Objets Tous les centres
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 316214
Le temps et l΄espace chez Xenophane
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Le tragique comme histoire chez Hegel
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η ανακοίνωση είναι μέρος μιας μελέτης, που διερευνά την έννοια του τραγικού ως ιστορίας στη Φαινομενολογία του Πνεύματος και ανιχνεύει τις παράλληλες με ορισμένες φιλοσοφίες της ύπαρξης θέσεις καθώς και τις βασικές διαφορές. Οι στόχοι αυτοί περιορίζονται εδώ στην εξέταση δύο θεμάτων που ανήκουν στην προβληματική της πράξης, στην εγελιανή διαλεκτική του ατομικού και του γενικού: πρόκειται για την εγωιστική δραστηριότητα και για το θετικό χαρακτήρα κάθε πράξης της ατομικής συνείδησης στη ροή του κόσμου. Από την άλλη μεριά δείχνουμε τη σχέση της αντιμετώπισης της πράξης στον Έγελο, φιλόσοφο της οδύσσειας του πνεύματος, όπου οδύσσεια είναι η ιστορία, και στον Γκαμπριέλ Μαρσέλ, φιλόσοφο της διυποκειμενικότητας, όπου η φιλοσοφία είναι οδύσσεια πνευματική. Η εγελιανή σύλληψη της πράξης εγείρει ενστάσεις: Η άποψη ότι το όλο είναι πνεύμα ισοδυναμεί με «απατηλή αισιοδοξία», αφού η εγωιστική δραστηριότητα δεν οδηγεί σε μια νηφάλια έλευση του πνεύματος· κάτι τέτοιο ισχύει μόνο για μια σκέψη, που, παρά την οξυδέρκειά της, επιζητεί τη συμφιλίωση των αν...
Lean...W.M. To Ioannis Kolettis
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Lecoeur-Bourgois προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Lecture annotee de textes juveniles de Nietzsche
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Έχω από χρόνια στα σκαριά μια εργασία για τη Γέννηση της τραγωδίας κι ένα δοκίμιο αφιερωμένο στην Ελληνική Πολιτεία του Νίτσε. Φυσικά η μελέτη των άλλων περίπου σύγχρονων κειμένων του Νίτσε μου ήταν απαραίτητη. Τα κείμενα που παρουσιάζω εδώ έχουν τις δυσκολίες τους που μπορούν, κατά τη γνώμη μου, να μας οδηγήσουν σε χρήσιμες σκέψεις. Τα σχόλιά μου δεν τα κρίνω αρκετά τα δημοσιεύω με την ελπίδα να τραβήξουν άλλους γνώστες των αρχαίων ελληνικών κειμένων να μελετήσουν αυτά τα νεανικά κείμενα του Νίτσε που δείχνουν πως, από τη φιλολογική του εμπειρία της ελληνικής αρχαιότητας, διαπλάθει σταδιακά μα γρήγορα το φιλοσοφικό του στοχασμό. I. Όμηρος και κλασική φιλολογία. Είναι το εναρκτήριο μάθημα του Νίτσε στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στις 28.5.1869. Ο Νίτσε αναπτύσσει το ομηρικό ζήτημα μεταφέροντας επανειλημμένα το κοινό του από την αρχαιότητα (όπου οδεύει αναδρομικά, με αφετηρία την αλεξανδρινή φιλολογία και κατεύθυνση την πριν απ΄ τον Πεισίστρατο εποχή) στην μετά τον Βόλφ γερμανική κλασική φιλολογία, κι αντίστροφα. Συσχετίζει τις νεώτερες ο...
Legislation et dialectique d' après la «Republique» de Platon
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η πολιτική Επιστήμη έχει τη μορφή πρακτικής «αρχιτεκτονικής» επιστήμης, που περιλαμβάνει την Ηθική σαν επιστήμη των σκοπών και την Ανθρωπολογία σαν επιστήμη των κινήτρων της πράξης. Ταυτίζεται με την νομοθετική. Η πολιτική τάξη είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής στην ατομική και κοινωνική πράξη του αιτήματος της λογικής συνοχής και της αρχής της μη αντίφασης. Από αυτήν απορρέει η έννοια της δικαιοσύνης. Η πολιτική τάξη αποσαφηνίζει και εκφράζει την έννοια αυτή σε σχέση με την κοινωνική οργάνωση. Η πολιτική τάξη εκφράζει τη βούληση του φορέα της νομοθετικής εξουσίας, που πρέπει να είναι ενιαίος. Ο φορέας αυτός ενεργεί σε σχέση με την κοινωνία, όπως ο λόγος σε σχέση με τα άλλα δύο μέρη της ψυχής. Στο βαθμό που η διαλεκτική λειτουργία προϋποθέτει τον ίδιο φορέα και πραγματοποιείται σύμφωνα με την αρχή της μη αντίφασης, αποτελεί το υπόδειγμα της νομοθετικής λειτουργίας. Η λειτουργία όμως αυτή διαφοροποιείται από τη διαλεκτική, γιατί αποβλέπει στην πραγμάτωση της ωφέλειας της πόλης ενώ ο διαλεκτικός θέλει να γνωρίση τις «χωριστές» ουσίες των φαινο...
Legum et morum cura. Εξέλιξη μίας δικαιοπολιτικής αρχής από την ηγεμονία του Αυγούστου έως το τέλος της Ύστερης Αρχαιότητας
Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
Dimitra P. Karaboula: Legum et morum cura Gegenstand der vorliegenden Arbeit ist die Rolle der Herrschaft in Bezug auf die Formung eines einheitlichen politischen Bewusstseins unter den Bürgern in zwei verschiedenen von äußerster Wichtigkeit Zeiten der römischen Geschichte. Einerseits unter der Alleinherrschaft des Augustus als es zu einer heftigen Auseinandersetzung zwischen dem Herrscher und der Republik kam. andererseits unter dem Dominat als sich die politische und rechtliche Stellung der Bürger vom Grunde her im Rahmen eines Imperiums änderte; nunmehr sind diese keine Glieder einer übersehbaren politischen Gesellschaft (res publica) sondern Untertanen im Dienste des Kaisers und des Staates, wobei der Staat sich mit dem Kaiser identifiziert. Die Arbeit ist in zwei Einheiten geteilt. In der ersten Einheit werden anhand des philosophischen Werkes Ciceros das ideale Bild des Staates und des Herrschers wie auch die Begriffe des Guten bzw. Schicklichen behandelt. Cicero, dessen Werk besondere Wichtigkeit für die Zeit Augusti beigemessen w...
Leibniz, Hume, Aristotle on what is possible
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Χιούμ, στηριζόμενος στη διαίρεση του Λάιμπνιτς ανάμεσα σε αλήθειες δυνάμει του λόγου και αλήθειες δυνάμει των γεγονότων, διαίρεση για την αντικειμενικότητα της οποίας ο ίδιος ο Λάιμπνιτς είχε εύλογες επιφυλάξεις, διακήρυξε ότι κάθε πρόταση η οποία δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της είναι πλήρως δυνατή. Χρησιμοποιώντας αυτό το κριτήριο, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, είναι συνθήκη απλώς αναγκαία για τη δυνατότητα κάποιου πράγματος και άρα όχι και συνθήκη επαρκής, ο Χιούμ συνεπέρανε ότι οποιαδήποτε πρόταση δεν περικλείει αντίφαση, οσοδήποτε και αν φαίνεται κατά τα άλλα εξωφρενική - π.χ. «ο ήλιος δεν θα ανατείλει αύριο» - εκφράζει μια κανονική δυνατότητα και επ΄ ουδενί μπορεί να προαποκλειστεί. Την ίδια ιδέα επεξέτεινε και στην περίπτωση των αιτιακών κρίσεων (εκφερομένων ως υποθετικών λόγων με υπόθεση και απόδοση - conditionals - ) την υποθετική πρόταση των οποίων μπορεί κανείς να δεχθεί, ενώ την απόδοση όχι, χωρίς ωστόσο να αρθρώσει κάτι το αντιφατικό, δεδομένης της λογικής τους διαφοράς. Συνεπώς και των αιτιακών κρίσεων το αντίθετο θα είναι επ...
Leicester Stanhope προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Lejour de Prangery προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Lemonnier προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
