ἀπόκοτα
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀπόκοτα
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίρρημα
Τυπολογία
ἀπόκοτα ἐπίρρ. Κρήτ. Πελοπν. (Μάν.) Χίος - ΚΠαλαμ. Γράμματ. 1,158 ἀπήκοτα Ἰκαρ.
Χρονολόγηση
Μεσαιωνικό
Ετυμολογία
Τὸ μεσν. ἐπίρρ. ἀπόκοτα.
Σημασιολογία
1) Τολμηρῶς, θαραλέως Κρήτ. Πελοπν. (Μάν.) - ΚΠαλαμ. ἔνθ’ ἀν.: Καὶ πρὸς ἐμένα μίλησε πεˬὸ ἀπόκοτα καὶ πεˬὸ στοχαστικὰ ΚΠαλαμ. ἔνθ᾽ ἀν. 2) Ταχέως Ἰκαρ. Χίος: Πῆγε ἀπόκοτ’ ἀπόκοτα νὰ φωνάξῃ τὸν πατέρα του Χίος Ἀπόκοτα νἀ ᾿ρθῃς αὐτόθ. Ἡ σημ. καὶ μεσν. Πβ. Χρον. Μορ. 282 (ἔκδ. JSchmitt) «καὶ ποίησέ το ἀπόκοτα, μὲ προθυμίαν μεγάλην».
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA