ἀστραποπέλεκας

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀστραποπέλεκας

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Ουσιαστικό

Γένος

Αρσενικό

Τυπολογία

ἀστραποπέλεκας ὁ, ΚΚρυστάλλ. Ἔργα 2, 139 ΜΦιλήντ. Θρῦλ. 30 ἀστροπέλεκας ΚΚρυστάλλ. Ἔργα 2,118 ΝΠολίτ. Παραδ. 2,834 - Λεξ. Βλαστ. 363.

Ετυμολογία

᾿Εκ τῶν οὐσ. ἀστραπὴ καὶ πέλεκας. Τὸ ἀστροπέλεκας καθ᾿ ἁπλολογίαν.

Σημασιολογία

Κεραυνός: Μᾶς ξεκώφαιναν οἱ βρόντοι καὶ τὰ ρεκάσματα κ' οἱ βρουχισμοὶ τοῦ ἀνήμερου ἀστραποπέλεκα ΚΚρυστάλλ. ἔνθ’ ἀν. 2,139. ᾿Αστροπέλεκας ξαφνικὸς ἔπεσε κατάκορφ’ ἀπάνω του καὶ τοῦ γκρέμισε ὅλα τὰ φύλλα καὶ τὰ ὡραῖα κλωνάριˬα ΚΚρυστάλλ. ἔνθ’ ἀν. 2,118 || Ποίημ.: Βροντάει ὁ ἀστραποπέλεκας κιˬ ἀντιβροντάει τὸ κῦμα ποῦ τὸν σέρνει ΜΦιλήντ. ἔνθ’ ἀν. Συνών. ἰδ. ἐν λ. ἀστραπὴ 2.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/