Voir le fichier PDFἀναμαλλιˬάζω
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀναμαλλιˬάζω
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ρήμα
Τυπολογία
ἀναμαλλιˬάζω σύνηθ. ἀναμαλλιˬάζου βόρ. ἰδιώμ. ἀνεμαλλιˬάζω ἐνιαχ. ἀνιμαλλιˬάζου Σάμ. κ. ἀ. Μετοχ. ἀναμαλλιˬασμένος κοιν. ᾿νεμαλλιˬασμένος Ἰων. (Σόκ.)
Ετυμολογία
Ἐκ τῆς προθ. ἀνὰ καὶ τοῦ ρ. μαλλιˬάζω.
Σημασιολογία
1) ᾿Αναδίδω, φύω μαλλὶ (α) ᾿Επὶ νέου, ἀρχίζω νὰ βγάζω μαλλιˬὰ εἰς τὸ πρόσωπον, νὰ ἀποκτῶ γένειον πολλαχ.: ᾿Αναμάλλιˬασε τὸ παιδί μας. (β) ’Επὶ μαλλίνου ὑφάσματος, ἐνεργ. καὶ μεσ ἀναδίδω χνοῦν πολλαχ.: Τὸ ὕφασμα ἀναμαλλιˬάζει Λεξ. Δημητρ. Τὰ σαΐσματα ἀναμαλλιˬάζουν ’ς τὴ νεροτρουβή Πελοπν.(Κλουτσινοχ.) Ἅμα θέλ’νι ν᾿ ἄναμαλιˬάζ’νι οἱ βιλέντζις, τοὶς πααίν’νι ᾿ς τὴ νιρουτριβιˬὰ κ᾿ ἰκεῖ πέφτ’ νιρὸ ἀπουψ’λὰ κιˬ ἀναμαλλιˬάζ’ντι Στερελλ.(Εὐρυταν.) Ροῦχο ἀναμαλλιˬασμένο πολλαχ. Συνών. τῆς μετοχ. ἀναμαλλιˬάρις 1β, χνουδωτός. 2) ᾿Ανορθώνω τὰς τρίχας μου Πελοπν.(᾿Αρκαδ.) Σάμ. Στερελλ. (Αἰτωλ) κ. ἀ.-Λεξ. Αἰ» Ἅμα πεισμώ’ ἡ γάττα ἀναμαλλιˬάζ’ κὶ ρίχντι ἀπάν’ γιˬὰ νὰ σ’ βγά’ τὰ μάτια Αἰτωλ. ǁ Φρ. Σὰν ἀναμαλλιˬασμένους γάττους (ἐπὶ τοῦ ἔχοντος ἠνωρθωμένας τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς) Αἰτωλ. β) Μεταφ. αἰσθάνομαι φρικίασιν, φρικιῶ Στερελλ. (’Αρτοτ.): Ἀναμάλλιˬασι τοὺ πρόσουπου μ᾽ ἀπ’ τοὺ κρύου. 3) Φέρω, προξενῶ ἀταξίαν εἰς τὴν κόμην, κάμνω ἄνω κάτω τὰ μαλλιὰ πολλαχ.: Ἐσὺ δὲ μὲ χτενίζεις, μ᾿ ἀναμαλλιˬάζεις. Λεξ. Πρω. Μὴ μ᾿ ἀναμαλλιˬάσῃς! Λεξ. Μ.’Εγκυκλ. Ἀναμαλλιˬάστηκα Πελοπν. (Λακων.) Πῶς ἀναμαλλιˬάστηκες ἔτσι; Λεξ. Δημητρ. Ποῦ ἤσουνα κ᾽ εἶσαι ἀναμαλλιˬασμένη; Λεξ. Πρω. Ἡ κόρη ὁλόρθη, ἀναμαλλιˬασμένη, μὲ μάτιˬα σπιθοβόλα καὶ ἀγγελοκάμωτο πρόσωπον ἐχοροπηδοῦσε Ακαρακαβίτς. Ζητιᾶν. 95 ǁ ᾊσμ. Τότες ἡ μάρτα ἔκλαιεν ταὶ ἀναμαλλιˬασμένη φιλᾴ τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ…. Κύπρ. Ηὗρα τσοὶ νεˬοί ξεσκούφωτοι, τσοὶ νεˬὲς ᾽νεμαλλιˬασμένες (μοιρολ.) Σόκ. Συνών. τῆς μετοχ. ἀναμαλλιˬάρις 1, ἀνάμαλλος. Πβ. ἀναμαλλιˬαρίζω.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
