Colour vision perception in Greek Philosophy
Ενότητα:
Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Χρονολογία έκδοσης περιοδικού
1995-1996
Περισσότερα...
Τύπος
Επετηρίδα
Συγγραφέας
Κολιόπουλος, Ιωάννης
Περισσότερα...
Τίτλος άρθρου/ανακοίνωσης
Colour vision perception in Greek Philosophy
Γλώσσα: Αγγλικά
Θεματική ενότητα άρθρου/ανακοίνωσης
Ιστορία της Φιλοσοφίας
Γλώσσα άρθρου
Αγγλικά
Ελληνικά - Νέα (1453-)
Περίληψη άρθρου
Οι Έλληνες, άνθρωποι «οπτικοί», βίωναν την δράση και την ταύτιζαν με την ύπαρξη (Ίλιάδα, Σ 61 κε.) και τη νόηση (Ίλιάδα, Ο 422, Τ 122). Οι Προσωκρατικοί και οι άλλοι διανοητές ερμήνευαν τα χρώματα και την αντίληψη των χρωμάτων σύμφωνα με τις γενικώτερες θέσεις και αρχές τους. Για τον Δημόκριτο π.χ. τα διάφορα χρώματα οφείλονται στη διαφορά των ατόμων και του τρόπου ένωσής τους (Diels, II 68Α 49). Αυτό που νομίζουμε ως λευκό και ως μαύρο και όλες οι άλλες των πραγμάτων ιδιότητες είναι «δεν» και «μηδέν». Αυτό το δίδυμο της αντίθεσης το συναντάμε και στον Εμπεδοκλή ως «φιλία» και «νεΐκος» και επικυρώνεται με τη νεώτερη θεωρία εξήγησης της αντίληψης των χρωμάτων του Hering, των «αντιθέτων ζευγών». Ο Πλάτων, ιδίως στον Θεαίτητο (153-154), και ο Αριστοτέλης, ιδίως στο Περί Ψυχής (II, 242 α 19), επιχειρούν τις δικές τους προσεγγίσεις στο θέμα, ενώ ο Πλωτίνος (πρβλ. διδακτ. διατριβή Δ. Κούτρα 1968), με την ιδέα πως τα αντικείμενα που βλέπουμε έχουν συγγένεια με το ίδιο το μάτι μας και το μάτι μας τα φέρνει μέσα του, επηρέασε τον Γκαίτε για τη θεωρία των χρωμάτων και τη γνωστή θεώρηση του του «ηλιογενούς οφθαλμού» (Goethe Werke, Insel Verlag, 6,381). Από μερικά ψήγματα της αρχαϊκής Ελληνικής σκέψης επιχειρείται η πρώτη προσέγγιση στο πως αντιλαμβάνονταν οι Έλληνες στοχαστές το χρώμα και την αντίληψή του, θέμα που απασχολεί ακόμη τους επιστήμονες και τους φιλόσοφους.
Λέξεις -κλειδιά
Χρώμα
Αντίληψη
Σκέψη
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA