ἀποκάτωθεν

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀποκάτωθεν

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίρρημα

Τυπολογία

ἀποκάτωθεν ἐπιρρ. ἀμάρτ. ᾽ποκάτωθεν Κύπρ. ἀποκάτουθε Κεφαλλ. ἀπουκάτουθε Κεφαλλ. ἀποκάθεν Πόντ. (Χαλδ.) ἀποκάθε Πόντ. ἐπουκάθε Πόντ. (Ὄφ.) ἀποκατοῦσε Τσακων.

Χρονολόγηση

Μεσαιωνικό

Ετυμολογία

Τὸ μεσν. ἐπιρρ. ἀποκάτωθεν, ὃ ἐκ τοῦ ἀρχ. ὑποκάτωθεν. Περὶ τῶν τύπ. ἀποκάθεν κλπ. ἰδ. ἌνθΠαπαδοπ. ἐν ᾿Αθηνᾷ 29 (1917) Λεξικογρ. ᾿Αρχ. 112, 115, 144. Ὁ τύπ. ἀποκατοῦσε ἔχει τὸ σ ἀντὶ τοῦ θ ἴσως κατ’ ἀρχαίαν κληρονομίαν.

Σημασιολογία

1) Ὑποκάτω τινὸς Κεφαλλ. Κύπρ. Τσακων.: ᾽Εκεῖ ἀποκάτουθέ μου ἔβλεπα Κεφαλλ. ᾿Αποκατοῦσε ὰν ἐία (ἀποκάτω ἀπὸ τὴν ἰτιὰ) Τσακων. Οἱ κόε μὲ τοὺ τζουφάλε ἀποκατοῦσε ἀπὸ τοὺ φτεροῦγε (οἱ κόττες μὲ τὸ κεφάλι ἀποκάτω ἀπὸ τοὶς φτεροῦγες) αὐτόθ. || ᾎσμ. ’Ποκάτωθεν ’ποῦ τὸ τοιχιˬὸν οὕλοι ξημερωθήκαν Κύπρ. 2) Κάτωθεν, ἐκ τῶν κάτω Πόντ. (Ὄφ. Χαλδ. κ.ἀ.): Ἔρθα ἀποκάθεν ἀσ’ σὸ χωρίον Χαλδ.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/