ἀλεποθάνατος
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀλεποθάνατος
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίθετο
Τυπολογία
ἀλεποθάνατος ἐπίθ. Χίος ἀλιποθάνατος Χίος (Καρδάμ.)’λουποθάνατος Κύθηρ. Μεγίστ. Πληθ. ἀλιπουθάνατα τά, Λέσβ.
Ετυμολογία
Ἐκ τῶν οὐσ. ἀλεποῦ καὶ θάνατος.
Σημασιολογία
1) Ὁ προσποιούμενος τὸν ἀσθενῆ (θὰ ἐσήμαινε πρῶτον τὸν προσποιούμενον τὸν νεκρὸν ἐκ μεταφ. τῆς ἰδιότητος τῆς ἀλώπεκος) Κύθηρ. Μεγίστ. Χίος (Καρδάμ.κ.ἀ) : Πέφτει καὶ ’ς τὸ κρεββάτιν καὶ κάμνει τὸν ἀλιποθάνατον Καρδάμ. Τὸ ’λουποθάνατον κάμει Μεγίστ. 2) Ὁ πληθ. ἀλιπουθάνατα οὐσ., ἡ προσποίησις βαρείας ἀσθενείας, προσποιητὴ κατάστασις ἑτοιμοθανάτου Λέσβ.: Ἄφ’σι, ’ναῖκα, τ’ ἀλιπουθάνατα τσὶ σήκου τσὶ βλέπει τὴ δ’λειά σ’ (ἐκ παραμυθ.)
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA