ἀττέλαγος
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀττέλαγος
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Αρσενικό
Τυπολογία
ἀττέλαγος ὁ, ἀτσέλεγος Κρήτ. ἀτσέλεgος Κρήτ. ἀτ-τάλογο Καλαβρ. (Χωρίο Ροχούδ.) ἀτ-τάλοgου Καλαβρ. (Καρδ.) ἀτ-τάλαgου Καλαβρ. ἀστάλαχο Καλαβρ (Μπόβ.) ᾽στάλαχο Καλαβρ. (Μπόβ. Χωρίο Βουν.)
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ ἀρχ. οὐσ. ἀττέλαβος. Πβ. ΜΣτεφανίδ. ἐν Λεξικογρ. Ἀρχ. 5 (1918/2Ο) 70 κἑξ.
Σημασιολογία
Εἶδος ἀκρίδος, ὁ τοῦ Ἀριστοτέλους ἀττέλαβος, ἀκρίδιον τὸ ἐκτοπιστικὸν (acridium migratorium) τῆς τάξεως τῶν ἀκριδίων (acridii) τῶν ὀρθοπτέρων ἐντόμων Καλαβρ. (Καρδ. Μποβ κ.ἀ.) Συνων *ἀττελαγάρα, *ἀττιελαγῖνα. [**]
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA