ἀπόκοτα

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀπόκοτα

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίρρημα

Τυπολογία

ἀπόκοτα ἐπίρρ. Κρήτ. Πελοπν. (Μάν.) Χίος - ΚΠαλαμ. Γράμματ. 1,158 ἀπήκοτα Ἰκαρ.

Χρονολόγηση

Μεσαιωνικό

Ετυμολογία

Τὸ μεσν. ἐπίρρ. ἀπόκοτα.

Σημασιολογία

1) Τολμηρῶς, θαραλέως Κρήτ. Πελοπν. (Μάν.) - ΚΠαλαμ. ἔνθ’ ἀν.: Καὶ πρὸς ἐμένα μίλησε πεˬὸ ἀπόκοτα καὶ πεˬὸ στοχαστικὰ ΚΠαλαμ. ἔνθ᾽ ἀν. 2) Ταχέως Ἰκαρ. Χίος: Πῆγε ἀπόκοτ’ ἀπόκοτα νὰ φωνάξῃ τὸν πατέρα του Χίος Ἀπόκοτα νἀ ᾿ρθῃς αὐτόθ. Ἡ σημ. καὶ μεσν. Πβ. Χρον. Μορ. 282 (ἔκδ. JSchmitt) «καὶ ποίησέ το ἀπόκοτα, μὲ προθυμίαν μεγάλην».

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/