ἀπαντία

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀπαντία

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Ουσιαστικό

Γένος

Θηλυκό

Τυπολογία

ἀπαντία ἡ, Πόντ. ἀπαντίγιˬα Πόντ. (Κερασ.) ἀπάντιˬα Ἤπ. (Χουλιαρ.)

Ετυμολογία

᾿Εκ τοῦ ρ. ἀπαντῶ. ᾽Ιδ. ΓΧατζιδ. ΜΝΕ 2, 227.

Σημασιολογία

1) Συνάντησις Πόντ. (Κερασ. κ.ἀ.) Συνών. ἰδ. ἐν λ. ἀπάντημα 1. 2) Ἀπάντημα 2, ὃ ἰδ. Ἤπ. (Χουλιαρ.): Οὑ δραγάτ’ς ἔκαμι καλὴ ἀπάντιˬα. 3) Ἀπαντημός, ὃ ἰδ., Ἤπ. (Χουλιαρ.): Δὲν ἔ’ ἀπάντιˬα αὐτὸ τοὺ σ’λλί. 4) Ἀπάντησι 3, ὃ ἰδ., Ἤπ. (Χουλιαρ.): Δὲν ἔ᾽ ἀπάντιˬα που κἀέναν.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/