ἀποπουθενὰ

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀποπουθενὰ

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίρρημα

Τυπολογία

ἀποπουθενὰ ἐπίρρ. ἀποπουθὲ Πόντ. (Ὄφ.) ἀπισπουθὲ Πόντ. (Ὄφ.) ἀποπουδὲν Πόντ. (Χαλδ.) ἀποπουθενὰ κοιν. ἀπουπ’θινὰ βόρ. ἰδιώμ. ’ποπουθενὰς Εὔβ. (Αὐλωνάρ.)

Ετυμολογία

᾿Εκ τῆς προθ. ἀπὸ καὶ τοῦ ἐπιρρ. πουθενά.

Σημασιολογία

Δεικτικὸν ἐπίρρ. συσχετικὸν τοῦ ἐρωτηματικοῦ ἀποποῦ 1) ’Απ' οὐδενὸς τόπου, οὐδαμόθεν κοιν. καὶ Ποντ. (Ὄφ. Χαλδ.): Ἔσβησε τὸ πανηγύρι μας, γιˬατὶ τώρᾳ πεˬὰ ἀποπουθενὰ δὲν ἔρχονται κοιν. ᾽Αποπουδὲν ’κὶ φάνθεται (δὲν φαίνεται) Χαλδ. ᾿Αποπουδὲν ᾿κ᾿ εἶδες ἀτον νὰ ἔρται; (δὲν τὸν εἶδες νὰ ἔρχεται ἀποπουθενά;) αὐτόθ. ᾿Αποπουδὲν τι δὲν ἔχπασες; (ἐξερρίζωσες τίποτε, ἤτοι ὠφελήθης;) αὐτόθ. ’Απισπουθὲ οὐτ' ἔκουσα τίπο (δὲν ἤκουσα τίποτε) Ὄφ. 2) Δι᾿ οὐδενὸς τόπου κοιν.: ᾽Αποπουθενὰ δὲν περνᾷς, εἶναι γκρεμνάς. Εἶναι βαθὺ τὸ ποτάμι, ἀποπουθενὰ δὲν περνε͜ιέται. 3) ’Απ’ οὐδενὸς προσώπου κοιν.: ᾿Αποπουθενὰ δεν περιμένω βοήθεια, μὲ λησμόνησαν ὅλοι. Ἀποπουθενὰ δὲν περιμένω κἀνένα καλό. Ἔχει ἀποπουθενὰ τίποτα; - Ἔχει κἄτι ἀπὸ τὸ παιδί του. 4) ᾿Αορίστως ἀπό τινος τόπου ἤ προσώπου κοιν. καὶ Πόντ. (Ὄφ. Χαλδ.): Κἄπο͜ιος θά 'ρθῃ ἀποπουθενὰ νὰ μᾶς ἰδῇ. Θὰ περάσουμε τὸ ποτάμι ἀποπουθενά. || Φρ. 'Αποπουδὲν ’ς σὰ έρ μ᾿! (εἴθε νὰ ἔπεφτε ἀποπουθενὰ ᾿ς τὰ χέρια μου!) Χαλδ.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/