ἀποκαλόθες
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀποκαλόθες
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίρρημα
Τυπολογία
ἀποκαλόθες ἐπίρρ. Εὔβ. (Κονίστρ.) ᾿ποκαλόθες Εὔβ. (Αὐλωνάρ. Κονίστρ.) ἀποκαλοῦθες Εὔβ. (Ὄρ.) ἀποκαλόθις Κύθηρ.
Ετυμολογία
᾿Εκ τῶν φρ. ἀπὸ καλὸ-ἀπὸ καλοῦ καὶ τῆς παραγωγικῆς καταλ –θες. ᾽Ιδ. ΒΦάβην ἐν ’Αθηνᾷ 43 (1931) 91.
Σημασιολογία
1) ’Εξ ἀγαθῆς προαιρέσεως Εὔβ. (Αὐλωνάρ. Κονίστρ. Ὄρ.): Τάχατες τό ᾿καμε ἀποκαλοῦθες; πο͜ιὸς ξέρει; Ὄρ. ᾿Αποκαλόθες του τὸ εἶπε Κονίστρ. 2) Ἀπὸ τὸ καλὴν οἰκογένειαν, ἐξ εὐγενῶν Κύθηρ.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA