γροὺτς

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

γροὺτς

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επιφώνημα

Τυπολογία

γροὺτς σύνηθ. γρούτσα σύνηθ. καὶ Πόντ. γρούτσου ἐνιαχ.

Ετυμολογία

Λέξις ἠχομιμητική.

Σημασιολογία

1) Ἐπὶ τοῦ ἤχου τοῦ παραγομένου ὑπὸ ζώων τρωγόντων σκληρὰν τροφῆν σύνηθ. καὶ ΙΙόντ.: Γρούτς γρούτς, μιˬὰν ὥρα τὶ τρώει ἐκεῖνο τὸ ποντίκι πίσω ἀπὸ τὸ μπαοῦλο; σύνηθ. Συνών. κρίτς. 2) Ἐπὶ τῆς φωνῆς τῶν χοίρων σύνηθ. Συνών. γκούτς. 3) Ἐπὶ τοῦ ἤχου τοῦ παραγομένου δι᾽ ὀξέος ὀργάνου, ἰσχυρῶς συρομένου ἐπί τινος ἐπιφανείας σύνηθ. : Τοῦ τραβάει, γρούτς, μία μὲ τὰ νύχιˬα καὶ τοῦ μαδάει τὸ πρόσωπο σύνηθ. Γρούτς, μιˬὰ μὲ τὸ σουγιˬά, τοῦ σκίζει τὸ παντελόνι σύνηθ. || ᾎσμ. Νὰ κ᾽ ἡ μπάρμπας ἀπὸ πέρα|γράτσα γρούτσα τὴ μαχαίρα Εὔβ. (Ἁγία Ἄνν.) Συνών. γράτς, χρούτς.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/