Δαπόντες , Κωνσταντίνος
Ενότητα:
Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
Πρόσωπο
Δαπόντες , Κωνσταντίνος
Περισσότερα...
Περίληψη
Ενθ. αν. δημοσιεύει ο Legrand μακρόν σημείωμα βιο-βιβλιογραφικόν (Notice bio-bibliographique) περί του Κωνστ. Δαπόντε στηριζόμενον κυρίως εις πληροφορίας λαμβανομένας εκ των έργων του Δαπόντε και κυρίως εκ του Κήπου Χαρίτων, το βιογραφικό σημείωμα αναφέρει ότι ο Δαπόντες εγεννήθη το 1713 ή 1714 εις την Σκόπελον εκ πατρός Στεφάνου και μητρός Μαγδαληνής: δίδει πολλάς πληροφορίας περί του πατρός του και τη ιδρύσει σχολείον εν Σκοπέλω. Ο Κωνστ. Δαπόντες 17 ετών περίπου τη 30 Ιαν. 1731 ήλθεν εις Κωνστ. και τον εδέχθη ο Κωνστ. Βεντούρας, ο οποίος τον έστειλε εις Βλαχίαν αφού τον συνέστησε εις τον ηγεμόνα Μιχ. Ρακοβίτσα. Έφθασε Βουκουρέστιον τον Ιούνιον 1731. Μετά την αντικατάστασιν του Ρακοβίτσα από τον Κωνστ. Μαυροκορδάτο, ο Δαπόντες συνεδέθη με τον νέον ηγεμόνα διά του Μελετίου Ιεροσολύμων, ο Κωνστ. Μαυροκορδάτος του έδωσε υποτροφίαν διά την σχολήν του Βουκουρεστίου οπού είχε διδάσκαλον τον Γεώργιον Χρυσόγονον, [έχειν] δε εις την μονήν του Αγ. Γεωργίου. Μολονότι είχεν επιχορήγησιν εν πιάστρα έκανε και μαθήματα και αντέγραφε χειρόγραφα. Μετά δύο περίπου έτη ο Κωνστ. Μαυροκορδάτος μετατίθεται εν Μολδαβίαν, ο άρχων Κωνσταντίνος Ξυπόλητος συνιστά τον Δαπόντεν εις τον Κ. Μαυροκορδάτον και δεύτερον γραμματέαν και υπ΄αυτήν την ιδιότητα ο Δαπόντες ακολουθεί τον Μαυροκορδάτον εις Ιάσιον. Ο Ξυπόλυτος είχε σκοπόν να δώση εις τον Δαπόντε την θυγατέρα του σύζυγον. Το συνοικέσιον απέτυχε. Το 1735 ο Δαπόντες επιστρέφει εις Βουκουρέστιον μαζί με τον ηγεμόνα Κωνσταντίνον Μαυροκορδάτον. Ήταν η παραμονή του πολέμου τον οποίον κατ΄εντολή του ηγεμόνα περιέγραψε εις τας εφημερίδας. Το 1741 μεταβαίνει πάλιν ο Δαπόντες εις Ιάσιον πάντοτε ως β΄ γραμματεύς του ηγεμόνος. Είχεν την ευκαιρία να συνθέση πολλούς στίχους προς ευχαρίστησιν του Μαυροκορδάτου, από τον οποίον επετύγχανεν και ανάλογον αμοιβήν. O Legrand στηριζόμε[νος] εις πληροφορία του ιδίου του Δαπόντε αναφέρει ένθ. αν. (σελ. XVIII-XIX) διαφόρους ευκαιρίας, κατά τας οποίας ο Δαπόντες συνέθετε στίχους επί [ορισμένων] θεμάτων και άλλα ανάλογα ανέκδοτα. Μετά την σύνταξιν των Δακικών εφημερίδων εζήτησε από τον Κωνστ. Μαυροκορδάτον σπουδαιοτέραν θέσιν. Ο Μαυροκορδάτος την ηρνήθη και ο Δαπόντες έφυγε από το Ιάσιον προς την Κωνσταντινούπολιν, από όπου εσκόπευε να επιστρέψη εις την Σκόπελον το 1743. Εν τω μεταξύ είχε αποθάνει ο πατήρ του Στέφανος και με την υποστήριξιν του Κωνστ. Μαυροκορδάτου ο Δαπόντες τον διεδέχθη εις πρόξενον της Αγγλίας εις Σκόπελον. Προσεπάθησε να γίνη συγχρόνως και πρόξενος της Βενετίας, αλλά η Βενετία ζητούσε 3 πουγγιά, ο δε Δαπόντες ηρνήθη. Εις την Κωνστ. επεσκέφθη ο Δαπόντες τον Ιωάννην Μαυροκορδάτον, ο οποίος ενεργούσε να γίνη ηγεμών της Μολδαβίας ή μέγας διερμηνεύς. Πράγματι γίνεται ηγεμών της Μολδαβίας και παραλαμβάνει τον Δαπόντε εις γραμματέα, δίδων συγχρόνως εις αυτόν και το αξίωμα του καμινάρη. Εις την αυλήν του Ιωάννου Μαυροκορδάτου ο Δαπόντες καταχρώμενος το αξίωμά του και αφού πήρε [...] γρόσια η η οκά χρυσού {...] ανακλέψας την υπογραφήν του ηγεμόνος διόρισε κάποιον [Λατίνον]. Το γεγονός προκάλεσε την καταδίωξίν του και από τας τουρκικάς αρχάς, για να προφυλαχθή με την βοήθειαν του ηγεμόνος φυγών εις τον Χάνην της Κριμαίας το 1746. Εις το Ιάσιον ο Δαπόντες έκτισε βρύσιν εις το [ποκουράρι] το 1745 και ίδρυσε ερημητάριον του ευαγγελισμού πλησίον της μονής Socola. Εδημοσίευσεν