ἀφεντᾶτο

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀφεντᾶτο

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Ουσιαστικό

Γένος

Ουδέτερο

Τυπολογία

ἀφεντᾶτο τό, Ἀθῆν. (παλαιότ.) - ΓΒλαχογιάνν. Γῦροι ἄνέμης 5 - Λεξ. Πρω. Δημητρ. ἀφιντᾶτου Στερελλ.

Ετυμολογία

Ἐκ τοῦ οὐσ. ἀφέντης καὶ. τῆς καταλ. -ᾶτο.

Σημασιολογία

Ἡ ἐξουσία τοῦ ἀφέντη, τοῦ ἄρχοντος ἔνθ’ ἀν.: Δυˬὸ γειτονικοὶ ἀρχόντοι ἦταν μαλωμένοι κ᾿ εἴχανε χωρισμένα τ᾿ ἀφεντᾶτα τους ΓΒλαχογιανν ἔνθ’ ἀν. || Γνωμ. Ὁ Θεὸς νὰ σὲ φυλάῃ ἀπὸ νέο ἀφεντᾶτο κιˬ ἀπὸ πρόστυχο κιˬουρᾶτο (οἱ νεόπλουτοι καὶ οἱ χυδαῖοι εὐγενεῖς εἰναι ἀνυπόφοροι) Ἀθῆν.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/