Objets Tous les centres

<< 10 10 >>

Total: 316214

Liber Clericus Civicus Maioris Consilii 1315-1318, Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Μπελλέτου Ἰουστινιάνου πρῴην δουκὸς Κρήτης καὶ τῶν συμβούλων του ἐδόθη καὶ παρεχωρήθη οἰκόπεδον εἰς τὸν ποτὲ Ἰάκωβον Βενιέρην τῆς συνοικίας Ἁγίου Ἱερεμίου πρὸς οἰκοδομήν. Ἐπὶ τοῦ οἰκοπέδου τούτου συμφώνως πρὸς τὴν παραχώρησιν ὤφειλε νὰ οἰκοδομήσῃ ἐντὸς δὐο ἐτῶν, πραγματι δὲ ᾠκοδόμησεν οἰκίας μετὰ πολλῶν κόπων καὶ δαπανῶν. Ἐπειδὴ ὅμως τὸ οἰκόπεδον τοῦτο δὲν εἶχε παραχωρηθεῖ νομοτύπως, ἐπανῆλθεν εἰς τῆν κοινότητα. Ἡ χήρα τοῦ Ἰακώβου τούτου μετὰ τῶν τριῶν τέκνων της, ζητεῖ νὰ τῇ ἐπιστραφῇ τὸ οἰκόπεδον ἤ νὰ ἀποζημιωθῇ διὰ τὰς οἰκοδομὰς τὰς ὁποίας ἔκτισεν ἐπ'αυτοῦ ὁ σύζυγός της. Ἐπειδὴ ἡ χάρις αὕτη ἐγένετο καὶ εἰς ἄλλους, ἀπεφασίσθη ἤ νὰ ἐπιστραφῇ εἰς αὐτὴν τὸ οἰκόπεδον, ἤ νὰ ἀποζημιωθῇ διὰ τὰ κτίρια, καὶ νὰ ἐνεργηθῇ τὸ μᾶλλον συμφέρον εἰς τὴν κοινότητα. 1315, Δεκεμβρίου 11 , αριθ. εγγράφου 11

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Clericus Civicus Maioris Consilii 1315-1318, Ὁ Δανιὴλ Γρέκος τιμαριοῦχος Κρήτης εἴς τινα ἰδιοκτησίαν του ἐν Χάνδακι πρὸς δυσμὰς κατεῖχε πόδας 27 οἰκοπέδου· εἰς τὰς ἀναγραφὰς ὅμως τῶν τιμαρίων φέρεται ὡς ἔχων δικαίωμα μόνον 13 ποδῶν. Ὁ εἰρημένος τιμαριοῦχος ἀνέκαθεν κατεῖχε τοὺς 27 πόδας ὡς καὶ διὰ μαρτύρων δύναται νὰ ἀποδειχθῇ, διὰ τοῦτο δυνατὸν ἡ ἀναγραφὴ νὰ εἶναι ἐσφαλμένη. Τὸ Μεῖζον Συμβούλιον Βενετίας βασιζόμενον εἰς τὴν ἀναφορὰν τοῦ δουκὸς Κρήτης Φαντίνου Δανδόλου καὶ τοῦ συμβούλου Παύλου Δονάτου, δι᾿ ἦς προτείνουσι τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ πλεονάζοντος οἰκοπέδου εἰς τὴν κοινότητα, δίδει ἐξουσίαν εἰς τὸν δοῦκα καὶ τοὺς συμβούλους Κρήτης, νὰ πράξωσι ὅτι μᾶλλον συμφέρει εἰς τὴν κοινότητα. 1317, Αὐγούστου 16, αριθ. εγγράφου 39

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Clericus Civicus Maioris Consilii 1315-1318, Ὁ Μαρῖνος Βαδόερος πρῲν δοὺξ Κρήτης καὶ οἱ εὐγενεῖς Πέτρος Βιτάλης καὶ Δάρδος Κονταρίνης σύμβουλοι εἶχον διαταχθῇ νὰ δώσωσιν ἐκ τῶν χρημάτων τῆς κοινότητος Κρήτης, οὐχὶ ὅμως ἐκ τῶν 2.000 ὑπερπύρων τὰ ὁποῖα ὀφείλουσι νὰ στείλωσιν εἰς Βενετίαν, πρὸς τὸν Μᾶρκον Ἰουστινιάνην ρέκτορα Σητείας τὰ ἀναγκαιοῦντα χρήματα διὰ τῆν ἀνοικοδόμησιν τῆς νήσου καὶ τοῦ φρουρίου ἤ καὶ τῶν οἰκιων αὑτης. Οἱ ἀνωτέρω ἒχοντες μόνον τὰς 2.000 ὑπερπύρων, τὰς ὁποίας εἶχον ἑτοίμους πρὸς ἀποστολὴν εἰς Βενετίαν, τῆ ἐπιμόνῳ παρακλήσει τοῦ Ἰουστινιάνη καὶ ὃπως ἀποσοβηθῇ ὁ κίνδυνος τοῦ τόπου καὶ τῆς νήσου ἒδωκαν τὰ ὑπέρπυρα ταῦτα πρός οἰκοδομὴν και ἐπισκευὴν τοῦ φρουρίου τούτου, λαβόντες ὑπ΄ ὂψει ὃτι ὑπὸ ζήλου κινούμενοι ἒδωκαν τὰ ἀνωτέρω ὑπέρπυρα κηδόμενοι τῆς τιμῆς ἡμῶν, τόσον πρὸς ὠφέλειαν τοῦ τόπου, ὃσον πρὸς ἀποτροπὴν κινδύνου, ἀπεφασίσθη νὰ γίνῃ χάρις εἰς αὐτούς, τῶν ποινῶν καὶ περιορισμῶν τῶν περιλαμβανομένων εἰς τὰς ἐντολάς τῶν, ἐν περιπτώσει παραβάσεως τούτων. 1316, Αὐγούστου 22, αριθ. εγγράφου 24

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1
<< 10 10 >>