Ευκαρπία Θεσσαλονίκης
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Ευκαρπία Θεσσαλονίκης
Περισσότερα...
Αριθμός
669
Κοινότητα
Ευκαρπίας
Νομός
Θεσσαλονίκης
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Άνω Λεμπέτ ή (και) Λεμπετάκι.
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Κυρίως από πρόσφυγες Μικρασιάτες, λίγους Θρακιώτες και Βλάχους (αρκετούς). Λίγους Πόντιους.
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Λίγοι Θρακιώτες, αρκετοί Βλάχοι, ελάχιστοι Πόντιοι και λίγοι Μωαμεθανοί.
Οι ομάδες αυτές κατοικούσαν, παλαιότερα, σε ιδιαίτερους οικισμούς (μαχαλάδες);
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Οι Μικρασιάτες την τούρκικη, οι Βλάχοι την βλάχικη και την ελληνική. Οι λοιποί τα ιδιώματά τους.
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Μια του Αγίου Γεωργίου. Ο Ι.Ν. χτίστηκε το 1925 και ξαναχτίστηκε το 1949.
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Στο χωριό. Υπήρχε (και υπάρχει) μια μικρή μονή (της Αγ. Τριάδος) ανήκουσα στην μοναχή Συγκλητική. Τελευταία περιήλθε στην Ιερ. Μητρόπολη της περιοχής.
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Κανένα, έθαβαν όπου τύχαινε.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Το 1925
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Γεωργία, κτηνοτροφία, λίγη αμπελουργία, εργάτες σε ξένες βιοτεχνίες περιοχής, μεταφορές (αγώγια).
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Γεωργία: λαχανικά, δημητριακά, όσπρια, σουσάμι.
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Για εμπόριο: δημητριακά, λαχανικά. Για αυτοκατανάλωση: σταφύλια, κτηνοτροφικά.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Λίγα σιτηρά.
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Ήταν τσιφλίκι που μετά το 1922 εποικίσθηκε από πρόσφυγες έξω και έσω ελλαδικούς.
Αν ήταν τσιφλίκι ή βακούφι ποιές οικονομικές υποχρεώσεις (δοσίματα) είχαν οι καλλιεργητές προς τους γαιοκτήμονες (τσιφλικούχους) ή τα μοναστήρια;
Τσιφλικάς Τούρκος μπέης που έφυγε με την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1923.
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Έκταση 1.200 στρεμ. Από Δ.Α.Π. αγοράσθηκαν από κοινότητα. Άλλου είδους εθνικές γαίες, όχι.
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Από 33 1/2 στρέμματα και άνω.
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Περίπου 80 οικογένειες.
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Είναι 10 στρεμ. Οι περισσότεροι έχουν πουλήσει αγροκτήματά τους σε βιοτεχνίες περιοχής.
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Ναι, πρόβατα, γίδια και αγελάδια.
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Οικόσιτη, από 1923 εως 1960. Τώρα αρκετά περιορισμένη.
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Υπήρχαν 15. Σήμερα 8.
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Ταπητουργεία, υφαντουργεία από 1923 - 1965. Υφαντουργεία και τώρα (1945) … Στα χρόνια της κατοχής (1941-1944) παραγωγή πετιμεζιού από μαύρη σταφίδα (αγοραστή).
Εξακολουθούν να λειτουργούν ή σταμάτησαν;
Τώρα βιοτεχνία για φλοκάτες, έπιπλα κλπ.
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Όχι
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Πλήρωναν 10% επί της ετήσιας παραγωγής γεωργ. Προϊόντων στην νεοϊδρυθείσα (1934) κοινότητα Ν. Ευκαρπίας.
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ναι, και στην Ν. Ευκαρπή, μέχρι και το 1974 περίπου. Για χτίσιμο σχολείου, κατασκευή δρόμων και εκκλησίας.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Ναι, από 18 - 60 ετών για 5 ημέρες ετησίεως, για γυναίκες όχι.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Τιμωρία χρηματική με βάση το τρέχον ημερομίσθιο. Πληρωμή με έκδοση εντάλματος.
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Μόνο μεταξύ συγγενών στο θέρος και τον τρύγο.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Όχι
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Οι γυναίκες μόνο στις κοινωνικές εκδηλώσεις (βαφτήσια κλπ.)
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Συνήθως 5 μέλη: γονείς, παιδιά, παππούς, γιαγιά (ο πατέρας του άνδρα και η μητέρα, συνήθως).
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Του πατέρα: μπαμπά - μητέρα: ανά μου
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Μπεούκ - μπαμπά
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Μπεούκ ανά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Μπεούκ - μπαμπά
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Μπεούκ ανά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Τορούν
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Τορούν
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Τον μεγάλο : αγά ή πασά. Τα μικρά: κιουτσούη, μπαμπή.
Πώς τις αδελφές του;
Μεγάλη αδελφή: τατά.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Νταή
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Νταή
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Με το όνομά τους
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Το αγόρι: ογλούμ, το κορίτσι: κουζούμ.
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Πρωτότοκο αγόρι: ίλη Τσοτζουκ (ίλη ογλούμ) Πρωτότοκο Κορίτσι: ίλη κουζούμ, Υστερότοκο αγόρι: έγη ογλούμ κορίτσι: έγη κουζούμ.
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Βε μπουμπα βέ ανά
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Εκίζ
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Τουγκιούρ
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Γκαϊν τατά
Πώς την πεθερά της;
Γκαϊν ανά
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Γκαϊνώμ - παλτούζα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Γκαϊνούμ - παλτούζα
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Γκιουβέ
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Γκιουβέ
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Ενιότα
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Γκελίν Κούζ
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Γκελίν Κούζ
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Καρίμα - κοτζάμ
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Προτεραιότητα: ονόματα παππού - γιαγιάς από πατέρα, τα επόμενα από γυναίκα ή κουμπάρου επιλογή. Σε περιπτώσεις διαφωνίας: διαλογή νουνού ή καπά του γονιού.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Οι άντρες κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες. Οι γυναίκες νοικοκυρές και εργάτριες σε ταπητουργεία.
Αν στο χωριό υπήρχαν βιοτεχνίες περιγράψτε, αν είναι δυνατόν, ποια ήταν η συμμετοχή των γυναικών:
Μεγάλη η συμμετοχή των γυναικών στη βιοτεχνία (ιδίως ταπητουργία, υφασματουργία) τόσο στο Ουσάκ όσο και στη Ν. Ευκαρπία.
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Εμπόριο, ξυλουργική.
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Τα κορίτσια από 12 ετών περίπου. Τα αγόρια από 14 ετών περίπου. Τα κορίτσια με ανέμη έκαναν μασούρια (κουβάρια) και άλλες βοηθ. Εργασίες. Τα αγόρια τσιράκια στις επαγγελματίες για 5 - 6 μήνες.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια (πλην όσων δεν ήταν για παντρειά).
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Για κορίτσια : μετά τα 16 Για αγόρια: μετά τα 20. Οι άντρες πάντα να είναι πιο μεγάλοι από τις γυναίκες τους.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Από το ίδιο χωιρό, γιατί στα πέριξ δεν υπήρχαν Χριστιανοί πολλοί. Σπάνιες οι ξενόφερτες γυναίκες.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Άλλοτε εγκαθίστατο στο πατρικό (μοναχογιοί) του γαμπρού. Άλλοτε στο της νύφης (μοναχοκόρης). Άλλοτε νοίκιαζε ή σε ιδιόκτητο του γαμπρού. Για το σώγαμπρο ήταν προίκα της νύφης.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Ενίοτε γινόταν. Ζούσαν όλοι μαζί με πατριαρχική οργάνωση.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Ναι
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Όλες οι περιπτώσεις δυνατές. Επίσπευση χωρισμού λόγω αδιαχώρητου ή φιλονικιών.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Συνήθως έμεναν στο πατρικό ο υστερότοκος γιός ή κόρη, ενιότε επιλογή γονιών για το ποιος θα μείνει μαζί τους.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Όταν υπήρχε μοναχοκόρη ή ορφανή ή μεγάλη περιουσία, ελκυστική.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Σε περίπτωση αισθηματικού δεσμού.
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Σώγαμπρος για το μικρότερο κορίτσι.
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Ενίοτε με αχαρτίη, παρουσία της δημογεροντίας.
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Αλλαγή επωνύμου: όχι. Τα παιδιά: το πατρικό της επώνυμο.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Ποτέ δεν επιτρεπόταν τέτοιος γάμος
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Όχι
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Ναι, σε περίπτωση απλής συνωνυμίας
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Σε περίπτωση μοιχείας ναι. Και με διαζευκτήριο από Δεσπότη.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Ο νονός του γαμπρού πάντα ή ο γιός του ή η κόρη του.
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Το πρώτο ο κουμπάρος. Αν ήταν εύπορος και τα επόμενα αλλιώς όχι.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Συγγενείς και φίλοι κατά προτίμηση, πλούσιοι και κοινωνικά ανώτεροι δεν υπήρχαν, αφού όλοι ήταν πρόσφυγες.
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Όχι
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Όχι "Κάθε οικογένεια έκανε για το παιδί της ότι μπορούσε".
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Προφορικά "άτυπα"
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Λίρες (πενώλιρα, κλπ.) για "ενθύμιο".
Χωράφια;
Τα τελευταία χρόνια.
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
"Προσπαθούσε η μάνα, συνήθως να δώσει εξ ίσου σε όλα τα παιδιά της, αλλά η καπάτσα άρπαξε τα περισσότερα κάποτε".
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Όχι
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Όχι
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Ναι, πάντα ιδίως οι εύποροι.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Τελευταία ναι. "Εγώ δεν είμαι από κείνον τον πατέρα και τη μητέρα;" έλεγε πριν ή μετά το θάνατο των γονιών τους.
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Η προίκα παρέμενε στον άντρα.
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Όχι
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Μετά το θάνατο και των δύο γονέων.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Οι γονείς φρόντιζαν για ίσα μερίδια. Ενίοτε οι καπάτσοι έπαιρναν περισσότερα.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Ίσο μερίδιο αγόρια και κορίτσια πλην εξαιρέσεων.
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Προφορικά, και άτυπη.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Ενίοτοε και με λαχνό (σε περίπτωση ασυμφωνίας).
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Ίσα μερίδια παιδιών και μητέρας τους.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Κανείς
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Μόνο οι κόρες του.
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Ναι και στις δύο περιπτώσεις.
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Υιοθεσία σε περίπτωση ατεκνίας και σε μεγάλη ηλικία. Ενίοτε υιοθεσία συγγενικού παιδιού ("ψυχοπαίδι") έστω και με ύπαρξη τέκνων.
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Συνήθως αδελφών, στενών συγγενών.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Όλα δικά του, έστω και "άτυπα".
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
