ἀφεντᾶτο
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀφεντᾶτο
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Ουδέτερο
Τυπολογία
ἀφεντᾶτο τό, Ἀθῆν. (παλαιότ.) - ΓΒλαχογιάνν. Γῦροι ἄνέμης 5 - Λεξ. Πρω. Δημητρ. ἀφιντᾶτου Στερελλ.
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ οὐσ. ἀφέντης καὶ. τῆς καταλ. -ᾶτο.
Σημασιολογία
Ἡ ἐξουσία τοῦ ἀφέντη, τοῦ ἄρχοντος ἔνθ’ ἀν.: Δυˬὸ γειτονικοὶ ἀρχόντοι ἦταν μαλωμένοι κ᾿ εἴχανε χωρισμένα τ᾿ ἀφεντᾶτα τους ΓΒλαχογιανν ἔνθ’ ἀν. || Γνωμ. Ὁ Θεὸς νὰ σὲ φυλάῃ ἀπὸ νέο ἀφεντᾶτο κιˬ ἀπὸ πρόστυχο κιˬουρᾶτο (οἱ νεόπλουτοι καὶ οἱ χυδαῖοι εὐγενεῖς εἰναι ἀνυπόφοροι) Ἀθῆν.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA