ἀθε͜ιάφιστος

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀθε͜ιάφιστος

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

ἀθε͜ιάφιστος ἐπίθ. σύνηθ. ἀτε͜ιάφιστους Μακεδ. ἀτε͜ιάφιγος Πελοπον. (Κορινθ.) ἀδε͜ιάφιστος Εὔβ. (Κονίστρ.) ἀδε͜ιάφιγος Κεφαλλ. ἀδε͜ιάφνιστος Παξ. ἀκε͜ιάφ’γους Στερελλ (Αἰτωλ.)

Ετυμολογία

Ἐκ τοῦ στερητ. ἀ- καὶ τοῦ ἐπιθ. *θε͜ιαφιστὸς < θε͜ιαφίζω.

Σημασιολογία

Ὁ μὴ διὰ θείου ραντισθείς, ὁ μὴ θε͜ιαφισθείς, κυρίως ἐπὶ ἀμπέλων σύνηθ.: Ἀδε͜ιάφιστο ἀμπέλι-κλῆμα-σταφύλι Κονίστρ. Ἔμειναν τ’ ἀbέλιˬα ἀδε͜ιάφνιστα Παξ. Τί νὰ σοῦ κάμ’νι τὰ δόλια τ᾽ ἀμπέλιˬα ἀκε͜ιάφ’γα ; Αἰτωλ. ᾽Αδε͜ιάφιγο ἀbέλι Κεφαλλ. Συνών ἀθε͜ιάφωτος.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/