αὐθάδης

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

αὐθάδης

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

αὐθάδης ἐπίθ. λόγ. κοιν. αὐθάδιˬος Θρᾴκ. (Μυριόφ.) αὐθάδιˬους Θρᾴκ. (Μάδυτ. κ.ἀ.) εὐτάδιˬος Μύκ.

Χρονολόγηση

Αρχαίο

Ετυμολογία

Τὸ ἀρχ. ἐπίθ. αὐθάδης.

Σημασιολογία

1)Θρασύς, προπετὴς ἔνθ’ ἀν.: Ὁ ἀμαθὴς εἶναι καὶ αὐθάδης κοιν. Αὐθάδιˬα λόγιˬα Μυριόφ. Συνών. αὐθάδικος. 2)Ἀνεξάρτητος, χειράφετος Μύκ.: Ὁ δεῖνα εἶναι εὐτάδιˬος.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/