ἁγιˬὰ-Μαρῖνα
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἁγιˬὰ-Μαρῖνα
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Θυληκό
Τυπολογία
ἁγιˬὰ-Μαρῖνα ἡ, σύνηθ. ἅγιˬα-Μαρῖνα Πελοπν. (Πύργ.) Χίος κ.ἀ. ἅι-Μαρῖνα Καππ. (Ἀνακ.) Στερελλ. (Μεσολόγγ.) κ.ἀ. ἁε-Μαρῖνα Πόντ. (Τραπ. Χαλδ. κ.ἀ.)
Ετυμολογία
Ἐκ παραθέσεως τοῦ ἐπιθ. ἁγία καὶ τοῦ ὀν. Μαρῖνα.
Σημασιολογία
1)Ἡ ἁγία Μαρῖνα, τῆς ὁποίας ἡ μνήμη τελεῖται τὴν 17ην Ἰουλίου κοιν. καὶ Καππ. (Ἀνακ.) Πόντ. (Τραπ. Χαλδ. κ.ἀ.):Γνωμ. Ὁ Προκόπις κόφτ᾿ ἀγγούριˬα, | ἡ ἁγιˬὰ-Μαρῖνα σῦκα κιˬ ὁ ἅι-᾿Λιˬάς τὰ σταφυλάκιˬα | μέσ᾿ ᾿ς τὰ βεργοπανεράκιˬα (τοῦ ἁγίου Προκοπίου, 8ην Ἰουλίου, ὡριμάζουν οἱ σικυοί, τῆς ἁγίας Μαρίνης τὰ σῦκα, τοῦ δὲ προφήτου Ἠλία, 20ὴν Ἰουλίου, εἶναι ὥριμα ἀρκετὰ σταφύλια, ὥστε νὰ πληρωθοῦν δι᾿ αὐτῶν μικρὰ καλάθια) Μεσολόγγ. Τῆς ἁγιˬὰ-Μαρίνας σῦκο καὶ τοῦ ἅι-᾿Λιὸς σταφύλι (συνών. τῷ προηγουμένῳ) Πελοπν. (Μάν.) Ἡ λ. πολλαχ. καὶ ὡς τοπων. 2)Ὁ μὴν Ἰούλιος (ὀνομασθεὶς οὕτω ἕνεκα τῆς ἐπισημότητος τῆς κατ᾿ αὐτὸν τελουμένης ἑορτῆς τῆς ἁγιας) Καππ. (Ἀνακ.) Πελοπν. (Μεσσ.)
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA