ἁγιˬὰ-Βαρβάρα

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἁγιˬὰ-Βαρβάρα

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Ουσιαστικό

Γένος

Θυληκό

Τυπολογία

ἁγιˬὰ-Βαρβάρα ἡ, σύνηθ. ἅγιˬα-Βαρβάρα Ἀθῆν. Πελοπν. (Καλάβρυτ. Λακεδ. Μεσσ.) Σῦρ. (Ἑρμούπ.) κ.ἀ. ἁΐα-Βαρβάρα Πόντ. (Τραπ.) ἁὰ-Βαρβάρα Κάρπ. ἅι-Βαρβάρα Πελοπν. (Κυνουρ. Λακεδ. κ.ἀ.) ἁε-Βαρβάρα Πόντ. (Κρώμν. Τραπ. Χαλδ.) ἁγιˬὸ-Βαρβάρα Πελοπν.

Ετυμολογία

Ἐκ παραθέσεως τοῦ ἐπιθ. ἁγία καὶ τοῦ ὀν. Βαρβάρα. Τῶν τύπ. ἅι-Βαρβάρα, ἁε-Βαρβάρα καὶ ἁγιˬὸ-Βαρβάρα τὸ ἅι-ἁε- καὶ ἁγιὸ- μετεφέρθη ἐκ τοῦ ἀρς. γέν., διότι τοῦτο καταστὰν ἄκλιτον ἀπέβαλε κατὰ μικρὸν τὴν σημ. τοῦ γέν.

Σημασιολογία

Ἡ ἁγία Βαρβάρα, τῆς ὁποίας ἡ ἑορτὴ τελεῖται τὴν 4ης Δεκεμβρίου ἔνθ᾿ ἀν.:Φρ. Κρατεῖ τ᾿ς ἁγιˬὸ-Βαρβάρας τὰ κλειδιˬὰ (κάθεται ἀπρακτῶν) Πελοπν. || Γνωμ. Ἁγιˬὰ-Βαρβάρα γέννησε κιˬ ὁ Σάββας ἀπεκρίθη κιˬ ἅις-Νικόλας ἔδραμε νὰ πά᾿ νὰ τὸ βαφτίσῃ (περὶ τῆς χιόνος, ἡ ὁποία ἄρχεται πίπτουσα ἀραιὰ καὶ διαλυομένη ἀπὸ τῆς 4ης Δεκεμβρίου, πυκνοῦται δὲ καὶ καθίσταται ἀδιάλυτος καὶ συμπαγὴς τὴν ἑορτὴν τοῦ ἁγίου Νικολάου 6ην Δεκεμβρίου. Πβ. ΝΠολίτ. Παροιμ. 1,238 κἑξ.) Κύθν. Ἁε-Βαρβάρα φύσα, ἁε-Σάββα βρέξον, ἁε-Νικόλα όντσον (χιόνισον. Ἐπὶ τοῦ ἐνσκήπτοντος χειμῶνος κατὰ τὰς τρεῖς συνεχεῖς ταύτας ἡμέρας) Κρώμν. Τραπ. Ἡ λ. καὶ ὡς τοπων. Αἴγιν. Κάρπ. Κρήτ. Κύπρ. κ.ἀ.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/