την λειτουργίαν του Αγίου Ρηγίνου και ίδρυσεν εκκλησίαν εις Σκόπελον των Αρχαγγέλων. Εις την Κριμαίαν έμεινε ένα χρόνον περίπου, όταν ο χάνης επεσκέφθη την Κωνστ. [τον] συνώδευσε, αλλά συλλαμβάνεται και ρίπτεται εις τας φυλακάς τη 27 μαρτ 1747. Η μητέρα του έρχεται να τον ιδή και πεθαίνει εις Κων/λιν τον αύγουστον του 1747. Εις την φυλακήν έμεινε 20 μήνας από τη 27 μαρτ. 1747 ως τη 27 νοεμβρίου 1748. Εξόδευσε όλην του την περιουσία. Μετά την απελευθέρωσίν του μετέβη εις Χάλκην, όπου συνήντησε τον πρώην οικ. πατρ. Παΐσιον και τον Σύλβεστρον Αντιοχείας, οι οποίοι τον υπάνδρευσαν με κάποιαν Μαριόραν. 12 νοέμβρ. 1749. Η γυναίκα του απέθανε τη 6 οκτ. 1751 την ακολούθησεν στον τάφο η μικρή του κόρη. ο Δαπόντες έφυγεν εκ Κωνστ. εγκαταστάθη εις Πιπέρι όπου έγινε μοναχ. 26 οκτ. 1753 ονομασθείς Καισάριος. Ο ίδιος ο Δαπόντες αναφέρει ότι έγινε μοναχός το 1751 (στον ιστορικό κατάλογο σελ. 124) αλλά απατάται. Το σωστό είναι το 1753 το οποίον αναφέρει στον Κήπο Χαρίτων κεφ. ν Αρχ. 1-21. Το 1757 1 μαΐου μεταβαίνει εις Άγιον Όρος εις την μονήν Ξηροποτάμου. Η μονή τον αποστέλλει με τον [...] Λαυρου προς συλλογήν ελεών εις τας παραδουναβίους χώρας. 22 μαΐου 175 φεύγει διά την περιοδείαν ήλθεν εις Θάσσον, Αίνον, Αδριανούπολιν, Τύρνοβο, Αρβανιτοχώρι, Ρακοβίτσα Λεστοβ. [Ζιμνίτσα] απ΄εκεί εις Βουκουρέστι, από κει εις Μολδαβία έφθασε εις την μονήν Γαλατά 13 Απριλ. 1758. Από το Ιάσιον ήλθεν εις [Ρόμανον]. Επέστρεψε εις Βουκουρέστι την 20 μαρτ. 1759. Συνέλεξε πολλά χρήματα και έφυγε από την Ρουμανίαν διά Κωνσταντινούπολιν, όπου έφθασε την 17 αυγούστου 1760. 25 Ιουλίου 1764 έφυγε διά Χίον. Εκείθεν εις Σάμον 4 δεκεμβρ. 1764. Εκείθεν έφυγε την 9 μαΐου 1765. Επέστρεψε εις Χίον, εκείθεν εις Ψαρά, εκείθεν εις Σκόπελον, εκείθεν εις Εύβοιαν, οπόθεν επέστρεψεν εις Σκόπελον. Την 11 Σεπτ. 1765 επέστρεψε ύστερ΄από απουσίαν 9 ετών εις Άγιον Όρος την μονήν Ξηροποτάμου. Την 4 Δεκεμβρίου 1784 απέθανε περίπου 70 ετών. Ενθ. αν. σελ. XXXVIII, σημ. 4 ο Legrand αναφέρει ότι την ακριβή χρονολ. του θανάτου του Δαπόντε την έδωκε ο Σ. Οικονόμος εν τη μελέτη του περί του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου εν Πανδώρα τομ. XXII (Athenes 1871 σελ. 314) την [...] εις μικρόν χειρόγραφον περιέχον έργα του Δαπόντε και ανήκον εις τον Νεόφυτον Δέρκων. Το χειρόγραφον είναι εκείνο το οποίον αναφέρει ο Παπαδόπουλος-Κεραμεύς εις την έκθεσιν παλαιογραφικών και φιλολογικών ερευνών εν Θράκη και Μακεδονία κατά το έτος 1885 Κωνστ. 1886 σελ. 11 σημ. 2 - όπου σημειώνει ότι "επί τη β΄πινακίδι του υπ. αριθμ. 27 χειρογράφου Βιβλιοθήκης του Συλλόγου Κωνστ. αναγινώσκεται "Καισάριος μοναχός Δαπόντες Σκοπελίτης, απέθανεν εις τας αψπδ΄δεκεμβρίου δ΄. ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας, εις το Άγιον Όρος, εις την μονήν των αγίων Τεσσαράκοντα του Ξηροποτάμου, και ο Θεός να τον αναπαύση" Περισσότεραι πληροφορίαι περί της ζωής και της δράσεως του Δαπόντε βλέπε εις την ανωτέρω βιογραφίαν του Legrand, όπου και πλήρης αναγραφή και περιγραφή των έργων του Δαπόντε εκδιδομένων και ανεκδότων.
Τύπος γεγονότος
Άλλο
Παραπομπή
Δακικαί Εφημερίδες. Ephemerides Daces ou chronique de la gueue de quatre ans (1736 - 1739) par Constantin Dapontes...
Τίτλος
Δακικαί Εφημερίδες. Ephemerides Daces ou chronique de la gueue de quatre ans (1736 - 1739) par Constantin Dapontes...
Τύπος
Βιβλία
Συγγραφείς
Emile Legrand
Δημοσίευση
t. III, Paris 1888
Σελίδα αναφοράς
IX κεξ.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
