ἀντίο
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀντίο
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επιφώνημα
Τυπολογία
ἀντίο ἐπιφών. κοιν. ἀdίο Θήρ. Πάρ. κ. ἀ. ἀdίου Λέσβ. κ. ἀ. ἀτίο Κύπρ.
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ Ἰταλ. ἢ Ἑνετ. adio Διὰ τὸν τύπ. ἀτίο ἰδ. Χπαντελίδ. Φωνητ. 46.
Σημασιολογία
Ἐπιφώνημα χαιρετίσμοῦ κατὰ τὴν ἀναχώρησιν ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ ἀναχωροῦντος καὶ ὡς ἀπάντησις ὑπὸ τοῦ προπέμποντος: Ἀντίο σας καὶ καλὲς ἀντάμωσες. - Ἀντίο͵ ᾿ς τὸ καλό. Ἀντίο κιˬ ὁ Θεὸς μαζί σου κοιν. || Φρ. εἷρων.: Ἀντίο μυˬαλὰ (ἐπὶ τοῦ μωρολογοῦντος) πολλαχ. Ἀντίο τσερβέλλο (συνών. τῇ προηγουμένῃ) Παξ. Ἀντίο μαστέλλο (ἐκ τῆς πλήρους Ἰταλ φρ. Adio mastello con tutti i piatti, ἐπὶ ἀνεπανορθώτου καταστροφῆς) Ζάκ. Προπ. (Κύζ.) Ἀdίο τοὺς μαστόρους (ἐπὶ ἀπελπιστικῆς καταστάσεως) Πάρ. Ἀντίο Γλαρέτζα (ἐπὶ πράγματος ἐκλιπόντος κττ. Γλαρέτζα = Κυλλήνη) Πελοπν. (Ἀρκαδ. Καλαβρυτ. Κορινθ. Πάτρ. κ.ἀ.) Ἀντίο Κλαρέτζα, πρίμα Κατάκολο (ἀφήσαμεν τὴν Κυλλήνην καὶ πλέομεν πρὸς τὸ Κατάκολον. Συνών. τῇ προηγουμένῃ) Λευκ.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA