Ψηφιακό Αποθετήριο Ακαδημίας Αθηνών

Αγάπιος εκ Χίου ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

βλέπ. ανωτ. σελ.

Αγάπιος εξ Ιθάκης ή Ιθακήσιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

"Αγάπιος μοναχός Ιθακήσιος, αποστολικός κήρυξ, ενάρετος, ακτήμων, ανάργυρος". [αυτόθι σ. 131-132 γίνεται λόγος περί τών χορών καί διασκεδάσεων τών γινομένων τάς τρείς ημέρας τού Πάσχα εν Φαναρίω παρά τά Πατριαρχεία καί ότι μετέσχε ταύτας καί ο Αγάπιος ενθουσιασθείς, προσέτι δέ μνημονεύεται τό έθιμον τής αποστολής 2000 κοκκίνων ωών εις τό παντί-καπισί και της διανομής τοιούτων υπό τού Πατριάρχου τήν ημέραν τού Πάσχα]

Αγάπιος εξ Ιθάκης ή Ιθακήσιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Αγάπιος ο Ιθακήσιος "ο καί τόν βίον καί τόν τρόπον καί τόν λόγον φιλόσοφος" ευρίσκετο εν Πάτμω, όταν σχολάρχης τού εκεί φροντιστηρίου ήτο ο ιερομόναχος Γεράσιμος, ο δέ Εφραίμ ο κατόπιν πατριάρχης Ιεροσολύμων μαθητής.

Αγάπιος εξ Ιθάκης ή Ιθακήσιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Εν τώ υπ΄αρ. 63 κώδικι τού Κυριακού τής σκήτης τής Αγίας Άννης (τού 18ου αι.), ένθα περιέχονται λόγοι Συμεών νέου θεολόγου, ελληνιστί, εν τή αριστερά ώα τής σ. 182, ένθεν άρχεται "Τού αυτού, Λόγος περί εξομολογήσεως, πρός τινά γραφείς, τέκνον αυτού πνευματικόν όντα. καί τίνες άρα εισίν οι τήν εξουσίαν τού δεσμείν και λύειν αμαρτήματα λαβόντες" (Άρχεται: Επέταξας τή ευτελεία ημών πάτερ καί αδελφέ....), σημειούται τά εξής: "Ούτος ο λόγος ευρίσκεται καί εις τα άπαντα τού Δαμασκηνού Ιωάννου, επιγραφόμενος τώ ιδίω ονόματι, περί ού διαμαρτύρεται ο περίφημος Ιθακήσιος Αγάπιος, είναι αλλότριον τούτου τού φρονήματος τής Εκκλησίας / τού Χριστού. Καί ως έοικε νενοθευμένος εστίν, ή ψευδεπίγραφος"....

Αγάπιος εξ Ιθάκης ή Ιθακήσιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Δεν υπάρχει περιγραφή

Αγάπιος εξ Ιθάκης ή Ιθακήσιος ,

Ενότητα: Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)

Κατά προτροπήν του΄Ιθακησίου αγαπίου εσπούδασε φιλοσοφίαν ο φίλος του Μακάριος ο Πάτμιος. Ο Αγάπιος απέθανεν εν αθήναις, δύο έτη μετά τόν θάνατον τού Μακρίου, δηλ. τω 1739.