ἀντρίτσης
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀντρίτσης
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Αρσενικό
Τυπολογία
ἀντρίτσης ὁ, Α.Ρουμελ. (Σωζόπ.)
Ετυμολογία
᾿Εκ τοῦ οὐσ. ἄντρας καὶ τῆς παραγωγικῆς καταλ. -ίτσης.
Σημασιολογία
Ὁ σύζυγος, θωπευτικῶς: Παροιμ. Ἄντρα μου, ἀντρίτση μου, καλέ μου καβαλλάρι (ἐπὶ τῶν ἐπαινούντων τινὰ δι᾿ ἀρετὰς ἀνυπάρκτους). || ᾌσμ. Σῦρε, πάνε ᾽ς τὸν Κωνσταντῆ, ἴσως αὑτὸς σὲ πάγῃ. -᾿Αντρίτση μου, ’ς τὸν τόπο μου, πά’ ἡ ψυχή μου βγαίνει. Συνών. ἀντρίτσι 2.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA