Τρυπητή
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Τρυπητή
Περισσότερα...
Αριθμός
902
Επαρχία
Μήλου
Νομός
Κυκλάδων
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Το χωριό ονομάζεται ανέκαθεν Τρυπητή.
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Όχι
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Όχι
Οι ομάδες αυτές κατοικούσαν, παλαιότερα, σε ιδιαίτερους οικισμούς (μαχαλάδες);
Όχι
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Καθαρή ελληνική γλώσσα με λίγη επίδραση κρητικής διαλέκτου (ίντα, τσι κ.λ.π.)
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Υπάρχει μία εκκλησία κτισμένη πριν από περίπου 200 χρόνια.
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Όχι. Είναι ενοριακή.
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Υπήρχε κοινό νεκροταφείο για 4 χωριά.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Περίπου στα 1890 κοινό για 4 χωριά.
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Γεωργικές κατά το πλείστον. Κτηνοτροφικές κατά 10%. Περίφημοι εργάτες μεταλλείων διασπαρμένοι σ' όλη την Ελλάδα. Εργαζόντουσαν επίσης σε μεταλλεία της Μήλου (βαρυτίνη, θειορυχεία κ.λ.π.).
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Κριθάρι κατά βάση, λαθούρι, ρεβύθια, μπαμπάκι (για κατασκευή ρούχων) και καρπούζια, σκόρδα, σύκα και κρασιά μαύρα.
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Εκτός από το κριθάρι, λίγο λαθούρι, πολλά καρπούζια και σκόρδα που πηγαίνανε για εμπόριο στον Πειραιά, όλα τα είδη γεωργ. Προϊόντων προορίζονταν για αυτοκατανάλωση.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Τα ίδια όπως πάρα πάνω με πρόσθετη την ελαιοκαλλιέργεια, τα κηπευτικά (υπάρχει και 1 θερμοκήπιο), τα εσπεριδοειδή (σε μικρή κλίμακα γιατί το νησί το δέρνουν οι αέρηδες όλο σχεδόν το χρόνο).
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Όχι
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Όχι, μόνο λίγα μοναστηριακά.
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Από 30 στρέμματα και πάνω που δύσκολα βρίσκονταν.
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Σήμερα κανένας σχεδόν. Έχουν διανεμηθεί σε κληρονόμους.
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
15 με 20 στρέμματα.
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Ναι
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Από ανέκαθεν
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Όχι
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι. Μόνο 3-4 οικογένειες.
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Όχι
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Πριν από τη σύσταση του ελληνικού του ελληνικού κράτους, λειτουργούσαν (επί τουρκοκρατίας ή ενετοκρατίας) οι δημογέροντες.
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Φόρους εκτός από τη δεκάτη και ένα είδος κοινοτικού φόρου σε προσωπική εργασία, δεν πλήρωναν οι φτωχοί κάτοικοι.
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Κοινωνικές τάξεις υπήρχαν κατά βάση τρεις 1) οι μεγαλοκτηματίες που έβγαζαν και τους γιατρούς, δικηγόρους, φαρμακοποιούς κ.λ.π., 2) οι μικροαστικές τάξεις (έμποροι, μικροτεχνίτες, φαναρτζήδες, μαραγκοί) και οι υπόλοιποι γεωργοί και εργάτες μεταλλωρύχοι.
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Όταν βρισκότανε ο κατάλληλος άνθρωπος για να τους συνεγείρει και φιλοτημήσει ναι.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Δεν ήταν υποχρεωτικοί, αλλά όλοι εργαζότανε. Γυναίκες συνήθως όχι.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Όχι
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Ναι, ιδίως στο θέρος και τον τρύγο.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Όλο και κάτι βοηθούσαν, τουλάχιστον οι συγκενείς και φίλοι.
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Ασφαλώς ναι, ιδίως στο ξεβαβούλισμα (καθάρισμα μπαμπακιού), στις γέννες, στους γάμους και όπου υπήρχε ανάγκη.
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
Οι γέροι ήταν λιγοστοί στο χωριό, γιατί πέθαιναν από πνευμονοκονίαση ή φυματίωση. Ο πατέρας τους άντρα, μόνο αν χήρευε έμενε με την οικογένεια του γιου του. Μέσος όρος μελών μιας οικογένειας 7-8.
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Πατέρα και μάνα
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παππού
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Λαλά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παππού
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Λαλά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Αγγόνια
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Αγγόνια
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με το μικρό του όνομα
Πώς τις αδελφές του;
Ομοίως
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Υπήρχε μεγαλύτερος σεβασμός σ' αυτόν.
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Το ίδιο
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με το μικρό τους όνομα
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Μπάρμπα
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θεία ή και τσατσά
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Το ίδιο
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Ανήψια
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Γιε μου και κόρη μου
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Όχι. Το τελευταίο (το στερνοπαίδι το λέγανε "φόλιο").
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Δίδυμα
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Συμπέθερε
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πατέρα
Πώς την πεθερά της;
Μητέρα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Κουνιάδοι
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Ή με το όνομά του, συνήθως, ή με το "πατέρα".
Πώς την πεθερά του;
Ή με το όνομά της ή με το "μητέρα".
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Κουνιάδοι
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Γαμπρέ ή με το όνομά του
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Το ίδιο.
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Ο γαμπρός μας.
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Νύφη
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Νύφη
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Γυναίκα. Άντρα.
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
Πρώτα ονόματα (αρσενικά και θηλυκά) ήταν των γονιών του άντρα, ύστερα της γυναίκας αλλά κάνανε πολλά παιδιά και περισσεύανεονόματα και για το κουμπάρο (νονό) και για άλλους.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Οι άντρες, βοηθούμενοι από τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, καταγίνονταν με τις γεωργικές εργασίες και τις κτηνοτροφικές. Η γυναίκα επι πλέον βοηθούμενη από τις κόρες, φρόντιζε το σπίτι, τα οικιακά ζώα κ.λ.π.
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Εκτός από το όργωμα, όλες τις άλλες μαζύ με τον άνδρα και τα παιδιά (αρσενικά και θηλυκά) δηλαδή τσάπισμα, θέρος, σώριασμα, μάζεμα καρπών κ.λ.π.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Οι γυναίκες συνήθως τυροκομούσαν, έπλυναν τα μαλλιά, τα τομάρια για το "σκοτήρι" (τουλουμοτύρι).
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την αλιεία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Μερικές ήξεραν να μπαλώνουν δίκτυα.
Αν στο χωριό υπήρχαν βιοτεχνίες περιγράψτε, αν είναι δυνατόν, ποια ήταν η συμμετοχή των γυναικών:
Οι γυναίκες υφαίνανε η κάθε μια στο σπίτι τους, στο αργαλειό, όλα τα χρειαζούμενα για ντύσιμο και σκέπασμα.
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Το σκάψιμο στα χωράφια, το χτίσιμο, το μάζεμα ξύλων και κλαδιών για άναμμα φωτιάς.
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Τα παιδιά δούλευαν από 10 χρονώ και πάνω. Τα αγόρια έβοσκαν τα πρόβατα και τις κατσίκες, τα γαϊδούρια και έκαναν τα θελήματα (αμπασάδες) του σπιτιού. Τα κορίτσια βοηθούσαν στις σπιτικές δουλειές (μπουγάδα, καθάρισμα, πλύση).
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Ο πρώτος, τουλάχιστο από τα αρσενικά παιδιά, έπρεπε να παντρέψει τα κορίτσια και ύστερα να παντρευτεί πολλές φορές σε ηλικία πάνω από 50. Τα άλλα παιδιά παντρευόντουσαν ανάλογα με τη ζήτηση.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
Η μέση ηλικία της κοπέλλας για παντρειά ήτανε από 16-20 χρονών. Ο άντρας έπρεπε να κάνει το "τακτικό του" (στρατιωτικό) να δουλέψει στα μεταλλεία ή όπου αλλού, και να κτίσει ένα σπίτι με 3 δωμάτια (κουζινοτραπεζαρία, κρεβατοκάμαρα, σάλα) και ύστερα να παντρευτεί.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Συνήθως από το ίδιο χωριό. Σε περίπτωση σφοδρού έρωτα, παίρνανε και από άλλο χωριό νύφη.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Σπίτι έπρεπε να φτιάξει ο γαμπρός. Αυτό ήτανε το έθιμο. Αν δεν μπορούσε να φτιάξει καινούριο, βρίσκανε κάποιο συγγενικό, με 1 ή 2 δωμάτια και μένανε προσωρινά, μέχρι να χτίσουνε δικό τους.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Όχι
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Σε ελάχιστες περιπτώσεις.
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Τα αρσενικά όταν κλείνανε 12 ή 13 χρονών τα πέρνανε στη Σύρα να δουλέψουνε σαν παραγιοί. Τα κορίτσια τα στέρνανε υπηρέτριες στην Αθήνα ή τον Πειραιά. Οι γέροι με τον μεγάλο ή άλλο αδελφό μένανε και καλλιεργούσανε τα χωράφια και τα ξενητεμένα παιδιά στέρνανε λίγα χρήματα.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Τις περισσότερες φορές κανείς. Μερικές φορές η μικρότερη κόρη για να περιποιείται τους γέρους.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
Σε πολύ λίγες περιπτώσεις και όταν αυτός ήτανε συνήθως ξένος ή αστράτευτος ακόμα.
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Δεν νομίζουμε ότι πήγαιναν.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Όχι
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Όχι ουσιαστικό, αλλά πάντοτε το φρόντιζαν. Πάντως γινότανε γάμοι τέτοιοι.
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Όχι
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Ελάχιστες και κυρίως λόγω μοιχείας.
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Ο νονός του γαμπρού.
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Διάφοροι.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Όποιος και να ήτανε, αρκεί να ήθελε να κάνει βάφτιση. Προτιμούντανε ο πλούσιος αλλά δεν ήτανε πρόθυμος, εκτός από τους κομματάρχες.
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Μάλλον επετρέπετο.
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Το απαγόρευε η θρησκεία.
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
Υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ο θεσμός της προίκας;
Ασφαλώς, αλλά όχι καταπιεστικώς. Ότι είχε ο πατέρας έδινε της κόρης (χωράφι, εληές, συκιές, αμπέλι κ.λ.π.)
Η προικοδοσία γινόταν προφορικά ή με προικοσύμφωνα; Πως ελέγοντο τα προικοσύμφωνα;
Συνήθως προφορικά και ότι ετάζετο έπρεπε να δοθεί. Ήταν θέμα τιμής. Οι πλούσιοι κάνανε συμβολαιογραφικά προικοσύμφωνα.
Μήπως εκτός απο τα προικοσύμφωνα γνωρίζετε να υπήρχε και κάποιο άλλο είδος γαμηλίων συμβολαίων;
Όχι
Ποιοι συνέτασσαν και ποιοι υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα;
Οι συμβολαιογράφοι.
Εκτός απο τα είδη οικοσυσκευής και το ρουχισμό τι άλλο έπαιρνε συνήθως ένα κορίτσι ως προίκα; -Χρήματα; Πόσα περίπου;
Όσα μπορούσε να οικονομήσει η οικογένεια. Όταν ήτανε γεροντοκόρη δίνανε και 50.000-70.000 όταν είχανε αδελφό στην Αμερική.
Σπίτι; Επιπλωμένο;
Συνήθως όχι.
Χωράφια;
Ναι
Δέντρα; ζωα; καϊκια;
Δέντρα ναι, ζώα ναι. Καΐκια όχι.
Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα; Μήπως κάποιο απο αυτά (λ.χ η πρωτότοκη) έπαιρνε κατ έθιμο μεγαλύτερο μερίδιο;
Συνήθως υπήρχε ισομοιρία.
Μήπως κάποιο απο τα κορίτσια της οικογένειας έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία, ανεξάρτητας απο την ύπαρξη αλλων παιδιών, αγοριών ή κοριτσιών;
Όχι
Μήπως η προίκα της μητέρας ( σπίτι, χρήματα ή άλλα αγαθα) μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της; Στην περίπτωση αυτή, αν μια γυναίκα αποκτούσε μόνο γιους, σε ποιον μεταβιβαζόταν η προίκα της;
Κατά το μάλλον και ήττον. Σε περίπτωση αγοριών κατά συμφωνία μεταξύ τους ή όποιος φρόντιζε τους γέρους.
Εκτός απο τον πατέρα είχαν μήπως και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας; Μήπως αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα;
Ασφαλώς και είχαν όλοι και ιδίως ο πρωτότοκος.
Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα, είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο;
Στους πλούσιους γινότανε αυτό, αλλά στους χωρικούς δεν έτυχε να γίνει.
Αν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της ή παρέμενε στον άνδρα της;
Παρέμενε στον άνδρα της
Μήπως στα μέρη σας υπήρχε η συνήθεια ο γαμπρός να δίνει ζώα ή αλλά πράγματα στον πεθερό πρίν απο το γάμο; Πως λεγόταν η προσφορά αυτή;
Όχι
Πως γινόταν η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας; Πότε, με άλλα λόγια, τα αγόρια της οικογένειας έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε; Κατά τη στιγμή του γάμου τους; Υστερα απο το θάνατο του πατέρα; Ύστερα απο το θάνατο και τ
Εξαρτάται από τις περιστάσεις. Αν ο γυιός έμελε να ασχοληθεί με τη γεωργία, τότε του δινότανε ανάλογο μερίδιο με το γάμο τους. Συνήθως η διανομή της περιουσίας (και αυτή άτυπη, χωρίς χαρτιά δηλαδή) γινότανε μετά το θάνατο των γονέων.
Ολα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια ή μήπως κάποιο απο αυτά, π.χ ο πρωτότοκος ή ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας;
Ανάλογα με την προσφορά για τη συντήρηση και αποκατάσταση της οικογένειας.
Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας (είτε ως προίκα είτε ως κληρονομική μερίδα) ήταν ίσο, μικρότερο ή μεγαλύτερο απο το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια;
Ήτανε το ίδιο εκτός εάν κάποιος είχε προσφέρει πολλά στην οικογένεια.
Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως προφορικά ή με διαθήκη;
Τις περισσότερες φορές προφορικά.
Μήπως το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό; Σε ποιες περιπτώσεις ίσχυε αυτός ο τρόπς και μεταξύ ποιων συγγενών γινόταν το μοίρασμα;
Όχι
Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος, τι μερίδιο της περιουσίας αναλογούσε στη γυναίκα, στην περίπτωση που υπήρχαν παιδιά απο το γάμο;
Η περιουσία ήταν κοινή για όλους μέχρι να πεθάνει και η μάνα και τη μοιραζόντουσαν όλοι (και η μάνα δηλαδή) ανάλογα.
Αν δεν υπήρχαν παιδιά, εκτός απο τη γυναίκα, ποιοι άλλοι είχαν κληρονομικά δικαιώματα και σε ποιες περιπτώσεις;
Τα αδέρφια του άνδρα
Αν κάποιος αποκτούσε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του ή οι αδελφοί του;
Οι κόρες
Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, στην περίπτωση που αυτός δεν είχε παιδιά; Συνέβαινε το ίδιο και με τον αδελφό της μητέρας του;
Αν δεν είχε άλλους πλησιέστερους συγγενείς, ναι. Στη δεύτερη περίπτωση όχι.
Σε ποιες περιπτώσεις ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί; Αν δεν είχε καθόλου πιαδιά ή αν είχε μόνο κορίτσια;
Αν δεν είχε καθόλου παιδιά, συνήθως
Ποια παιδιά προτιμούσαν σ αυτές τις περιπτώσεις; Παιδιά αδελφών; Μακρινών συγγενών; ορφανά;
Συγγενικά.
Τι κληρονομικά δικαιώματα είχε ένα υιοθετημένο παιδί;
Ότι και το φυσικό.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
