Voir le fichier PDFἀλλοίμονος
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀλλοίμονος
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίθετο
Τυπολογία
ἀλλοίμονος ἐπίθ. Βιθυν. ἀλλοίμουνους Θράκ. (Αἶν.)ἀγλοίμονος Κεφαλλ. ἀγλοίμανος Κεφαλλ. ἀλλ͜οιὸς Ἤπ. Ἐκ τοῦ ἐπιφων. ἀλλοίμονο. Ἡ λ. καὶ μεσν. Πβ. Ἀκολουθ. Σπανοῦ (ἔκδ.
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ ἐπιφων. ἀλλοίμονο. Ἡ λ. καὶ μεσν. Πβ. Ἀκολουθ. Σπανοῦ (ἔκδ. ELegrand Biblioth. gr. vulg. 2,34)«ὁΘεὸς νὰ σὲ καταργήσῃ, ὦ σπανὲ ἀλλοίμονε, ἀθώρετε, ἀκτένιστε!»
Σημασιολογία
1)Ἀλιτήριος Κεφαλλ. 2)Πλεονέκτης Κεφαλλ. 3)Ἀσθενικὸς τὸ σῶμα, καχετικὸς τὸ Βιθυν. Ἤπ. Θρᾴκ. (Αἶν.)Κεφαλλ.: Γνωμ. Παντρεύετ᾿ὁ ἀλλ͜οιὸς ἀπὸ δαῦτον, παίρνει τὴν ἀλλ͜οιὰν ἀπὸ δαύτην καὶ ἀλλ͜οιὰ ἀπὸ τὰ παιδιˬὰ ποῦ θὰ κάνουν (ἐπὶ κακοῦ γάμου)Ἤπ. Ἡ λ. ὑπὸ τὸν τύπ. Ἀλλοίμονος καὶ ὡς ἐπών. Πελοπν. (Μεσσ.)
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
