Objects Κέντρον Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Total: 4244
Επίκουρου, Ηθική, εισαγωγή-μετάφραση- σχόλια Γιώργος Ζωγραφίδης, Αθήνα, Εξάντας (Αρχαίοι Συγγραφείς 1), 1991, 370 σσ.
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Επιθεώρηση του Διεθνούς Κέντρου και Θεωρίας του Δικαίου, τεύχος 3-4, Αθήνα, 1995
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Επιμύθιο σε μια βιβλιοκρισία
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Ερμηνευτικά στον Πλατωνικό Κρίτωνα
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
1. Der Dialog Kriton hat einen im strengen Sinne philosophischen Gehalt, der aber bisher mit Ausnahme der Abhandlung von Mewes (1890) sowie der interpretativen Arbeit von Guardini (1943) sonst kaum beachtet worden ist. Auch seine Struktur, welche dn Eindruck einer philosophischen Unreife entstehen läßt, ist implizite fast vollkommen tadellos. Aberer bedarf einer inneren Interpretation, welche ohne in das Werk fremde Inhalte hineinlegen zu wollen, vielmehr danach trachtet, die wirlkichen Inhalte desselben, und seien sie noch so implizite, herauszustellen. Der echt philosophische Teil erstreckt sich von 46 b-54 d, d.h. auf die Argumentation des Sokrates. 2.1 Grundlegung er theoretischen Ethik der Gerechtigkeit und deren Aufbau von der Seite des Nicht-Unrecht-Tuns (46 b-49 e). Am Beginn (46 b-c) setzt der Logos, die Vernfunft, sich selbst prinzipiell als die einzige Quelle von absoluter Gültigkeit in uns. Die zur Setzung, des Sachverständigen (επαίων), des vernünftig fungierenden Menschen, der Verwirklichung der Vernunft, leitenden unvollst...
Εσωτερικοί καθορισμοί της πράξεως και ηθική του καταλογισμού
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Entreprendre de rendre compte de la liberté morale sur le plan ontologique implique de se situer dans le cadre d' un dualisme au caractère essentialiste plus ou moins accusé, et ce, en vue d' expliquer la détermination se rapportant à l' agent soit au départ d' un mal naturel extrinsèque (le corps), soit au départ d' un mal moral intrinsèque (la raison débilitée). Plus spécifiquement, le concept de libre arbitre, en tant qu' acte consistant en un choix éthique, implique objectivement qu' il ait été préalablement établi, en tout état de cause, ce qu' est le bien ainsi que ce qu' est le mal, l' homme participant, de par sa nature même, de l' un et de l' autre. Aussi les déterminations intrinsèques de la liberté morale se ramènent-elles en dernière analyse à une question de nature, à savoir au caractère de l' agent. Il s' ensuit que le choix du bien apparaît, pour sa part, comme ce qui est logiquement prévisible compte tenu de la supériorité inhérente à la nature bonne de l' agent (le logistikon, la partie rationnelle de l' âme, selon Platon;...
Ευ. Μουτσόπουλου Les structures de l΄imaginaire dans la philosophie de Proclus, Paris, «Les Belles Lettres», 1985, 315 σελ.
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Ευ. Μόσχου, Η μεταφυσική αγωνία στον Παλαμά, Αθήνα, Παπαδήμας, 1993
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Ευαγγελία Μαραγγιανού - Δερμούση, Ο πρώιμος ελληνικός στοχασμός, Αθήνα, Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1987, 104 σελ.
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Ευθύνη και ελευθερία κατά τον Walter Schulz
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Walter Schulz versucht, eine zeitgemässe philosophische Ethik der Vergeschichtlichung und der Verantwortung darzustellen, die im Zeichen der Entmetaphysizierung steht. Entmetaphysizierung bedeutet einerseits die Aufhebung der Seinsmetaphysik durch eine dialektische Theorie der offenen Wirklichkeit und anderseits die Aufhebung der Metaphysik der Innerlichkeit durch eine Theorie der menschlichen Weltbezüge in praktischer Hinsicht. Die Entmetaphysizierung betrifft sowohl die praktische Vernunft als auch die Möglichkeit der Begründung der Ethik. Die Vernunft als die Vernunft des Menschen in ihrer praktischen Bestimmung betrachtet die Ordnung der Welt als eine dem Menschen aufgegebene Ordnung der Mitwelt unter dem Aspekt der praktisch-regulativen Idee des Guten. Da die Auffassung von einer metaphysisch vorgegebenen Ordnung der Welt nicht mehr verbindlich ist, kann keine metaphysische Ethik mehr entworfen werden. Ausserdem ist auch keine wissenschaftliche Ethik möglich, weil die ethische Einstellung eine Tathandlung des Ichs und keine empirische...
Εἶναι
Ενότητα: Λεξικό Προσωκρατικής Φιλοσοφίας
Είναι (το)
Εὐναίη
Ενότητα: Λεξικό Προσωκρατικής Φιλοσοφίας
Κατάκλιση (προσωποπ.)
