Βουνάρια Μεσσηνίας
Ενότητα:
Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
Όνομα χωριού
Βουνάρια Μεσσηνίας
Περισσότερα...
Αριθμός
1133
Κοινότητα
Βουναρίων
Επαρχία
Πυλίας
Νομός
Μεσσηνίας
Ποιό είναι το παλαιότερο όνομα του χωριού (αν υπάρχει);
Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα του χωριού. Από της κτίσης του (ιστορ.) καταστράφηκε δύο φορές. Την πρώτη λίγο πριν την επανάσταση του ΄21 και τη δεύτερη την περίοδο της επανάστασης από τον Ιμπραήμ (1825).
Μήπως το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες (πχ.χ Ποντίους, Μικρασιάτες ή άλλους - ποιούς; ) ή Σαρακατσάνους, Αρβανίτε, Πομάκους ή άλλες ομάδες;
Όχι. Κατοικοίται από ντόπιους απόγονους των πρώτων Βουναραίων και των γειτονικών οικισμών (λίγους).
Αν όχι, υπάρχουν μήπως οικογένειες που ανήκουν σε κάποια ή σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες; Πόσες περίπου;
Δεν υπάρχουν οικογένειες από τις παραπάνω ομάδες
Ποιές διαλέκτους μιλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού;
Μιλούσαν την ίδια διάλεκτο με τη σημερινή, όχι όμως τόσο εξευγενισμένη, όπως σήμερα, και με φτωχότερο λεξιλόγιο, χωρίς ιδιαίτερους ιδιωματισμούς
Πόσες εκκλησίες υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό; Μήοως ξέρετε πότε είχε χτιστεί η πρώτη;
Δύο. Η πρώτη (Ζωοδόχος Πηγή) χτίστηκε επί Τουρκοκρατίας (18ος αιών.). Η 2η λέγεται Ευαγγελισμός. Σήμερα υπάρχουν άλλες 5: Άγιος Χαράλαμπος, Ιωάννης, Φανούριος, Προφ. Ηλίας και Αγ. Βαρβάρα.
Σε ποιούς ανήκαν; Μήπως ήταν οικογενειακές;
Δεν ήταν οικογενειακές, ούτε και είναι. Ανήκουν στην Ενορία Βουναρίων, Μητρόπολη Καλαμάτας (Επισκοπή).
Πόσα νεκροταφεία υπήρχαν παλαιότερα στο χωριό;
Ένα: Άγιος Χαράλαμπος ομότοιχος με την Ζωοδ. Πηγή.
Πότε για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο χωριό;
Κατά υπολογισμούς παλαιοτέρων γύρω στο 1840. Γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε στην ίδια τοποθεσία που λειτουργεί και σήμερα.
Ποιές ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στα 1940;
Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων ήταν: 1) καλλιέργεια σταφιδαμπέλων (Κορινθιακή), 2)καλλιέργεια ελαιοδέντρων και 3)βιοτεχνίες αγγειοπλαστικής
Αν υπήρχε γεωργία, ποια κυρίως προϊόντα καλλιεργούντο;
Με τη γεωργία λίγοι κάτοικοι ασχολούντο μόνο για οικογενειακές ανάγκες (Δημητριακά, λαχανικά)
Ποιά από τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση και ποιά για το εμπόριο;
Από τα γεωργικά προϊόντα (αν συμπεριλάβουμε τη σταφίδα και το λάδι), αυτά τα δύο, εξολοκλήρου η σταφίδα και όσο λάδι περίσσευε προορίζονταν για εμπόριο. Όλα τα άλλα για αυτοκατανάλωση.
Σήμερα ποιά προϊόντα καλλιεργούνται στην περιοχή; Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες; Αν υπάρχουν νέες, από πότε περίπου έχουν αρχίσει;
Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες με σύγχρονα μέσα και περισσότερη παραγωγή (λάδι, σταφίδα), λίγα λαχανικά και εσπεριδοειδή
Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, βακούφι ή κεφαλοχώρι;
Όχι
Υπήρξαν μήπως ποτέ τα χτήματα της περιοχής εθνικές γαϊες;
Όχι
Απο πόσα στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος;
Από 100 και πάνω
Πόσοι απο τους κατοίκους του χωριού είχαν τέτοιους μεγάλους κλήρους;
Κατά πληροφορίες ένας (1)
Σήμερα ποιο είναι το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου;
Σαράντα (40) στρέμματα περίπου
Υπήρχε στο χωριό κτηνοτροφία;
Όχι. Εκτός μερικών οικογενειών που διατηρούσαν και διατηρούν οικόσιτα ζώα για αυτοκατανάλωση
Πότε άρχισε να υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό;
Από τότε που χτίστηκε (σε περιορισμένη κλίμακα)
Υπήρχαν τσελιγκάτα στην περιοχή; Πόσα; Εξακολουθούν να υπάρχουν;
Όχι
Μήπως οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία;
Όχι
Μήπως παλαιότερα υπήρχαν στο χωριό οργανωμένες βιοτεχνίες; (εννοείται ως κύρια και συστηματική απασχόληση μιας μερίδας των κατοίκων του χωριού). Τί είδους βιοτεχνίες ήταν;
Ναι, όπως προαναφέραμε, πριν και μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λειτουργούσαν βιοτεχνίες αγγειοπλαστικής που απασχολούσαν σημαντικό μέρος των κατοίκων του χωριού.
Εξακολουθούν να λειτουργούν ή σταμάτησαν;
Σχεδόν έχουν σταματήσει. Δουλεύει μόνο μία, οικογενειακή τώρα, μόνο τους καλοκαιρινούς μήνς, όχι κάθε μέρα, παράγοντας λίγες βίκες ή στάμνες.
Μήπως οι παλαιότεροι θυμούνται ή γνωρίζουν στοιχεία σχετικά με προηγούμενη κοινοτική οργάνωση, τυχόν ύπαρξη κοινοτικών αρχόντων και κοινοτικών συμβουλίων;
Όχι. Κι απ΄ ότι θυμούνται η κοινοτική οργάνωση ήταν σχεδόν όπως η σημερινή.
Ποιους φόρους πλήρωναν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού; Σε ποιούς τους πλήρωναν;
Πλήρωναν το φόρο του χοιρινού, που έσφαζαν τις Απόκριες (Τριώδιο) δρχ. 40 σε εντεταλμένο υπάλληλο της εφορείας που τους επισκεπτόταν.
Σε πόσες κοινωνικές τάξεις χωρίζονταν παλαιότερα οι κάτοικοι του χωριού και πως διακρίνονταν μεταξύ τους;
Δεν υπήρχαν εδώ κοινωνικές τάξεις. Εξαίρεση κατά κάποιο τρόπο, υπήρξε η οικογένεια του μόνου μεγαλοκτηματία Κυριακάκη Ιωάννη, που ήταν πλούσια και από ανάγκη για εργασία, οι υπόλοιποι αισθάνονταν υποδεέστεροι.
Ηταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων που τυχόν ήταν αναγκαία στην κοινότητα (π.χ. χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, κατασκευή δρόμου κ.α ;
Ναι και με προθυμία. Σπάνια, όπως αναφέρεται, κάποιος για τα παραπάνω έργα, δυστροπούσε και φυσικά κατά κάποιο τρόπο, οι άλλοι τον αποξένωναν.
Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες; Απο ποιά ήλικία; Γυναίκες συμμετείχαν;
Η συμμετοχή εθεωρείτο υποχρεωτική για τους άνδρες, ηλικίας (18 - 65 ετών). Οι γυναίκες, για ελαφρές δουλειές, συμμετείχαν, αν το ήθελαν. Δεν ήταν υποχρεωμένες.
Αν κάποιος αρνιόταν να συμμετάσχει, τον τιμωρούσαν; Πως;
Η απάντηση στο ερώτημα 29 (παλιά). Τελευταία ο πρόεδρος της Κοινότητας, όπως παντού έχει το δικαίωμα να χρεώσει, αυτό που αρνιέται, στο Δημόσιο Ταμείο να καταβάλλει αντίστοιχο ποσό με την εργασία που έπρεπε να εκτελέσει.
Ήταν η αλληλοβοήθεια συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας; Σε ποιες κυρίως εργασίες ίσχυε: στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες όπως π.χ τρύγος, θέρος ή σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες;
Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο μεταξύ γειτονικών ή συγγενικών οικογενειών (τρύγος, ελαιομάζωμα), χωρίς να εξετάζουν που δούλεψαν περισσότερο πχ στην Α ή στη Β ή στη Γ οικογένεια.
Εκτός απο τις γεωργικές εργασίες σε ποιες άλλες περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια (π.χ για το χτίσιμο των σπιτιών);
Λιγότερο στο χτίσιμο σπιτιών, γιατί αυτά αναλαμβάνονταν εργολαβικά από ειδικούς μαστόρους (βλαχομάστοροι)
Μήπως η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών; Για ποιες κυρίως δουλειές;
Ήταν περίπου το ίδιο. Συνήθως οι γυναίκες αλληλοβοηθούντο (συγγενείς, φίλες ή γείτονες), σε θέματα προετοιμασίας γάμων, αραβώνων, γιορτών, ονομαστικών κλπ
Πόσα μέλη αποτελούσαν συνήθως μιαν οικογένεια; Μπορείτε να τα ονοματίσετε (π.χ. ο πατέρας του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας κ.ο.κ.);
1) Ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα (εάν ζούσαν), 2)το ανδρόγυνο με τα παιδιά (1 μέχρι και 6 ή 7), 3)οι ανύπανδροι αδελφοί του άνδρα (συζύγου), 4)οι ανύπανδρες αδελφές του άνδρα (συζύγου)
Πως προσφωνούσαν τα παιδιά τον πατέρα τους και πως τη μητέρα τους;
Πατέρα - μητέρα
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον πατέρα του πατέρα του;
Παππού ή παππούλη
Πώς τη μητέρα του πατέρα του;
Γιαγιά
Πως τον πατέρα της μητέρας του;
Παππού ή παππούλη
Πώς τη μητέρα της μητέρας του;
Γιαγιά
Πώς προσφωνούσε ο παππούς τα εγγόνια του;
Με το βαφτιστικό τους ή απλά χαϊδευτικό πχ Κων/νος ή Κωνσταντής, Κωστής, Ντίνος - Ηλίας - Λιάκος, Λούης
Πώς προσφωνούσε η γιαγιά τα εγγόνια της;
Με το βαφτιστικό τους, όπως και ο παππούς ή αν τ΄ αγαπούσε πολύ με τις λέξεις "μανάρι μου", "βλαστάρι μου", χήνα μου" κλπ
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τους αδελφούς του;
Με το βαφτισικό ή σχετικό παρατσούκλι
Πώς τις αδελφές του;
Με το βαφτιστικό ή χαϊδευτικό τους
Υπήρχαν μήπως ιδιαίτεροι όροι για το μεγαλύτερο αδελφό;
Όχι. Αλλά συνήθως οι μικρότεροι ήταν πιο υποτακτικοί σ΄ αυτόν.
Για τη μεγαλύτερη αδελφή;
Το ίδιο. Την θεωρούσαν αντικαταστάτη της μητέρας.
Πώς προσφωνούσαν τα μεγαλύτερα αδέλφια τα μικρότερα;
Με τα βαφτιστικά τους ή χαϊδευτικά παρατσούκλια.
Πώς προσφωνούσε ένα παιδί τον αδελφό του πατέρα του;
Συνήθως μπάρμπα και τ΄ όνομά του (πχ. Μπάρμπα - Κώστα)
Πώς την αδελφή του πατέρα του;
Θειά και τ΄ όνομά της (πχ Θειά Μαρία)
Πώς τον αδελφό και πώς την αδελφή της μητέρας του;
Το ίδιο όπως και του πατέρα του
Πώς προσφωνούσαν οι θείοι τα ανήψια τους;
Με τα βαφτισικά ή χαϊδευτικά τους ονόματα
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς το αγόρι τους και πώς το κορίτσι τους;
Με τα βαφτιστικά τους βάζοντας συνήθως τις λέξεις (ρε ή μωρή) μπροστά
Υπήρχαν ειδικά ονόματα για τα πρωτότοκα παιδιά; Για τα υστερότοκα;
Όχι
Πώς ονομάζοντν τα παιδιά απο άλλον πατέρα ή άλλη μητέρα;
Προγόνια
Πώς ονομάζονταν τα δίδυμα;
Δίδυμα ή μπινιάρια
Πώς προσφωνούσαν οι γονείς του γαμπρού τους γονείς της νύφης;
Συμπεθέρους
Πώς προσφωνούσε η νύφη τον πεθερό της;
Πατέρα
Πώς την πεθερά της;
Μητέρα
Πώς τον αδελφό και την αδελφή του άνδρα της;
Με τα βαφτιστικά τους ή χαϊδευτικά τους
Πώς προσφωνούσε ο γαμπρός τον πεθερό του;
Πατέρα ή γέρο ή παπούλη
Πώς την πεθερά του;
Μάνα ή γριά ή γιαγιά
Πώς τον αδελφό και την αδελφή της γυναίκας του;
Με το βαφτιστικό τους όνομα ή χαϊδευτικό
Πώς προσφωνούσε ο πεθερός το γαμπρό;
Με το βαφτιστικό του ή γαμπρέ
Πώς προσφωνούσε το γαμπρό η πεθερά;
Με το βαφτιστικό ή γαμπρέ μου
Πώς προσφωνούσαν το γαμπρό τα αδέλφια της νύφης;
Με το βαφτιστικό ή το χαϊδευτικό του όνομα
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφοί του γαμπρού;
Με το βαφτιστικό της ή το χαϊδευτικό της όνομα
Πώς προσφωνούσαν τη νύφη οι αδελφές του γαμπρού;
Με το βαφτιστικό ή το χαϊδευτικό της
Πώς προσφωνούσε ο σύζυγος τη σύζυγο και πώς αυτή τον άνδρα της;
Ανάλογα πχ 1)Μωρέ Γιάννη, απλά με το βαφτιστικό, 2)Μωρή Σούλα ή το χαϊδευτικό όνομα, 3)Κυρά για τη σύζυγο ή νοικοκύρη για το σύζυγο
Πώς όριζαν τα βαφτιστικά ονόματα των παιδιών; (του παππού απο τον πατέρα;), ποιό στο πρώτο κορίτσι; Πώς διάλεγαν τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας; Σε ποιες περιπτώσεις μπορούσε ο νονός να δώσει όποιο όνομα ήθελε ο ίδιος;
1)Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του πατέρα του άντρα, 2)Το δεύτερο αγόρι έπαιρνε το όνομα του πατέρα της γυναίκας. Αντίστοιχα το πρώτο και το δεύτερο κορίτσι. Για τα υπόλοιπα κανόνιζαν οι γονείς ή οι συγγενείς μαζί αλλά μετρούσε και η γνώμη του νονού κυρίως μετά το 4ο παιδί.
Μπορείτε να περιγράψετε σε γενικές γραμμές πώς μοιράζονταν οι δουλειές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες δηλαδή οι γυναίκες, εκτός απο τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, ποιές άλλες δουλειές έκαναν (π.χ κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερ
Ναι. Οι άνδρες ασχολούντο με τις "βαριές" λεγόμενες δουλειές (σκάψιμο, ξελάκωμα, κόψιμο ξύλων) δηλ εργάζονταν περισσότερο στα κτήματά τους. Οι γυναίκες, εκτός από τις δουλειές του σπιτιού έκαναν όσα αναφέρονται στο παράδειγμα και επιπλέον, αν δεν είχαν μωρά, βοηθούσαν τον άντρα σε πιο ελαφρές δουλείες στα κτήματα (τρύγος, ελαιομάζωμα, μάζευαν τις βέργες από το κλάδεμα των σταφιδαμπέλων κλπ).
Ποιες απο τις αγροτικές δουλειές έκαναν οι γυναίκες;
Συμμετείχαν στον τρύγο, στις ελιές. Αποκλειστικά γυναικεία δουλειά θεωρείτο το βοστάνισμα των δημητριακών αν καλλιεργούσαν δημητριακά.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Φρόντιζαν (τροφή) τα οικόσιτα ζώα και παρασκεύαζαν γαλακτοκομικά προϊόντα (το τυρί, τη μυζήθρα, το βούτυρο, το ξινόγαλο, το γιαούρτι). Φρόντιζαν να παστώσουν το χροιρινό κρέας.
Ποιες απο τις δουλειές που είχαν σχέση με την αλιεία εκτελούσαν οι γυναίκες;
Δεν υπάρχουν εδώ επαγγελματίες ψαράδες
Αν στο χωριό υπήρχαν βιοτεχνίες περιγράψτε, αν είναι δυνατόν, ποια ήταν η συμμετοχή των γυναικών:
Ναι, στις βιοτεχνίες αγγειοπλαστικής που λειτουργούσαν συμμετείχαν και γυναίκες σε βοηθητικές δουλειές όπως μεταφορά "ψημένων" αγγείων ή "άψητων" στο φούρνο, τακτοποίηση αυτών, μεταφορά νερού κλπ
Ποιες θεωρούσαν αποκλειστικά ανδρικές δουλειές;
Το σκάψιμο των σταφιδαμπέλων (κουτρούλιασμα) πριν τη μηχανική καλλιέργεια, αν και αυτή θεωρείται αποκλειστικά ανδρική δουλειά
Τα παιδιά απο ποια ηλικία άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές; Ποιες δουλειές ανέθεταν στα αγόρια και ποιες στα κορίτσια;
Από 10 - 12 ετών γενικά. Τα αγόρια μετά το Δημοτικό Σχολείο ακολουθούσαν τον πατέρα μαθαίνοντας και δουλεύοντας συγχρόνως όσο μπορούσαν. Τα δε κορίτσια κοντά στη μητέρα για τα σχετικά.
Ποιες ήταν οι συνήθειες του τόπου σχετικά με τους γάμους; Τα παιδιά μιας οικογένειεας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους ή έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας;
Οι συνήθειες ήταν να παντρεύονται πρώτα τα κορίτσια και κατόπιν τ΄ αγόρια, κατά σειρά ηλικίας.
Ποια θεωρούσαν ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες και ποια για τους άνδρες; Ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη απο τον άνδρα;
1)Για τις γυναίκες 20 - 25 ετών συνήθως. Για άντρες 35 - 45 ετών συνήθως. 2)Ήταν επιτρεπτό, όχι πολύ σηνυθισμένο, να είναι η γυναίκα λίγα χρόνια μεγαλύτερη από τον άντρα.
Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απο το ίδιο χωριό; Αν όχι απο ποια χωριά διάλεγαν συνήθως τους γαμπρούς και απο ποια τις νύφες; Μπορείτε να τα ονοματίσετε;
Δεν υπήρχε πρόβλημα αν ο γαμπρός ή η νύφη ήταν από το ίδο ή από γειτονικό χωριό. Το θέμα ήταν του προξενητή ή του αδρόγυνο.
Που εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι μετά το γάμο; στο πατρικό του γαμπρού; στο πατρικό της νύφης; σε κάποιο καινούριο σπίτι; αποτελούσε το σπίτι αυτό προίκα της νύφης;
Στο πατρικό του γαμπρού συνήθως. Σε άλλη περίπτωση, όπου εξυπηρετούντο καλύτερα. Οι νυφάδες παλιά σπανιότατα έπαιρναν σπίτι για προίκα, λόγω οικονομικών δυσχεριών.
Συνέβαινε μήπως όλα τα αγόρια μιας οικογένειας, όταν παντρεύονταν, να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους; Τι γινόταν τότε; Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απο την ίδια στέγη;
Συνέβαινε σε πολλές περιπτώσεις τ΄ αγόρια μιας οικογένειας να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους σπίτι. Έμεναν κάπως ξεχωριστά τα ανδρόγυνα το ένα από το άλλο, αλλά με την αύξηση των οικογενειών δημιοργείτο πρόβλημα χώρους, ανεξαρτησίας και ασυμφωνίας (μεταξύ κυρίως συνυφάδων). Και τελικά στο σπίτι έμενε το ανδρόγυνο (συνήθως) με το μικρότερο αγόρι ή αν δεν υπήρχε, το κορίτσι για να γεροκομήσει τους γονείς του.
Κρατούσαν τα αδέλφια την περιουσία αδιαίρετη;
Όχι. Όταν "χώριζαν" από τους γονείς τους ο καθένας έπαιρνε το μαρτικό του είχε προφορικά είτε με διαθήκη "συμβόλαιο" αφού είχαν "τακτοποιήσει" τα κορίτσια, αν υπήρχαν.
Πότε χώριζαν τα αδέλφια; Όταν πέθαινε ο πατέρας; Όταν γίνονται πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι; Ποιοι λόγοι μπορούσαν να επισπευσουν το χωρισμό των αδελφών;
Τις περισσότερες φορές όταν δημιουργούσαν οικογένεια και δεν τους χωρούσε το σπίτι. Άλλοι λόγοι: ασυμφωνία μεταξύ των ή των γυναικών των, ανεξαρτησία ή κάποια εξωτερική διαμάχη.
Όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό, ποιος παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς; Ο μεγαλύτερος γιος; Η μεγαλύτερη κόρη; Ο μικρότερος γιος; Η μικρότερη κόρη; Οποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς;
Τις περισσότερες φορές έμενε ο μικρότερος γιος. Σπάνια ο μεγαλύτερος. Αν δεν υπήρχαν αγόρια, το μικρότερο κορίτσι που θα τους γεροκομούσε.
Σε ποιες περιπτώσεις μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο;
1)Στο τελευταίο κορίτσι (αν όλα τα παιδιά ήταν κορίτσια) και κυρίως 2) όταν υπήρχε μόνο ένα κορίτσι στην οικογένεια, πράγμα που συνέφερε και το γαμπρό
Πήγαιναν ποτέ σώγαμπροι άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία;
Πήγαιναν και κυρίως όταν προερχόντουσαν από πολυμελή οικογένεια
Τι γινόταν στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρια κορίτσια; Για ποιο έπαιρναν το σώγαμπρο; Για το μεγαλύτερο; Για το μικρότερο;
Για το μικρότερο
Αν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο πώς μοιραζόταν η πατρική περιουσία; Ήταν μήπως υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο ΄πονομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του;
Για να πάρει σώγαμπρο μια οικογένεια ή θα είχε μόνο ένα κορίτσι και δεν υπήρχε πρόβλημα περιουσίαςή θα ήταν το τελευταίο κορίτσι της οικογένειας - τα άλλα θα είχαν παντρευτεί - οπότε η περιουσία που είχε απομείνη ήταν του τελευταίου
Τι γινόταν σ αυτές τις περιπτώσεις με τα επώνυμα; Μήπως έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού; Τα παιδιά ποιανού το επώνυμο έπαιρναν; Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Στα μέρη μας δε συνέβη ποτέ να πάρει ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού. Διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά του έπαιρναν το δικό του επώνυμο.
Πότε δυο άτομα δεν μπορούσαν, λόγω συγγένειας, να παντρευτούν μεταξύ τους; Υπήρξε ποτέ στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων; Αν ναι, ήταν εξαδέλφια απο πατέρα ή απο μητέρα;
Δεν υπήρξε περίπτωση αλλά απ΄ ότι μάθαμε τέτοιος γάμος ήταν καταδικαστέος κοινωνικά και θρησκευτικά
Για τα δεύτερα εξαδέλφια, αν ήθελαν να παντρευτούν, υπήρχε κώλυμα;
Δεν είχε τύχει περίπτωση τέτοια ότι και στο ερώτημα (24)
Μήπως δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο;
Μπορούσαν, αν δεν είχαν το βαθμό συγγένειας που αναφέρεται στα ερωτήματα 24 και 25.
Υπήρξαν παλαιότερα στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων; Αν ναι για ποιους κυρίως λόγους;
Δεν υπήρξαν στο χωριό περιπτώσεις διαζυγίων
Ποιος συνήθως στεφάνωνε το ζευγάρι; Ο νονός του γαμπρού ή ο νονός της νύφς;
Στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού ή ο γιός του
Ποιος βάφτιζε το πρώτο και ποιοι τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού; Μήπως όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό;
Το πρώτο παιδί το βάφτισε ο κουμπάρος δηλ αυτός που στεφάνωσε. Τα παιδιά είχαν ξεχωριστό νονό.
Στις περιπτώσεις που μια οικογένεια άλλαζε κουμπάρο ή ήθελε να βρει έναν καινούριο, προτιμούσαν να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος ή κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος;
Τις περισσότερες φορές, όταν ήθελε ν΄ αλλά ξει κουμπάρο, προτιμούσε κάποιον πλούσιο ή κοινωνικά ανώτερο, για ευνόητους λόγους (φτώχεια ή αυτοκατανάλωση)
Μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά, επιτρεπόταν ή απαγορευόταν ο γάμος;
Κοινωνικά απογορευόταν είχαν τύχες δύο περιπτώσεις στις οποίες τα ανδρόγυνα έμειναν αστεφάνωτα, παρ΄ όλο που απέκτησαν και παιδιά (Ο κουμπάρος πήρε την κουμπάρα). Μεταξύ παιδιών κουμπάρων δεν έτυχε περίπτωση)
Δυο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν μεταξύ τους;
Όχι. Εθεωρούντο άδέρφια εξ αγχιστείας και ο νονός πνευματικός πατέρας.
Σε ποιες περιπτώσεις δυο άνθρωποι αποφάσιζαν να γίνουν αδελφοποιτοί;
Δεν έχει τύχει περίπτωση στο χωριό
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
