ἀθέλητος

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀθέλητος

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

ἀθέλητος ἐπίθ. ΓΒλαχογιάνν. Λόγοι κι ἀντίλογ. 77 ΚΠαλαμ. Ὕμν. ᾽Αθην.2 48 ἀνηθέλητος Θράκ.(Σαρεκκλ.) ἀνηθέλητους Μακεδ. (Μελέν.)

Χρονολόγηση

Μεσαιωνικό

Ετυμολογία

Τὸ μεσν. ἐπίθ. ἀθέλητος. Ὅτι ἡ λ. καὶ ἀρχ. μαρτυρεῖ τὸ ἐπίρρ. ἀθελήτως.

Σημασιολογία

1) ᾽Ακούσιως ΚΠαλαμ. ἔνθ’ ἀν. ΓΒλαχογιάνν. ἔνθ’ ἀν.: Καὶ τώρα θὰ τὸν κινήσουμε ἔρημο χωρὶς τ᾽ ἀκριβό του ταίρι, γαμπρὸν ἀθέλητο κι ἀγύριστο σὲ γάμο θλιβερὸ ΓΒλαχογιάνν. ἔνθ᾽ ἀν. || Ποίημ. . . . . . ἀθέλητος ὁ στοχασμός μου πάει ᾽ς τοὶς πεντάμορφες θεὲς τοῦ κόσμου ΚΠαλαμ ἔνθ᾽ ἀν. 2) Ὁ ἄνευ θελήσεως, διστακτικός, ἀμφιρρεπὴς Θράκ. (Σαρεκκλ.) Μακεδ. (Μελέν.): Δὲν τὸν ἀφίνεις, βρὲ ἀδελφέ, αὐτὸς εἶναι ἀνηθέλητος Σαρεκκλ. Μὴ δίνῃς πίστι ᾿ς αὐτοῦ τοῦ ἀνηθέλητου τὰ λόγια αὐτόθ. Πβ. ἄθελος.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/