ἀγράμπελη

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀγράμπελη

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Ουσιαστικό

Γένος

Θυληκό

Τυπολογία

ἀγράμπελη ἡ, ἀγριάμπελη Πελοπν. (Ἀνδρίτσ.) Σίφν. κ.ἀ. ἀγράμπελη σύνηθ. ἀγράbελη Κεφαλλ. κ.ἀ.

Ετυμολογία

Ἐκ τοῦ μεταγν. οὐσ. ἀγριάμπελος.

Σημασιολογία

Φυτὰ τῆς τάξεως τῶν βατραχιωδῶν (ranunculaceae) τοῦ γένους τῆς κληματίδος (clematis), κληματώση ἑλισσόμενα, ὅμοια πρὸς τὰ ἀγριοκλήματα ἔνθ᾿ ἀν. Ἰδ. ΘΧελδράιχ. 3 καὶ ΠΓενναδ. 517: Ποίημ. Λέγ᾿ ἡ ἀγράμπελη μυριˬανθισμένη ᾿ς τὸν ἄγριο πλάτανο ποῦ τὴ θωρεῖ ΑΒαλαωρ. Ἔργα 2,257 (ἔκδ. Μαρασλῆ) Ποῦ ἀνοίγουν τὰ τριαντάφυλλα κ᾿ οἱ δάφνες ἀνασαίνουν κ᾿ ἡ ἀνθισμένη ἀγράμπελη ἀπὸ τὸ βράχο σκύβει ΚΚρυστάλλ. Ἔργα 1,216. 1)Κληματὶς ἡ κιρρώδης (clematiw cirrhosa), ἡ τοῦ Διοσκορ. κληματῖτις καὶ πιθανῶς ἡ τοῦ Θεοφρ. ἀθραγένη ἔνθ᾿ ἀν. Συνών. ἀγριαμπελε͜͜ιά, ἀγριαμπελίνα, ἀμπελίνα, κλῶστρος, πλοκάδι, στροῦνος. 2)Κληματὶς ἡ φλογερὰ (clematis flammula), τῆς ὁποίας οἱ χλωροὶ ἀνθοφόροι κλάδοι τιθέμενοι παρὰ τὸ στόμιον σάκκων περιεχόντων γεννήματα, προφυλάσσουν αὐτὰ ἀπὸ τὰ ἔντομα Κεφαλλ.: ᾎσμ. Ἐβγῆκες τὴν πρωτομαγιˬὰ νὰ δροσιστῇς, κυρά μου, νὰ μάσῃς τὴν ἀγράbελη, νὰ κάψῃς τὴν καρδιˬά μου. Συνών. ἀγριαμπελίδα, ἀλογάκι. 3)Κληματὶς ἡ λευκάμπελος (clematis vitalba) ΠΓεννάδ. ἔνθ᾿ ἀν. Συνών. χελιδονεˬά. [**]

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/