ἀποκαλόθες

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀποκαλόθες

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίρρημα

Τυπολογία

ἀποκαλόθες ἐπίρρ. Εὔβ. (Κονίστρ.) ᾿ποκαλόθες Εὔβ. (Αὐλωνάρ. Κονίστρ.) ἀποκαλοῦθες Εὔβ. (Ὄρ.) ἀποκαλόθις Κύθηρ.

Ετυμολογία

᾿Εκ τῶν φρ. ἀπὸ καλὸ-ἀπὸ καλοῦ καὶ τῆς παραγωγικῆς καταλ –θες. ᾽Ιδ. ΒΦάβην ἐν ’Αθηνᾷ 43 (1931) 91.

Σημασιολογία

1) ’Εξ ἀγαθῆς προαιρέσεως Εὔβ. (Αὐλωνάρ. Κονίστρ. Ὄρ.): Τάχατες τό ᾿καμε ἀποκαλοῦθες; πο͜ιὸς ξέρει; Ὄρ. ᾿Αποκαλόθες του τὸ εἶπε Κονίστρ. 2) Ἀπὸ τὸ καλὴν οἰκογένειαν, ἐξ εὐγενῶν Κύθηρ.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/