ἀπποῦντο
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀπποῦντο
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίρρημα
Τυπολογία
ἀπποῦντο ἐπίρρ. Ἀθῆν. Νάξ. Πάρ. Χίος ἀπποῦdο Κρήτ. Νάξ. (Γαλανᾶδ.) ἀππ’ντὸ Πάρ. (Λεῦκ.) ἀπποῦντου Λέσβ. (Πάμφιλ.) ἀππούdου Νάξ. (Ἀπύρανθ.) ἰπποῦντο Ἰθάκ. Κύθηρ. Πελοπν. (Δημητσάν.) ἰbοῦντο Κύθηρ. ἀπόντο Ζάκ. ἀπόντε Μεγίστ. ἀπόdος Νάξ. (Ἀπύρανθ.) ἀπόdου Νάξ. (Ἀπύρανθ.) ἰπόντο Πελοπν. (Καλάβρυτ.) ἰπόντου Στερελλ. (Αἰτωλ.)
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ 'Ιταλ. appunto. Οἱ τύπ. μὲ ο ἀντὶ ου ἐκ τοῦ ἀντιστοίχου Ἑνετ. aponto, καθ’ ἃ καὶ πόντα παρὰ τὸ πούντα. Ὁ τύπ. ἀπόντο καὶ ἐν ἐγγράφῳ τοῦ 1628.
Σημασιολογία
1)Ἀκριβῶς, ἐπὶ χρόνου ἔνθ’ ἀν.: Ἦρθε ἀπποῦντο Ἀθῆν. Ἀπποῦdο μεσημέρι Γαλανᾶδ. Ἀπποῦντου μισάνυχτα Πάμφιλ. Δώδεκα ἰπποῦντο Δημητσάν. Τὸ κρέας εἶναι ἰπόντο μισὴ ὀκὰ Καλάβρυτ. Φεύγει τὸ βασιλεˬόπουλλο μιˬὰν ἡμέρ’ ἀπόdος τὸ μεσημέρι (ἐκ παραμυθ.) Ἀπύρανθ. 2)Οὐσ. ἀκριβὴς στιγμὴ χρόνου Ἀθῆν: ’Σ τὸ ἀπποῦντο ἔφτασε.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA